دخالتهاي وزارت علوم خلاقيت آموزش در دانشگاهها را كاهش داده است

رضا طلايي نيك در گفت و گو با خبرگزاري "مهر" افزود : ضعف ارتباط بين دانشگاه ، صنعت و مدارس با ساير نهادهاي اجتماعي، اقتصادي از علتهاي مهم ناكارآمدي نظام آموزشي در كشور محسوب مي شود  كه د راين زمينه بايد اكثر رشته هاي دانشگاهي به جز رشته هاي خاص علوم پايه ناظر بر توليد دانش و پژوشهاي عالي از طريق صنعت برنامه ريزي و هدايت شود .
وي با اشاره به اينكه نظام اموزشي در كشورهاي پيشرفته از طريق بازار كار هدايت مي شوند افزود : آموزش هاي عمومي در كشور بايد با هدف فرهنگ عمومي و تامين آموزشهاي اجتماعي باشد ، ولي آموزش هاي تخصصي و حرفه اي و كار بردي فقط بايد براساس نياز بازار كار هدايت شود .وي اظهار داشت : بايد بخشي از ظرفيت آموش عالي براي اهداف پژوهشي و توليد دانش اختصاص يابد ولي پس از مرحله آموزش عمومي كميت اصلي آموزش هاي تخصصي و حرفه اي فقط براي بازار كار است كه متاسفانه در ايران بين تقاضاي بازار و ميزان فارق التحصيلان آموزش عالي و آموزش هاي حرفه اي هماهنگي وجود ندارد .طلايي نيك با اشاه به اينكه نظام آموزش در ايران نياز به تحول عميق و جامع در شيوه ها و محتوا دارد گفت : بايد از يك سو دانشجو و دانش آموز محور آموزش باشد و از سوي ديگر كتاب محوري يا مربي محوري را  در مقابل دانش آموز محوري كاهش دهيم  و در بعد محتوا به حداقل هاي اساسي و مبنايي در آموزش عمومي اكتفا  كنيم .
وي ادامه داد : توزيع ناعادلانه امكانات آموزشي و ضعف مشاوره و نابساماني سنجش استعداد از پديده هاي نگران كننده در نظام آموزشي است در واقع دانش آموزان دوران متوسطه و دانشجويان در كشور ما بيشتر بدون برخورداري از استعداد سنجي و امكانات تحصيلي ادامه تحصيل مي دهند و يكي از آثار منفي كه اين وضعيت مي تواند به همراه داشته باشد كارايي ضعيف فارق التحصيلان براي فعاليت پژوهشي يا اشتغال تخصصي و حرفه اي آنان است .
عضو كميسيون اجتماعي مجلس گفت :  متاسفانه مقررات آموزشي در ايران توام با تمركز گرايي و كمبود امكانات از عوامل نابساماني آموزشي در ايران است وزارت آموزش پرورش به علت ساختار نامناسب اداري و آموزشي قادر به اداره مطلوب مدارس نيست و حتي  توان اصلي وزارت آموزش و پرورش به ساماندهي مسائل كاركنان و فرهنگيان حتي به صورت غير رضايت بخش ادامه دارد .وي افزود دولت و مجلس نبايد نسبت به هم طرازي وزارت آموزش و پرورش باساير وزارتخانه ها به نابساماني هاي موجود بي تفاوت باشد و دانتشگاهها و مراكز آموزشي بايد از استقلال اموزشي و اداري بيشتري برخوردار باشند و راندمان دانشگاهها بايد تحت نظارت و ارزش يابي دقيق و مستمر وزارت علوم و فناوري قرار بگيرد.