به گزارش خبرنگار مهر، نهمین نشست تخصصی باشگاه فرهنگی آموزشی فیلمنامه‌نویسان پنج‌شنبه ۲۸ خرداد ۹۴ با حضور کیانوش عیاری فیلمنامه‌نویس و کارگردان، شادمهر راستین عضو هیات مدیره خانه سینما، حسین مهکام، رضا مقصودی رییس کانون فیلمنامه‌نویسان و محمدرضا گوهری و سعید رحمانی مسئولان باشگاه فیلمنامه‌نویسان در سالن سیف‌الله داد خانه سینما برگزار شد.
در این نشست فیلم «خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری اکران شد و پس از اکران فیلم جلسه پرسش و پاسخ با حضور حسین مهکام مجری کارشناس برگزار شد.
کیانوش عیاری در این نشست به روند تبدیل شدن ایده به ساختار اشاره کرد و گفت: لزوما ایده‌ها در ابتدای امر کامل نیستند و گاهی برای تبدیل شدن به ساختار ممکن است زمان زیادی طلب کند. گاهی ایده‌ها در جریان ساخت فیلم، تولید و بخشی از داستان می‌شوند.
فیلمنامه ای که ۱۸ ماه است یک خط آن هم جلو نرفته است
وی در مورد یکی از فیلمنامه‌‌های خودش بیان کرد: آخرین کاری که مشغول به نوشتن آن هستم در حال حاضر ۱۸ ماه است که حتی یک خط هم جلو نرفته است چراکه علاقه ای ندارم برای اینکه فیلمنامه پیش برود داستانی برایش بتراشم بلکه ترجیح می دهم روند داستانی درست به کمک فیلمنامه ام بیاید.
عیاری گفت: هر فیلمنامه‌ای ممکن است در مرحله‌ای از کار به بن‌بست بخورد اما این موضوع دلیل بر این نیست که حتما باید یک اتفاق پیچیده همه چیز را حل کند. گاهی راه‌حل آنقدر ساده است که به چشم نمی‌آید.
وی بیان کرد: فیلمنامه‌نویس نباید اطلاعات اضافی به مخاطب بدهد. من احساس می‌کنم کسانیکه نمی توانند داستانی را به سادگی تعریف کنند در واقع می‌خواهند اطلاعات خودشان را به رخ بکشند. من هم گاهی در «خانه پدری» وسوسه می شدم که اطلاعات تاریخی و سیاسی خود را به رخ بکشم اما در نهایت تصمیم گرفتم فقط قصه را روایت کنم.
ایده اصلی داستان «خانه پدری»
عیاری در مورد دیالوگ‌نویسی در فیلمنامه گفت: بدون شک نوشتن دیالوگ‌های فاخر می‌تواند برای مخاطب لذتبخش باشد اما من نمی‌پسندم. وظیفه اصلی دیالوگ پیش بردن داستان و یک روایت است. دیالوگ‌های سنگین و فاخر بیش از آنکه وظیفه اصلی خود را انجام دهند، داستان و فیلم را به یک محفل ادبی تبدیل می‌کنند.
فیلمنامه‌نویس و کارگردان فیلم «خانه پدری» در مورد این فیلم گفت: تمام اتفاق‌هایی که در فیلم «خانه پدری» مشاهده می‌کنید بازسازی است. تنها ماجرایی که من در سال‌های ۵۴ یا ۵۵ در اهواز درباره آن شنیدم چیزی شبیه به موضوع فیلم «خانه پدری» بود یعنی دختری که توسط پدر، برادر و اقوام خود به داخل رودخانه انداخته می‌شود.
وی در پایان گفت: برای من ساخت فیلمی بر اساس این موضوع یک دغدغه شخصی شده بود. سال‌ها طول کشید و نمونه‌های مختلفی از فیلم «خانه پدری» را نوشتم تا در نهایت به چیزی که مشاهده کردید ختم شد.
باشگاه فرهنگی آموزشی فیلمنامه‌نویسان در فصل تابستان نشستی برگزار نخواهد کرد.
نظر شما