به گزارش گروه فرهنگ و هنر "مهر"، عليرضا خمسه به روابط عمومي فرهنگسراي نياوران گفت: "نمايشنامهخواني فرآيندي خلاق است كه طي آن گروه نمايشي با قرائت يك نمايشنامه و پرهيز از عمل و ساخت تصوير نمايشي، ارتباطي زنده و پويا و در عين حال موثر با مخاطب برقرار ميكند. نمايشنامهخواني مثل همزاد ديگر خويش يعني قصهخواني قدرت تخيل و ساخت تصاوير ذهني مخاطبان خويش را ارتقا ميبخشد."
خمسه در ادامه افزود: "نمايشنامهخواني را بايد به عنوان يك اتفاق جديد در عرصه هنر تئاتر كشور ارزيابي كرد. اينكه در حال حاضر ما در دومين جشنواره نمايشنامهخواني با هم گفتگو ميكنيم خود گوياي راههاي نرفته و زيادي است كه بايد با علم، تجربه و توجه بيشتر مسئولان فرهنگ و هنر كشور با هم طي كنيم. يكي از ثمرات اين جشنواره شناسايي ظرفيتهاي نمايشنامهنويسي در كشور است."
هايده حائري نيز گفت: "نمايشنامهخواني از ديد من نوعي اجراي نمايشي با تمام كيفيتهاي يك بيان تئاتري است و تفاوت عمده اجراي نمايشي با اجراي نمايشنامهخواني را بايد صرفا در استفاده از متن به طور مستقيم دانست كه باعث محدود شدن اجراي ميزانسنهاي موجود در متن است. من از حيث شخصيتپردازي، بيان نمايشي و كنش موجود در متن تفاوتي بين اجراي نمايشي و نمايشنامهخواني نميبينم."
سعيد شاپوري نمايشنامهخواني را معرفي متن نمايشي با شيوه اجراي مطلوبي كه در نيمه راه اجراي كامل قرار دارد تعريف كرد و افزود: "در اين شيوه اجرا حركت فيزيكي بازيگران، عناصر نمايشي چون حس بازيگر، تحليل متن، بيان مناسب بازيگر بايد به منصه ظهور برسد. به تعبيري به جز ميزانسن حركتي بازيگران هر آَنچه لازمه انتقال نمايشنامه و موضوع و محتواي آن است بايد توسط عوامل اجرايي در خواندن نمايشنامه به كار گرفته شود."
نظر شما