محمدعلي كمالي در گفت و گو با خبرنگار اقتصادي مهر در كرج اظهارداشت : نتيجه تلاش و پژوهشهاي محققين در توليد مشخص مي شود؛ اما توليدكنندگان به علت كمبود سطح سواد و ترس از ريسك و از دست دادن احتمالي دام ها و محصولات خود حاضر به همكاري با محققين نيستند و اين مسئله چالش بزرگي در تحقيقات بوجود آورده است .
وي افزود : عدم وجود اعتبار متناسب با نوع تحقيق نيز سد بزرگي در راه پيشرفت پژوهشگران ايجاد كرده تا جايي كه سهم بخش كشاورزي و دامداري از توليد ناخالص ملي كشور تنها 13 درصد است و اين در حالي است كه 80 درصد سرانه غذايي كشور متكي به بخش كشاورزي است.
كمالي همچنين بي ثباتي بازار و بروز نوسانات اقتصادي مكرر كه منجر به كاهش اثر تحقيق و توجه توليدكننده به نتايج تحقيق مي شود را ازجمله مشكلات موسسات تحقيقاتي عنوان كرد.
وي تصريح كرد : هزينه بر و زمان بر بودن تحقيقات كشاورزي در بخشهايي چون اصلاح نژاد بيوتكنولوژي و كمبود نيروي محقق در سطوح عالي ، همچنين عدم وجود سيستم كارا به منظورانتقال به موقع نتايج تحقيق به توليدكنندگان موجب نيمه كاره رها شدن طرحهاي پژوهشي مي شود.
كمالي اظهاراميدواري كرد: در برنامه چهارم توسعه قدمهاي بزرگتري در راه تحقيق و پژوهش برداشته شود تا بتوانيم به توسعه كيفي كه همان تكنولوژي است ، دست يابيم.
نظر شما