وي درگفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، بر ضرورت آشنايي تصويرگران كتابهاي درسي با دنياي كودكان تاكيد واظهار داشت :اگر تصويرگر، ويژگيهاي كودك را بشناسد و با روانشناسي و سطح درك و علايق وي آشنا باشد با او ارتباط بهتري برقرار مي كند و در مقطع جهان كودك قرار مي گيرد .
مكتبي آينده تصويرگري كتابهاي درسي را اميدوار كننده دانست و درعين حال خاطرنشان كرد : كتاب كودك گرچه ازنظر تصويرگري و صفحه آرايي روز به بهبود است ، ولي بايد آن را از نظر هنري و كيفي به جايي برسانيم كه اگردرحد الگوي جهاني نباشد قابل رقابت با كتابهاي موفق باشد .
وي افزود : خوشبختانه تصويرگران ايراني توانايي بالايي دراين زمينه دارند ولي تعامل نويسندگان با آنها كم است .
مكتبي بر نقش تصويرگري در انتقال مفاهيم آموزشي كتابهاي درسي تاكيد كرد و گفت: پيامهاي آموزشي به وسيله تصوير قابل درك و ملموس مي شود.
وي افزود: تصوير كتابهاي درسي بايد علاوه بر ظاهر زيبا از تنوع و ابتكار برخوردار باشد تا احساس بيشتري را منتقل سازد.
مكتبي با اشاره به لزوم تخصصي بودن تصويرگري كتابهاي درسي خاطرنشان كرد: تصويرهاي كتاب درسي داراي موضوعات مختلف قصه ، شعر، علمي ، مذهبي و ... است كه هركدام دقت خاص خود را مي طلبد . تصاويركتب علمي به طوركامل رئاليست و عاري ازتخيل است. تصويرهاي كتاب تاريخ نيز مستند و واقع نما است . درحالي كه تصويرهاي شعر و قصه مي تواند خواننده را در عالم تخيل پرواز دهد.
وي در پايان با اشاره به لزوم دقت در طراحي جلد كتابهاي درسي تاكيد كرد: جلد خلاصه كل كتاب و اولين عامل جلب توجه مخاطب است.
به گزارش مهر ، غلامعلي مكتبي در سال 1313 در شهر اهواز به دنيا آمد . تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در اهواز گذراند و سپس وارد دانشكده هنرهاي زيبا شد. پس از اتمام دانشكده براي ادامه تحصيل نقاشي به فرانسه رفت و از اساتيد مجرب ناشناخته هاي هنر نقاشي را آموخت.
در سال 1346 جهت تصويرگري و نقاشي مجلات كمك آموزش پيك به استخدام وزارت آموزش و پرورش وقت درآمد و از آن زمان در همان مجله كه به نام رشد تغيير يافته فعاليت مي كند.
اين تصويرگر50 سال سابقه هنري دارد و اولين تجربه اش ، تصويرسازي كتابهاي تاريخ و جغرافياي پنجم و ششم ابتديي در سال 1337 و كتاب قصه حسني در سال 1340 است.
مكتبي در حال حاضر در زمينه تصويرگري كتابهاي درسي همراه تصويرگران جوان و مستعد است .
نظر شما