شاعر عاشورايي بايد بداند كه امام حسين (ع) تشنه بيدار شدن ما از خواب بود

اين شاعر در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب  مهر"،  با بيان اين مطلب افزود :  سخنان فراواني از حضرت امام حسين (ع) نقل شده كه معمولا يا در راه كربلاست و يا وقتي كه از مدينه حركت كرده اند و در طول راه مكه تا كربلا است ، امام حسين (ع) براي جنگ نيامده بود، چرا كه اگر براي جنگ آمده بود خانواده را با خويش همراه نمي كردند ،  بنابر اين كربلا و عاشورا حالتي حماسي - فرهنگي دارد و رويكرد اشعار ما هم بايد چنين باشد . 

ابوالقاسم حسينجاني كه شعر مشهور : " كربلا منتظر ماست ، بيا تا برويم ... " را سروده است ، خاطرنشان ساخت : امام حسين (ع) مي خواست كه مردم آگاه باشند و بدانند كه به كجا مي روند و يا اينكه هر كسي كه حاكم باشد حتما حق با او نيست ، امام حسين (ع) در روز عاشورا براي اينكه به همه دنيا و تمام كساني كه نظاره گر بودند بفهماند كه قصد جنگ ندارد ، علي اصغر(ع ) را كه طفلي شيرخواره و تشنه كام بود ،  به ميدان آورد و وقتي علي اصغر را در بغل داشت لباس رزم را از تن درآورد و به جاي آن ، عبا به دوش انداخت ، شمشير را كنار گذاشت و از اسب پياده شد و سوار شتر شد كه تاريخ به اين نتيجه برسد كه امام حسين براي جنگ نيامده است و هيچ جا حسين آغازگر جنگ نيست .

وي يادآور شد: در عين حال ، امام حسين (ع) براي جهان و انسان حرف داشت تا به مردم بفهماند زندگي و مرگ چيست ؟ از نظر ايشان مرگ حقيقي ، زماني است كه ما در ذلت باشيم و ندانيم به كجا مي رويم  و نتوانيم تصميم بگيريم ، او مي خواست چشم انسان را باز كند و ذهن و زبان او را بگشايد .

يك شاعر : امام حسين ( ع ) شهيد نشد كه ما حالا بر سر خود بزنيم ، بلكه او شهيد شد تا ما بدانيم كه چه بايد كرد تا بر سر ما نزنند ...

اين شاعر معاصر به مهر تصريح كرد : با اين وجود ، مي بينيم كه متاسفانه " عاشورا " جاي حقيقي خود را نيافته و در ادبيات عاشورايي خيلي بيشتر بايد كار شود ،  البته نگاه عاشورايي نگاه حق طلبانه و انسان ساز است ، مولوي و حافظ هم ادبيات خاصي را مطرح مي كنند كه اين خود يك نگاه عاشورايي است  و در واقع ادبيات و شعر حادثه اي است كه بتواند آفرينش و طراوتي را در جهان و دلها برانگيزد .

به گفته حسينجاني ، " عاشورا " يك ادبيات مقاومت و پايداري است و متاسفانه آن چيزي كه ما درحال حاضر ازعاشورا استفاده مي كنيم به نوعي تحريف و انحراف است  ، " ادبيات عاشورا " به همان دردي دچار شده است كه خود ،  براي درمان آن درد آمده بود .

ابوالقاسم حسينجاني در پايان گفت و گو با مهر ، گفت : ويژگي هاي شعر عاشورايي بعد عاطفي ، انساني ، حماسي و انديشه و خواستگاه امام حسين است ، به عبارتي اين نكته بايد شاعر ما را تكان دهد كه حسين (ع) تشنه آب نبود ... بلكه تشنه بيدار شدن ما از خواب بود ، او شهيد نشد كه ما حالا بر سر خود بزنيم ، بلكه او شهيد شد تا ما بدانيم كه چه بايد كرد تا بر سر ما نزنند و اين مسئله مهم است .