صنوف سینما به‌جای کفِ دستمزد سقف تعیین کنند/ رسیدگی به یک چالش

خبرگزاری مهر-گروه هنر: یکی از مهمترین مشکلاتی که این روزها صنوف مختلف خانه سینما با آن دست به گریبان هستند، مساله امنیت شغلی است. با توجه به اینکه تعدادی از اعضای صنوف سینمای ایران بنا به دلایل مختلف در پروژه های سینمایی حضور ندارند و گاه دو تا سه سال موقعیت شغلی در حوزه سینما پیدا نمی کنند، بسیاری از صنوف مختلف در حوزه سینما، دست به کار شده‌اند تا بتوانند شرایطی را فراهم کنند تا اعضای خانه سینما بتوانند در پروژه های سینمایی مشغول به کار شوند. از جمله کارهایی که در این زمینه انجام شده امضای تفاهم‌نامه میان صنوف مختلف خانه سینما است که بر اساس آن سینماگران موظف می شوند برای پروژه های سینمایی خود از اعضای مختلف صنوف خانه سینما استفاده کنند. در این راستا انجمن مدیران تولید پیشگام بوده و با تعدادی از صنوف خانه سینما این تفاهم نامه ها را امضا کرده است. به همین منظور با یونس صباحی رییس انجمن مدیران تولید که معمولا یک سر امضای تفاهم نامه های امنیت شغلی بین صنوف است گفتگو کردیم.

یونس صباحی رییس انجمن مدیران تولید معتقد است برای اینکه معضل امنیت شغلی را در سینمای ایران برطرف کنیم، همه اهالی سینما باید دست به دست هم بدهند و برای حراست امنیت شغلی تلاش کنند. در این میان انجمن مدیران تولید با توجه به اینکه به عنوان مدیرانی که پیوند دهنده واحدهای مختلف صنعت سینما هستند، قدم پیش گذاشته‌اند تا با ایجاد هماهنگی میان صنوف، تفاهم‌نامه هایی را برای ایجاد امنیت شغلی امضا کنند.

صباحی معتقد است خانه سینما برای اینکه بتواند چنین تفاهم‌نامه ای را به مرحله اجرایی رساند، نیازمند حمایت شورای عالی تهیه کنندگان و در واقع تهیه کنندگان سینمایی است و در صورت حمایت تهیه کنندگان از تفاهم‌نامه های سینمایی، می توان امیدوار بود که در پروژه های سینمایی اعضای صنوف مختلف خانه سینما حضور پیدا کنند تا مشکل امنیت شغلی برطرف شود.

در بخش اول این مصاحبه با ما همراه شوید:

*انجمن مدیران تولید سینمای ایران طی ماه های گذشته با تعدادی از صنوف سینمایی تفاهم‌نامه هایی را امضا کرده که برمبنای آنها سینماگران موظف می‌شوند در پروژه های سینمایی از اعضای صنوف خانه سینما استفاده کنند. چرا انجمن مدیران تولید از بین ۳۲ صنف دیگر خانه سینما اولین قدم را در این زمینه برداشته است؟

- عامل اصلی پیوند بین رشته های سینمایی مدیران تولید هستند که قرارداد مورد نظر برای حضور در هر پروژه را با سایر اعضا منعقد می کنند. مدیران تولید افرادی هستند که پیوند بین واحدهای مختلف صنعت سینما را برقرار و مدیریت می کنند. این مساله در بحث صنفی هم تسری پیدا می کند و این به آن معنا است که مدیران تولید بتوانند در حوزه صنفی عامل ارتباط بین صنوف مختلف سینمایی باشند.

یک مدیرتولید به دلیل ارتباطی که با سایر صنف ها دارد می تواند در ایجاد هماهنگی با دیگر صنوف برای حراست از امنیت شغلی اقدام کند. به همین دلیل انجمن مدیران تولید با مدیران دیگر صنوف گفتگو می کند و با آنها به تفاهم می رسد و شرایط حفظ امنیت شغلی را برای خود و صنوف دیگر فراهم می کند.

در همین راستا تا امروز با تعداد بسیاری از صنوف این تفاهم‌نامه ها بسته شده و قرار است در گام بعدی به یک توافق جمعی برسیم. البته این به آن معنا نیست که مدیران تولید با تعدادی از صنوف به توافق جمعی برسند بلکه سایر صنوف هم به شکل زنجیروار این تعهد را نسبت به هم ایجاد می کنند.

این موضوع می تواند در ماموریت خانه سینما هم تعریف شود، البته این را می دانم که خانه سینما سال ها است به دنبال انجام چنین کاری است اما هنوز به نتیجه نرسیده است به همین دلیل تصمیم گرفتیم که در ابتدا صنف ها با یکدیگر تفاهم‌نامه امضا کنند و به یک توافق جمعی برسیم و در نهایت خانه سینما و بخش های سیاست گذار این نهاد صنفی به این مساله ورود پیدا کنند.

*در حال حاضر چند صنف با انجمن مدیران تولید تفاهم‌نامه امضا کرده اند؟

- تا امروز با ۷ صنف به توافق رسیده ایم و صنوف دیگر نیز از چنین تفاهم‌نامه ای استقبال کرده اند، چرا که این مساله یک امر حیاتی برای سینمای ایران است. انجمن فیلمبرداران، انجمن صدابرداران، انجمن صداگذاران، انجمن طراحان صحنه و لباس، انجمن عکاسان و انجمن منشی های صحنه، دستیاران کارگردان و برنامه ریز و دستیاران فیلمبرداری از جمله این صنوف هستند.

البته این اتفاق به این معنا نیست که ما راه را برای ورود افراد جدید به سینما ببندیم و اصلا قصد چنین کاری را نداریم بلکه با این طرح افراد را در مسیری قرار داده ایم که وارد صنف مربوطه شوند و به طور صنفی در حوزه سینما فعالیت کنند.

*عقد چنین تفاهم‌نامه ای می تواند در ایجاد امنیت شغلی برای اهالی سینما موثر باشد، اما مساله مهم این است که چنین تفاهم نامه هایی اجرایی می شوند یا خیر؟ و آیا تهیه کنندگان از چنین تفاهم‌نامه هایی حمایت می کنند؟

-در برنامه های طراحی شده یکی از صنوفی که باید به این تفاهم تن دهند تهیه کنندگان هستند. با تهیه کنندگان نیز گفتگو کردیم و از این پیشنهاد استقبال شده است، اما به دلیل پراکندگی صنف تهیه کنندگان که چند گروه بودند، امیدواریم بتوانیم این تفاهم‌نامه را با تهیه کنندگان به انجام برسانیم. البته به تازگی شرایط برای یکپارچگی جامعه تهیه کنندگان در حال فراهم شدن است.

تهیه کنندگان از جمله صنوف کلیدی در سینمای ایران هستند، یعنی این صنف هم مانند صنف مدیران تولید، عاملی است که با دیگر رشته های سینمایی ارتباط دارد و اگر بتوانیم با تهیه کنندگان به توافق برسیم مسیری که طی می‌کنیم هموارتر خواهد بود.

برخی از صنوف نقش کم‌رنگ‌تری در ایجاد امنیت شغلی دارند به عنوان مثال صنف کارگردانان ممکن است آن نقشی که تهیه کنندگان و مدیران تولید در ایجاد امنیت شغلی دارند، کمتر داشته باشد.

اگر بتوانیم با تهیه کنندگان در این زمینه به توافق برسیم، می توانیم امیدوار باشیم که در هنگام عقد قرارداد، تهیه کننده می تواند از طرفی که می خواهد با آن قرارداد ببندد، بپرسد که عضو صنوف خانه سینما است یا خیر. حتی اگر فرد مورد نظر عضو صنفی نباشد، تهیه کننده و مدیرتولید می تواند فرد را برای عضویت به صنف مورد نظر راهنمایی کند.

*و ایجاد چنین نظامی تا چه اندازه می تواند برای تهیه کننده مفید باشد؟

-یکی از معضلاتی که سینمای ایران با آن مواجه است، مقوله ورود تهیه کنندگان جدید به این عرصه است. درواقع بحث امنیت شغلی در بین صنف تهیه کنندگان نیز وجود دارد و با ایجاد این طرح تهیه کنندگان هم می توانند ورود افراد جدید در حوزه تهیه کنندگی را ساماندهی کنند. البته باز هم تاکید می‌کنم این به آن معنا نیست که راه را برای ورود افراد جدید ببندند بلکه باید نظام یافته این کار را انجام دهند. امیدوارم با این یکپارچگی که در بین تهیه کنندگان در حال اتفاق است، کمکی به ایجاد تفاهم بین اهالی سینما شود.

*این تفاهم‌نامه می تواند به نفع عده‌ای از تهیه کننده ها نباشد؛ چراکه اکثر صنوف برای خود کف دستمزدی را در نظر گرفته اند و با توجه به اینکه برخی تهیه کنندگان تلاش می کنند تا هزینه تولید کاهش پیدا کند، ترجیح می دهند از اعضای صنوف خانه سینما استفاده نکنند.

-از نظر من این مساله یک فرضیه غلط است. تعریفی که قرار است صنوف از خود ارائه دهند باید یک تعریف جامع باشد و صنف نمی تواند برای خود به شکل مستقل تعریفی قائل باشد و این تعریف در مجموعه سینما و در ارتباط با سایر صنوف نباشد. اگر هر صنف برای خود تعریف جداگانه ای ارائه کند این مساله با توجه به اینکه همه صنوف به صورت زنجیروار به هم متصل هستند، ایجاد مشکل و اختلال می‌کند.

اینکه بگویم منافع صنوف با منافع تهیه کننده در تضاد است اصلا درست نیست. این تعریف غلطی است که وارد سینما شده و عده ای آن را دنبال می کنند.

به نظر من برای اینکه صنوف و در کنار آن سینما به حیات خود ادامه دهد باید سقف دستمزد در نظر گرفت نه کف.

ظاهرا این امکان وجود دارد وقتی که صنف برای خود کف دستمزد در نظر می گیرد، تهیه کننده بعد از ارزیابی به این نتیجه برسد که از یک صنف برای فیلم خود استفاده نکند و افرادی را برای کار انتخاب کند که دستمزد کمتری دریافت کنند. اما اگر یک سقف برای دستمزدها در نظر گرفته شود، دستورالعملی برای همه صنوف می شود که دیگر از آن سقف برای دستمزد سرپیچی نکنند و در چنین شرایطی تهیه کننده بر اساس سقف دستمزدی که هر صنف برای خود در نظر گرفته است، می تواند افراد را برای کار انتخاب کند.

این را هم باید مورد توجه قرار داد که وقتی که یک سقف برای دستمزد در نظر می گیرید، هر صنفی درجه بندی را برای اعضای خود در نظر دارد، یعنی کسی که تازه وارد صنف شده است نمی تواند دستمزدی بگیرد که برابر با سقف دستمزد در نظر گرفته شده در صنف باشد. زمانی که سقف دستمزد در نظر گرفته شود هرکس براساس مراتب خود دستمزد می گیرد. در واقع کسانی که کف دستمزد در نظر می گیرند سنگی جلوی پای نیروهای تازه نفس می اندازند و به نوعی خود باعث ایجاد خلل در امنیت شغلی می شوند.

*مساله در نظر گرفتن سقف دستمزد بیشتر می تواند برای صنف بازیگران تعریف شود، چرا که اعضای این صنف معمولا دستمزدهای بالایی را برای حضور در یک فیلم درخواست می کنند.

-بله حتما همینطور است. زمانی که سقف دستمزد در نظر گرفته شود، بازیگران هم موظف می شوند از یک حدی بیشتر دستمزد خود را بالا نبرند. به نظر من صنوف سینمای ایران باید یک نظام دستمزدی ایجاد کنند. نظام دستمزدی تعریفی دارد و براساس آن با توجه به مختصات و جایگاه اندام وارانه ای که هر کدام از رشته های سینمایی دارند، یک نظام دستمزدی را طراحی می کنیم، طبیعی است که در این نظام اندام واره ای جایگاه ها هم مشخص  است. نظام دستمزدی براساس امنیت رشته هنری باید طراحی شود، یعنی یک کارگردان نمی تواند دستمزد پایین تر از یک رشته دیگر بگیرد.

ادامه دارد...