مدارس ما برنامه روشني براي ترويج مطالعه ندارند

وي درخصوص ارتباط دفتر انتشارات كمك آموزشي با دانش آموزان خلاق و علاقه مند به نويسندگي  به خبرنگار فرهنگ و ادب  مهر ، اظهار داشت : مسابقات ما درسطح نشريات ، باعث جذب بچه ها وهمين طورنويسندگان وتوليد كنندگان ادبي مي شود. ما درهر استان سعي مي كنيم اين مسابقات را با خود بچه ها برگزاركنيم .اين كارمعمولا بصورت شهربه شهرتوسط نمايندگان فرهنگي اين دفترانجام مي شود .

معاون امور كتاب دفتر انتشارات كمك آموزشي به تحليل علل قطع شدن رابطه نوجوانان با كتاب ، بعد ازدوره كودكي پرداخت و گفت : ما ازمقطع نوجواني به بعد كتاب مناسبي به عنوان خوراك فرهنگي مشاهده نمي كنيم. چرا بچه هاي ما درنوجواني شعرهاي بزرگسال سهراب وفروغ را مي خوانند ؟ اگر بحران هويت را  كنار بگذاريم ، بايد اذعان كنيم تعداد كساني كه اين دوره سني را درك كنند وبنويسند خيلي اندكند نكته جدي تراين كه خانواده ها آموزش نديده اند كه چطوربايد سطح فرهنگ مطالعه را ارتقاء دهند. مدارس ما هم برنامه روشني براي ترويج مطالعه ندارند . كتابخانه هاي مدارس ما ، امروزبدترين جاي مدارس است و ارجاع بچه ها به كتاب ، نه درخانه ونه درمدرسه ، به خوبي انجام نمي شود . صدا وسيما روزانه ، 8 ساعت زندگي ما را مي بلعد و به آن افتخارهم مي كند. اين فاجعه نيست ؟حضوراينترنت وتلويزيون و.. فرصت مطالعه را ازما سلب كرده وحتي فرهنگ شفاهي ما را تغييرداده . حتي نحوه مواجهه واستفاده ازآنها را هم نمي دانيم وبالطبع به بچه ها هم نگفته ايم .

شاماني در پاسخ به پرسش مهر،  درباره تفاوت كتاب با ساير رسانه ها تصريح كرد : كتاب تجربه متفاوتي است براي درك نيازها . كتاب شما را به رسميت مي شناسد ، به نيازهايتان پاسخ مي دهد ودركنارتخيل ورزي ، اطلاعات تازه به شما مي دهد. متاسفانه نه درخانه ، نه مدرسه ونه درفرهنگ عمومي ، برنامه ريزي جدي نداشته ايم . مشكلات اجتماعي را هم فراموش نكنيم . پدران ومادران دوشغله وخسته اي كه با كتاب فاصله دارند وتلويزيون كه فرصت گفتگو را هم ازخانواده ها گرفته ، مزيد برعلت هستند . حتي درمدارس ما هم جزكتابهاي آموزشي رسمي ، چيزي خوانده نمي شود .

معاون امور كتاب دفتر انتشارات كمك آموزشي وزارت آموزش و پرورش با اشاره به مايه هاي داستاني برخي دروس كتاب هاي دوره ابتدايي ، گفت : ماجراي خانواده هاشمي در درس اجتماعي و پطرس فداكار را همه به خاطر دارند ، چرا كه با عناصر و رنگمايه هاي داستاني و جذاب همراه بوده اند. اگرچه اينها هم رواياتي نريشن وار و زمخت هستند ، اما فكرمي كنم جايگاه قصه در كتاب هاي درسي ناديده گرفته شده است . ما درجدي ترين مطالب مان هم مي توانيم قصه وارد كنيم .