دكتر ابراهيم خدايار تصريح كرد : ما نمي توانيم شعراي امروز خود را با حافظ ، فردوسي و نظاير اينها مقايسه كنيم ، ضمن اين كه گذر زمان نيز بسيار مهم است. در همين زمان نمي توان پيرامون امروز قضاوتي داشت.
وي رسالت بزرگ و اوليه شاعر را " خدمت به كلمه " عنوان كرد و گفت : ملكوت كلمه در شعر اتفاق مي افتد؛ زماني كه شعر، والا و فاخر سروده شود هم مضمون والايي به همراه دارد و هم زبان پاك و پالايش شده اي خواهد داشت.
مولف كتاب " از سمرقند چو قند " در گفتگو با مهر اضافه كرد : پاك ترين زبان ها را در شعر مي توان جستجو كرد و اين همان پالودگي است كه شايد نتوان در نثر مشاهده كرد. در شعر با نمونه هاي فراواني از اقتدار زبان برخورد داشته ايم كه مايه فخر و مباهات بوده اند. نمونه اش كلام فردوسي است كه باعث مي شود بگوييم ، معلوم نبود اگر فردوسي نبود چه مي كرديم و امروز با كدام زبان صحبت مي كرديم.
پژوهشگر زبان فارسي در حوزه آسياي ميانه، به وجود تشابهات و عناصر اقتباس شده از شعر و زبان فارسي در شعر نواحي ماوراء النهر اشاره كرد و به مهر گفت : امروزه در ماوراء النهر هم بهترين نوع زبان، زبان شعر است، در حالي كه در نثر اين اتفاق نيفتاده است. مي توان شعر را مهياترين و پاك ترين بستر و زمينه ممكن براي حادث شدن زبان تلقي كرد.
نظر شما