به گزارش خبرنگار مهر، محمد علی حضرتی ها عصر چهارشنبه در همایش ملی توسعه پایدار شهری بیان کرد: گرچه توسعه پایدار مقوله ای نوآیینی محسوب می شود که طی صد ساله اخیر به آن پرداخته اند اما در طول تاریخ و فرهنگ این سرزمین همواره در شهرسازی ایران چه پیش از اسلام و چه پس از اسلام خردمندان و فرزانگان ساخت و توسعه شهرها را با توجه به روح توسعه پایدار انجام می داده اند.
وی ادامه داد: آنها هر چند از این عنوان استفاده نمی کرده اند اما در جریان توسعه شهرها یقینا به مزیت های اقلیمی، تاریخی و فرهنگی توجه وافری داشتند و همین رویه نیز برای آنها و آیندگان شهر صرفه اقتصادی نیز داشت اما برعکس طی دوره ۱۰۰ و به ویژه ۵۰ سال اخیر توسعه شهرها تنها مبتنی بر تقلید و کپی کاری بوده است.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قزوین گفت: توسعه ۸۰ ساله اخیر در قزوین بدون توجه به فرهنگ و اقلیم بومی این منطقه روی داده است.
این مسئول با اشاره به نمونه شهر کهن قزوین بیان کرد: تنها تحولی که در شهر شاپوری قزوین پس از فتح اعراب از جانب آنها روی می دهد تغییر عناصر مذهبی یعنی تبدیل آتشکده ها به مساجد است و عملکرد اصلی شهر حفظ می شود.
حضرتی ها ادامه داد: بعدها اعراب برای تثبیت موقعیت خود هم در دشت قزوین و هم در شهر کوفه که پادگان نظامی آنها محسوب می شد تعداد زیادی از ساکنان قزوین را به شهر کوفه مهاجرت می دهند که این قزوینی های کوفه همان افرادی هستند که از آنها با نام القزاونه و الحمرا یاد شده که بعدها در صف سپاهیان مختار درمی آیند.
وی افزود: از طرفی نیز تعدادی از قبایل عرب به منطقه قزوین کوچ داده می شوند و در شمال و شمال شرقی شهر ساکن می شوند اما هنوز وارد بافت شهرشاپوری نشده اند تا اینکه در سال ۱۹۲ هجری به دستور هارون الرشید شهرک های مبارکیه، مدینه موسی و مدینه هادی احداث می شوند و بارویی گرد آنها ساخته می شود و بعدها این شهرها در یکدیگر ادغام می شوند و یک کلانشهر را تشکیل می دهند.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قزوین گفت: حتی اعرابی که از این منطقه نبودند و فاتحان این شهر محسوب می شدند نیز شهر شاپوری را حفظ کردند و هرگز آن را تخریب نکردند.
این مسئول بیان کرد: در قرون بعدی نیز همین رویه ادامه می یابد در دوره صاحب بن عباد وزیر آل بویه محله راه پوش به شهر اضافه می شود و در اعصار سلجوقی و صفویه نیز شهر توسعه می یابد اما با توجه به ظرفیت های فرهنگی، اقلیمی و تاریخی.
حضرتی ها با اشاره به این موضوع که این روند در سالیان اخیر معکوس شد، اظهار داشت: تنها در قبل از انقلاب برای احداث مدرسه رضاشاه سابق (پاسداران فعلی) و یک قطعه زمین فوتبال ۷ بنای شاخص عصر صفویه این شهر را نابود کردند که عمارت خورشید و ایوان نادری از جمله این بناها بودند.
وی ادامه داد: اگر امروز ما دارای عمارت خورشید و ایوان نادری بودیم آیا وضعیت قزوین در جهانگردی اینگونه بود؟ آیا نمی توانستیم افراد بسیاری را در گردشگر صاحب شغل کنیم.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قزوین گفت: از طرفی شهر قزوین یکی از افسرده ترین شهرها است در حالی که توصیفی که از این شهر در سفرنامه های اروپایی ها وجود دارد حکایت از وجود شور و نشاط این شهر دارد که در این بین می توان یکی از علایم افسردگی شهر قزوین را معماری اشتباه آن دانست.
مشاور سابق استاندار قزوین با اشاره به مورد طرح انصاری شرقی گفت: این طرح هیچ تناسبی با بافت اجتماعی منطقه ندارد و یکی از تاثیرات اجتماعی آن ایجاد افسردگی در شهر است حال آنکه پیش تر شاد بودن و سلامتی دو مولفه اساسی در ساخت و ادامه حیات شهرهای ما بود.
حضرتی ها ادامه داد: همینطور در کمیسیون ماده ۵ درخواست های زیادی برای تغییر کاربری فضاهای سبز به فضاهای تجاری وجود دارد بنابراین شاهدیم که شهرهای ما روز به روز شادابی خود را از دست می دهند و چهره ای عبوس و افسرده به خود می گیرند یک نمونه عینی آن روزهای تعطیل است که می بینیم همه از شهر فرار می کنند حال آنکه باید در این زمینه یعنی ایجاد شادابی در شهر دستکم اندکی از گذشتگان خود تاثیر بگیریم.
بنابراین گزارش همایش ملی توسعه پایدار شهری عصر چهارشنبه با حضور معاون معماری و شهرسازی وزیر راه و شهرسازی، معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی، رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی، رئیس سابق سازمان میراث فرهنگی کشور، رئیس کانون معماران ایران، مدیرکل راه و شهرسازی استان، اساتید دانشگاه، سایر مسئولان و اقشار در آمفی تئاتر مرکزی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) برگزار شد.
نظر شما