آينده سياسي آمريكا و كره جنوبي در هاله اي از ابهام

كانگ نوشت: اگر چه كره جنوبي از مدت ها قبل يك هم پيمان نزديك براي آمريكا بوده، اما روابط بين اين دو طي سالهاي اخير به سردي گراييده است و سفر بوش نيز جهت گيري براي ائتلاف اين دو به وجود نياورد.

نويسنده در ادامه افزود: يك راه براي معكوس كردن اين سردي در روابط هر دو طرف وجود دارد، به نظر من اين راه افزايش منافع استراتژيك آمريكا در منطقه است مثل توقف فعاليتهاي هسته اي كره شمالي؛ حفظ نفوذ آمريكا در آنجا؛ و تقويت يك ائتلاف دراز مدت.به نظر كانگ، در آينده تلاش آمريكا براي معضل سلاح هسته اي كره شمالي الزامي است.

وي در ادامه خاطرنشان كرد : بحث بر سر از بين بردن ائتلاف آمريكا - كره جنوبي بيشتر روي مسائل فرهنگي و احساسي متمركز مي شود. درآمريكا افرادي هستند كه فكرمي كنند كره اي ها به خاطر حمايت هميشگي آمريكا ازكره جنوبي ، ممنون و سپاسگزار هستند مخصوصا به خاطر دفاع از سئول در طول جنگ دو كره بين سالهاي 53-1950 و همچنين به خاطر كمك اقتصادي و نظامي به اين كشور.

اين درحالي است كه برخي ديگر معتقدند كه افزايش تفكر ضدآمريكايي در كره جنوبي سادگي نسل جوانتر كره اي را نشان مي دهد كه نسبت به تهديد كره شمالي نگران هستند.

كانگ به اين مسئله اشاره مي كند كه مشكلات در اين ائتلاف نتيجه احساس ، سادگي يا ناسپاسي نيست. در واقع حتي اگر هيچ كدام از اين مسائل احساسي و فرهنگي وجود نداشته باشد، باز هم در اين ائتلاف بايد تجديد نظر شود.

به عقيده اين نويسنده آمريكايي، مهمترين عامل تيرگي اين ائتلاف، جنگ حل نشده كره و تقسيم درازمدت شبه جزيره كره است. اين مسئله نگراني هاي درازمدتي را براي آمريكا و كره جنوبي ايجاد كرده است. وي درادامه اين نوشتارتاكيد مي كند كه براي كره جنوبي مسئله كليدي سلاحهاي هسته اي كره شمالي نيست و هيچ وقت هم نبوده است.نگراني كره جنوبي از اين مسئله است كه چطور مسئله اتحاد ملي را حل كند و به كره شمالي در منطقه بپيوندد. ديگر موضوعات سياست خارجي كره در درجه دوم اهميت قرار دارند.

مركز پژوهش هاي آسيا - اقيانوس آرام نوشت : نگراني هاي آمريكا جهاني و نظامي است. حد اقل طي هفت سال آينده ، آمريكا نگران مبارزه با تروريسم است. اگر تمركز خود را ازمسئله ضد تروريسم ، امنيت داخلي و ديگر موضوعات برداريم ، مي بينيم كه آمريكا سياست كره را به عنوان يك سياست ضد تروريسم درنظر مي گيرد و تقريبا بيشترين توجه خود را روي خلع سلاح هسته اي كره شمالي ، معطوف كرده است.

در ادامه اين تحليل آمده است : اولويت هاي مختلف استراتژيك بالا به تيرگي روابط بين دو طرف منجر شده و اين بر خلاف هدف هر دو براي روابط نزديك است.

كانگ نوشت: آمريكا مي تواند موقعيت خود را در آسياي شرقي بهبود بخشد و همچنين مي تواند اتحاد خود را با كره جنوبي مستحكم تر كند يعني از طريق افزايش تمركز و راي خلع سلاح كره شمالي و اقداماتي براي اتحاد مستحكم و با ثبات با اين كشور؛ اگر چه آمريكا لفظا از اتحاد حمايت مي كند ، اما در تداوم سياست خود براي رسيدن به اين هدف چندان فعال نبوده است.

مركز پژوهشهاي آسيا - اقيانوس آرام نوشت: چنين رويكرد سياسي ، بسياري از اهداف آمريكا را به تحقق مي رساند و ائتلاف آن را با كره جنوبي تحكيم مي بخشد. نخست و مهمتر از همه، خلع سلاحهاي هسته اي كره شمالي به احتمال زياد تغييري را در رژيم اين كشور و قطعنامه جنگ كره ايجاد مي كند . تاكنون آمريكا مسئله خلع سلاحهاي هسته اي را به عنوان اولويت نخست قرار داده ولي هيچ پيشرفتي نداشته است. دوم؛ چنين سياستي زمينه اي را براي توافق بين آمريكا و سياستگزاران كره جنوبي ايجاد مي كند و آنها مي توانند به جاي آنكه روبروي هم بايستند ، با يكديگر همكاري و فعاليت كنند.

به عقيده نويسنده ، بهترين راه ممكن جهت اتحاد بيشتر، تغييرات اقتصادي و نظامي در كره است؛ تغييراتي كه به آمريكا انعطاف بيشتري مي دهد تا نيروهاي خود را در منطقه يك بار ديگر متعادل سازد و بالاخره اين مسئله آمريكا را در موقعيت مستحكمي قرارمي دهد تا هدف و تاثير خود را در كره پس از اتحاد حفظ كند.

اين نويسنده آمريكايي در بخش ديگراين تحليل برغم گرايشهاي گوناگون مردم شرق در قبال سياستهاي تهاجمي غرب معتقد اسست: اطمينان از اين مسئله امروز بسيار دور به نظر مي رسد ، در حالي كه بسياري از كره ايها نسبت به گرايشهاي آمريكا و سياستهاي آن در منطقه خوشبين هستند. اگر آمريكا به عنوان منبع مهم كمك براي اتحاد در نظر گرفته شود ، به احتمال زياد جهت گيري كره پس از اتحاد براي واشنگتن خوشايند خواهد بود.

كانگ در پايان مي نويسد: اين نكته يك تغيير مهم سياسي براي آمريكا خواهد بود ، اما با فرض اهميت منطقه و شبه جزيره كره اين بهترين مسير براي طي كردن است.

به گزارش "مهر"، بسياري از ناظران سياسي معتقدند كه پرداختن مراكز مطالعاتي به موضوع روابط سئول و واشنگتن نشان از روند نزولي روابط آمريكا و كره جنوبي طي سالهاي اخير به رغم ارتباطات ظاهري آنها دارد.