به گزارش گروه دين و انديشه "مهر" ولف د. احمد آريس در سخنان خود با اشاره به اين مطلب كه مسلمانان و مسيحيان، اروپائيها و اهالي مشرق زمين، گفتگو با يكديگر را صرفاًٌ از عصر جنگهاي استثمارگرانه و با آغاز منازعات خاورميانه آغاز نكرده اند، بلكه اين امر صدها سال است كه ادامه دارد گفت : در عرصه اين گفتگو با قدمت صدها ساله صرفاً مراحل و موضوعاتي منتخب وجود دارند و اشخاص معدودي در اين مقوله نسبت به عموم تسلط دارند كه اين موارد هم شامل جنگهاي صليبي و اندلس و ابن رشد و بوعلي سينا مي شوند.
وي افزود: متخصصان علوم رياضي يا داروشناسي فقط غالباً از جانب خود نام و يا كار ديگري را تكميل كرده اند و با ترجمه هاي زنده ياد آنه ماري شيمل نيز تعداد ديگري از شعراي بزرگ، براي شمار وسيعتري از مردم معرفي شده اند.
آريس ادامه داد: براي مطالعه در اين مورد در رسانه ها، صرفاً اطلاعات اندكي موجود است. آنجا تصوري حاكم است كه با مفهوم نظامي تصوير خصمانه توصيف مي گردد. خانم زابينه شيفر درباره اين موضوع در رساله دكترايش با عنوان توصيف اسلام در مطبوعات، كار خوبي انجام داده يعني روي موضوعاتي كه در صفحات به اصطلاح پوشش دهنده روزنامه ها توصيف مي شوند، كار كرده؛ بخشي كه هيئت تحريريه مركزي خود موضوعات آن را مي نگارد».
وي افزود: «در دهه گذشته در سطح محلي و بدون وابستگي به شيوه فوق، ميان اتحاديه هاي مساجد، انجمنهاي اسلامي و انجمنهاي مسيحي محافلِ گفتگوي بي شماري برپا گرديده كه در صفحات محلي روزنامه ها، پي در پي مطبوعترين گزارشها درباره آنها درج شده است.
سخنران اعلام كرد: تضاد ميان صفحات پوشش دهنده و صفحات محلي روزنامه ها در تمام رسانه ها به چشم مي خورد، زيرا هر دو هيئت تحريريه به لحاظ موضوعي تماس كمي با يكديگر دارند. اگر گزارشهاي سفر به ايران يا يمن در كنار يكديگر قرار گيرند، تصويري كاملاً متناقض از اسلام به وجود مي آيد، كه يكي از آنها غالب است؛ اصولاً تأثير موضوع در يك صفحه به صورتي ناراحت كننده بيگانه و در صفحه اي ديگر آنچنان عجيب و غريب است كه انسان را در كنجكاوي دائمي باقي مي گذارد.
ولف احمد آريس سپس به برشمردن مواردي كه از ديدگاه وي به عنوان موانع و حصارهاي اصلي بر سر راه تفاهم و درك ملتها از يكديگر قرار دارند، پرداخت و آنها را اين گونه مطرح نمود: مانع الحاد و بي اعتقادي به خدا، مانع ايمان، مانع نقد و انتقاد، مانع سيستم ادب و تربيت، مانع حافظه، مانع زبان، مانع جدائي.
سخنران با شرح هريك از موارد فوق كه هر يك به چه ترتيب بر سر راه تفاهم حصار ايجاد مي كنند، اعلام كرد: مواضع احتمالي به شيوه هاي زير نظم و نسق مي يابند: بي تفاوتي، آگنوستيسيسم، الحاد و بي خدائي، اعتقاد فصلي، پرهيزگاري، تعصب، بنياد گرائي، افراط گرائي.
آريس افزود: گفتگوي ميان فرهنگها و بويژه ميان اديان، انسان را به پرسش از خود وا مي دارد كه بايد به صورتي مستمر دوام يابد. تعداد فراواني از سؤالات استاندارد نيز به واسطه سطوح متفاوت پرسش كنندگان از يكديگر متمايز مي شوند؛ يعني يك معلم مدرسه عالي سؤالاتي سواي يك نفر شاغل در امور اجتماعي را مطرح مي نمايد».
وي افزود: گفتگو نياز به صبر و تحمل از سوي تمام طرفهاي درگير دارد. در وهله اول بدين لحاظ كه هيچ فرهنگي سيستم پاداش براي كساني كه مرزهايش را زير پا مي گذارند، معين نكرده است. كار روي موانع درك يك تلاش دائميِ فردي است. با توجه به معناي جهاني گفتگوي فرهنگها و اديان، وقت آن رسيده كه ما خود فرآيند گفتگو را موضوع بندي نمائيم. توضيحات آغازين من درباره موانع درك نشان مي دهند كه اطلاعات براي يك نفر درگير در گفتگو بسادگي مبادله نمي شود، بلكه موضوع بسيار فراتر از اين است.
بر اساس گزارش رايزني فرهنگي سفارت ج.ا.ايران در برلين، متن سخنان ولف احمد آريس در فصلنامه تئوريك آلماني زبان «اشپكتروم ايران» از انتشارات رايزني فرهنگي منتشر خواهد شد.
نظر شما