به گزارش خبرگزاری مهر، در نخستین روز از سومین جشنواره فیلم و عکس فناوری و صنعتی کارگاهی با موضوع ارتباط متقابل مستندسازان و روابط عمومی صنایع با حضور سید سعید محصصی و مصطفی رزاق کریمی برگزار شد.
محصصی در ابتدای کارگاه با اشاره به اینکه برگزاری جلسات به شکل پرسش و پاسخ فضا را صمیمی‌تر می‌کند، گفت: این کارگاه را هم به این شکل پیش می‌بریم، اما پیش از آن از آقای رزاق کریمی می‌خواهم خودش را معرفی کند.
این مستندساز با بیان اینکه ۳۷ سال قبل در کشور اتریش رشته معماری می خوانده و بعد از آن وارد رشته سینما شده است، گفت: در سال۱۹۸۲ میلادی اولین مستند خودم را ساختم و در همان زمان فیلم‌های متعددی آنجا ساختم. وقتی به ایران برگشتم، متوجه شدم در زمینه فیلم‌های مستند، ایران محل مناسبی برای ساخت آن‌هاست.
وی ادامه داد: در حیطه کارهای صنعتی تلاش‌های زیادی شده، اما موضوع صنعت در سینمای مستند هنوز خیلی جا نیفتاده است و با اینکه فیلم‌هایی به شکل سفارشی تهیه می‌شوند، در ایران خیلی مورد توجه نیستند و برای برخی از فیلمسازها این نوع از فیلم‌ها زنگ تفریح است و معرفی یک محصول را کسر شأن می‌دانند. اما در اروپا اینطور نیست.
رزاق کریمی با تاکید بر اینکه کارگردان‌ها معتقدند که روابط عمومی‌ها به آن‌ها اعتماد نمی‌کنند، عنوان کرد: این مشکل فرهنگ‌سازی است چون آن‌ها نباید فیلم را بفهمند! در ایران به سازندگان فیلم‌های صنعتی خیلی بها داده نمی‌شود، چون همان‌هایی که این روزها فیلم عروسی می‌سازند، فیلم صنعتی هم می‌سازند.
این کارگردان سینمای مستند با بیان اینکه تعداد زیادی از هنرمندان کارهای سفارشی انجام داده‌اند، تاکید کرد: در قرن ۱۶ میلادی میکل آنژ پول می‌گرفت و برای کلیسا کار می‌کرد. خود من ۲۴ سال قبل به ایران آمدم و وقتی مترو فیلم صنعتی می‌خواست، به من گفتند و ما سه ماه در متروی تهران تحقیق کردیم تا بتوانیم به فضای ذهنی کارفرما برسیم. یادتان باشد که سخت‌ترین کار در فیلم صنعتی، رسیدن به فضای ذهنی کارفرماست.
وی با اشاره به الزامات ساخت فیلم صنعتی خاطرنشان کرد: برای ساخت مستند صنعتی باید مهندسی معکوس کنیم و باید ببینیم که موضوع چیست و مخاطب به چه چیزی می‌خواهد برسد. در ایران فرهنگ طولانی در این زمینه نداریم. خیلی شنیده‌ام که فیلمسازها می‌گویند کارفرما ما را نمی‌فهمد و فقط می‌خواهد کاری را انجام دهند تا پول خودشان را بگیرند.
این مستندساز درباره میزان طنزی که در فیلم‌های مستند می‌توان استفاده کرد نیز گفت: برای این کار باید ببینیم با کدام روش، فیلمسازی انجام می‌شود. برای مثال اگر کارفرمایی فیلمساز را انتخاب کند خیلی نمی‌توان روی بُعد طنزها کار کرد، اما در نگاه دیگری که خود فیلمساز به دنبال موضوعی می‌رود و می‌خواهد آن را کار کند، دستش در سناریو باز است و می‌تواند در آن طنز داشته باشد، در این صورت ممکن است کسی هم که برای کار سرمایه گذاری می‌کند، آن را دوست داشته باشد.
سانسور در همه دنیا زیاد است
وی همچنین تاکید کرد: سانسور در تمام دنیا زیاد است و مطمئن باشید به قدری هست که فکر نکنید آنجا همه کاری در حوزه فیملسازی می‌توان انجام داد.
این مستندساز با بیان اینکه در ایران هنوز مانند سال‌ها قبل تبلیغات انجام می‌شود، ادامه داد: ما در ایران تغییری ایجاد نکرده‌ایم. با اینکه از نظر فنی اتفاق‌هایی افتاده است اما محتوا هیچ فرقی نکرده است. ما با آرم گرایی که در تبلیغات وجود دارد دچار خودزنی شده‌ایم.
رزاق کریمی در پایان با تاکید بر لزوم تعامل بین فیلمساز و روابط عمومی عنوان کرد: یادتان باشد همیشه حق با روابط عمومی است. آن‌ها نزدیک‌ترین شخص به مدیرعامل هستند و باید بدانیم که ۵۰ درصد کار بر عهده‌شان است و مابقی آن بر عهده فیلمساز است. جالب اینکه در ایران کارگردان‌ها خیلی لای پنبه هستند بلکه در خارج از ایران خیلی خشن‌تر از این حرف‌ها با فیلمسازها برخورد می‌کنند.
نظر شما