به گزارش خبرگزاری مهر، صبح امروز سه‌شنبه ۲۳ تیرماه در کافه نزدیک تئاتر، نشست خبری نمایش «سال‌ثانیه» به کارگردانی حمید پورآذری با حضور این کارگردان و همچنین مینا زمانی و تینا یونس‌تبار دو تن از بازیگران نمایش، نشمینه نوروزی نویسنده متن و نرگس هاشم‌پور دراماتورژ برگزار شد.
کارگردان نمایش «سال‌ثانیه» سخنان خود را با اشاره به یکی از دیالوگ‌های نمایش «در انتظار گودو» آغاز کرد و گفت: در نمایش «در انتظار گودو»، ولادیمیر به استراگون می‌گوید «حالا چی‌کار کنیم؟» و استراگون می‌گوید «بیا هیچ‌کاری نکنیم. این بهترین کاره». در مورد نمایش ما هم باید بگویم این انتخاب ما نبود. فقط می‌خواستیم کاری کرده باشیم وگرنه بیکار نبودیم که یک سال و نیم وقت بگذاریم و ده یازده ماه دنبال محل اجرای آن بگردیم.
پورآذری ادامه داد: خانم نشمینه نوروزی نویسنده متن از آغاز در کنار ما بود و ده بازیگر خانم که قرار بود خودشان به ما بگویند باید چه کار بکنیم. من به آنها گفتم اگر شما کار نکنید، من هم کاری نمی‌کنم. در آغاز ایده ما این بود که ده خانم در یک جایی هستند که خودمان هم نمی‌دانستیم کجاست. این فقط یک ایده بود که هنوز و الان هم به آن مشکوکیم که چیست. گاهی اوقات آدم‌های نمایش را نمی‌شناختم و مدام فکر می‌کردیم چقدر می‌تواند درست باشد، یا چه ایده‌هایی داریم و نداریم. در چنین شرایطی اگر مشکلی پیش نیاید، از روز سی تیرماه نمایش‌مان را اجرا می‌کنیم.
این کارگردان تئاتر با اشاره به داستان نمایش بیان کرد: نمایش ما شاید خیلی داستان خاصی نداشته باشد. در حقیقت نمایش درباره ده نفر خانم است که در مکانی هستند و ما نمی‌دانیم کجاست. آنها هر روز یک آیین و بازی را تکرار می‌کنند تا عاقبت یک راهی را باز بکنند.
همچنین پورآذری در مورد انتخاب محل اجرا بیان کرد: برای اجرای این نمایش به جاهای مختلفی رجوع کردیم. سوله‌ها و مکان‌هایی در تهرانسر، و وزارت مسکن و شهرسازی و وزارت کشور تا در نهایت چهار ماه پیش به کاخ سعدآباد رسیدیم. از خوش‌شانسی ما بود که دکتر منصورزاده مدیر کاخ سعدآباد، تئاتر دوست دارد و کارهای ما را دیده بود و حتا در سفرهای خارجی اش هم به تماشای تئاتر می‌رود. وی همکاری خوبی با ما داشت و قرار شد در زمین تنیس کاخ که از در زعفرانیه باز می‌شود و پنج شش سال متروک شده بود، نمایش‌مان را اجرا بکنیم ولی برای اجرا در آن مکان مجبور شدیم کمی به آن رسیدگی بکنیم، علف‌ها را کوتاه بکنیم و خاک زمین را صاف و آب‌پاشی بکنیم که در این حرکت، همکاری مدیریت کاخ سعدآباد قابل‌تقدیر بود. نمایش «سال‌ثانیه» نخستین نمایشی است که با حمایت سازمان میراث‌فرهنگی تولید و اجرا می‌شود.
در ادامه این نشست خبری، نشمینه نوروزی نویسنده نمایشنامه توضیحاتی درباره نگارش متن ارائه کرد و گفت: شکل‌گیری متن براساس فضایی بود که بچه‌های گروه بازیگران عرضه می‌کردند. نمایشنامه اولیه نسبت به فضایی که قرار بود نمایش در آن اجرا بشود، خیلی تغییر کرد و به تناسب آن نیز حس و حال بچه‌های بازیگر هم تغییر کرد.
نرگس هاشم‌پور دراماتورژ نمایش نیز در رابطه با دراماتورژی این اثر نمایشی گفت: این کار در واقع مدام در حالِ «شدن» و کشف و شهود است؛. کشف‌هایی که هر روز در این نمایش اتفاق می‌افتد و پیداکردن معناهای جدید از کار خلاقانه‌ای که گروه بازیگران ارائه می‌دادند. می‌خواهم بگویم در این شیوه کار، یک پویایی وجود دارد که هنوز هم تکمیل نشده و تا پایان اجرا نیز همین روال ادامه خواهد داشت. این ویژگی نمایش «سال‌ثانیه» است.
پورآذری در پاسخ به این پرسش که «آیا فضا و داستان نمایش زنانه بوده که تنها از بازیگران زن استفاده شده است، گفت: در واقع اینجا داستانی وجود ندارد اما فضای نمایش می‌تواند زنانه باشد یا به مسائل زنان هم بپردازد.
همچنین هاشم‌پور اضافه کرد: می‌توان گفت نمایش ما، مساله زن و انسان را مطرح می‌کند.
این کارگردان تئاتر در بخش دیگری از نشست خبری نمایش «سال‌ثانیه» درباره شیوه اجرایی و طراحی صحنه نمایش گفت: در حال حاضر چیدمان سکوها و جایگاه تماشاگر در زمین تنیس وجود دارد. یک مسیر ۴۰ متری در آن فضا وجود داشت که حفظ شده و به صورت بکری دست نخورده است. تغییرات نمایش ما نسبت به متن و محل اجرا، تغییرات ماهوی است. در حقیقت در این نمایش همه چیز مثل یک شبح بود.
کارگردان نمایش «سال‌ثانیه» درباره اجرای آثارش در مکان های نامتعارف و غیر تئاتری گفت: فکر می‌کنم اجرا در مکان نامتعارف چیز جدیدی نیست. در کتاب «فضای خالی» نوشته پیتر بروک آمده که یک نفر جایی نشسته و کسی از مقابل او عبور می‌کند و اینجا تئاتر اتفاق می‌افتد! یک بار به دو فستیوال با نام‌های «لیفت» در لندن و «اشپکتاک» در زوریخ رفته بودم که فستیوال نمایش‌های آلترناتیو بود و هیچ‌کدام‌شان سالن اجرا نداشتند. برای مثال در «لیفت» مکان‌هایی مثل زیر پل‌های قدیمی، یا کنار دریاچه را پیدا می‌کنند و اجرا می‌روند. ما باید بپرسیم از تئاتر چه می‌خواهیم؟ باید تعریف‌مان را از هنر عوض بکنیم.
وی ادامه داد: هنر یک وسیله یا ابزار فرهنگی است که می‌تواند روی هر چیزی تاثیر بگذارد، برای مثال روی سیاست و اقتصاد تاثیر گداشته و حتی تاثیر بگیرد. من فکر می‌کنم باید به جای دیگری رفت. ما کمبود داریم اما رفتن ما به فرهنگسرای بهمن و اجرای نمایش، یا آمدن به زمین تنیس کاخ سعدآباد به خاطر کمبود جا نبوده است. گاهی آدم یکسری نیازهایی را احساس می‌کند. من فکر می‌کنم باید این‌گونه به سراغ تئاتر رفت. ما اگر تئاتر کار می‌کنیم، داریم فردایمان را تضمین می‌کنیم.
در پایان این نشست خبری، بازیگران نمایش نیز توضیحات کوتاهی در مورد تجربه همکاری با حمید پورآذری ارائه کردند.
نمایش «سال‌ثانیه» از ۳۰ تیرماه به نویسندگی نشمینه نوروزی، نرگس هاشم‌پور و طراحی و کارگردانی حمید پورآذری در زمین تنیس کاخ سعدآباد اجرا خواهد شد.
نظر شما