به گزارش خبرنگار مهر، سالن اجتماعات زکریای رازی شهرستان سمنان عصر سه شنبه میهمان خانواده هایی بود که تصمیمی سخت از ایشان، روحی استوار ساخته و نیت الهی شان جان تعداد بسیاری از هموطنانمان را نجات بخشیده است؛ خانواده هایی که امروز به جای فرزندان یا عزیزانشان، قاب عکسی کوچک با روبانی مشکی به همراه آورده بودند تا بگویند، گوشه چشمانمان رفت تا دیگری به حیات خویش ادامه دهد.
سراسر سالن پر است از بغض و اشک و آه، بغض حتی در گلوی میهمانان نیز نشسته است و از بدو ورود چشمان غمزده خانواده های عزیزان اهدا کننده عضو، خوشامدگوی میهمانانی است که آمده اند از حیات بخشان به جامعه تشکری دوباره کنند چرا که با اهدای عضو عزیزانشان به هموطنانمان زندگی دوباره بخشیده اند.
اما در این بین هستند افرادی که ماسک بر روی چهره و اندامی لاغر نشان از دریافت عضو دارند و چشمان درخشانشان پر است از امید و البته ذکر یاد عزیزی که امروز یادگاری از وی در وجود خود به امانت دارند.
رسانه ها نقش بسزایی در فرهنگ اهدا عضو دارند
استاندار سمنان در این مراسم ضمن اشاره به وظیفه خطیر اصحاب رسانه در اشاعه فرهنگ اهدای عضو، گفت: رسانه ها به ویژه رسانه ملی باید به سراغ خانواده های آنهایی که عضو اهدا کردند بروند و از زبان این عزیزان برای نهادینه کردن فرهنگ این کار خداپسندانه استفاده کنند.
محمد وکیلی ضمن سپاس از خانواده های اهدا کننده که موجب زندگی و حیات افراد دیگر شده اند، ابراز داشت: فقط حضرت حق قدردان کار شماست و انشاء الله خداوند به شما، خانواده و عزیز از دست رفته عظمت دهد.
وی با قدردانی از رئیس دانشگاه علوم پزشکی سمنان و همکاران ایشان و افرادی که این فرصت را ایجاد کردند و در جامعه تاثیرگذار هستند، افزود: چرا نباید عضو بدنی که قرار است در زیر خاک از بین برود اهدا کرد تا به دیگری فرصت دوباره برای ادامه حیات بخشید.
این فعالیت به زیرساخت هایی نیاز داشت
رئیس دانشگاه علوم پزشکی سمنان نیز در این مراسم ضمن بیان اینکه در یک سازمان بزرگ مانند بخش بهداشت و درمان فعالیت های درمانی به حرکتی عظیم وکار شبانه روزی نیاز دارد، گفت: خدا را شاکریم که در کنار کار اداری می توانیم یک کار لذت بخش و خداپسندانه انجام دهیم.
محمدشادنوش با تاکید بر اینکه فرهنگ اهدا عضو با زحمات فراوانی از اوایل دهه ۸۰ نهادینه شده است، بیان داشت: متاسفانه سرعت پدیده اهدای عضو در کشورمان همچنان پایین است لذا وزارت بهداشت با برگزاری جشن ها و مراسم مختلف طی۱۰سال گذشته نسبت به اشاعه فرهنگ اهدای عضو اقدام کرده است و خوشبختانه در استان سمنان نیز امروز برای نخستین بار شاهد این پدیده هستیم.
وی با اشاره به این مطلب که ایجاد زیرساخت ها موجب عقب ماندن ما شده است، افزود: امیدوارم بتوانیم این عقب ماندگی را جبران کنیم.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی سمنان در ادامه گفت: با فعالیتی که در این کوتاه مدت در استان داشتیم شاهد اهدای عضو چهار مرگ مغزی در استان بودیم و آخرین آنها مرگ مغزی نوجوان ۱۳ساله بود که مرگش همه را اندوهگین کرد.
شادنوش با بیان اینکه در کشور ۱۳ هزار مرگ مغزی در سال داریم که تنها ۸۰۰ نفر ایشان اهدا عضو می کنند، افزود: در صورتیکه افراد زیادی داریم که به پیوند در بخش های مختلف نیاز دارند و با درد و رنجی که می کشند چشم به روی دنیا می بندند.
وی خواستار اطلاع رسانی در این زمینه شد تا خدا نخواسته اگر عزیز یک خانواده دچار مرگ مغزی شد آن خانواده بتوانند یک تصمیم درست بگیرند.
اطلاع رسانی در خصوص اهدا عضو ضروری است
مسئول مرکز شناسایی و فراهم آوری اعضای پیوندی استان سمنان نیز در این همایش با ارائه گزارشی در خصوص اهدا عضو، گفت: افرادی طی این سالها زحمات زیادی را در بحث فرهنگسازی در این زمینه کشیده اند اما باز هم باید تلاش شود.
فروزش در خصوص مسائل شرعی در زمینه اهدای عضو نیز گفت: علماء و مراجع زیادی در این خصوص صحبت کردند چون این مسئله باعث نجات جان انسان دیگری می شود مشکل شرعی ندارد تا جایی که آیت الله مکارم شیرازی آن را یک وظیفه شرعی دانستند.
وی با تاکید بر اینکه در خصوص مسائل دیگر علمی، فرهنگی و ... در این زمینه فعالیت های متعددی انجام شده است، بیان داشت: فرهنگ سازی در این قضیه بسیار مهم است.
مسئول مرکز شناسایی و فراهم آوری اعضای پیوندی استان سمنان با بیان اینکه کارشناسان مسائل فرهنگی با شیوه های مختلف مانند برگزاری جشن، تهیه فیلم های آموزشی، سینمایی و ... وارد این قضیه شدند، افزود: درست است به صورت های مختلف در این زمینه شاهد ارتقاء فرهنگ شدیم امابه نظر می رسد، هنوز جای کار دارد.
فروزش مهمترین عامل عدم پیوند را عدم رضایت خانواده دانست و افزود: نداشتن آگاهی موجب این امر می شود اما امیدواریم با اشاعه فرهنگ اهدای عضو در استان سمنان نیز شاهد روزهای روشن در این پدیده باشیم.
نمی دانم کبد چه کسی به من جان زندگی دوباره بخشید
یکی از هم استانیان ۶۷ساله سمنانی که گیرنده عضو از اهدا کنندگان حیات است در خلال این مراسم به خبرنگار مهر، می گوید: بنده دریافت کننده کبد هستم و بیش از پنج سال با این درد مواجه بودم و به دلیل کاهش شدید پلاکت های خون حتی توان راه رفتن را نیز نداشتم تا اینکه حیات دوباره به من بخشیده شد.
علی عابدی می گوید: در بدو اطلاع از پیوند اعضا، برای درمان به شیراز رفتم پس از انجام آزمایش پیوند کبد، در بیمارستان بستری شدم لذا امروز حال عمومی بسیار خوبی دارم و می خواهم از خانواده گمنامی که به من کبد فرزندشان را اهدا کرده اند تشکر کنم.
وی می افزاید: نمی دانم از چه کسی پیوند کبد گرفتم لذا هنوز هم با اصرار زیاد موفق نشدم بفهم کبد چه کسی در بدن من است اما برای آن مرحوم همیشه دعا می کنم.
اگر رضایت نمی دادم امروز پشیمان میشدم
مادر یکی از اهدا کنندگان عضو که دچار مرگ مغزی شده است در حاشیه این مراسم به خبرنگار مهر، می گوید: پسر۱۹ساله ام در حادثه رانندگی با موتور سیکلت دچار مرگ مغزی شد و نخستین بار که پیشنهاد اهدای عضو به من داده شد، در قبول آن تردید داشتم.
خانم شبستانی در ادامه بیان می کند: در ابتدا پذیرش این امر برایم بسیار مشکل بود به خدا توکل و به ائمه اطهار (ع) توسل کردم در روز نوزدهم ماه مبارک رمضان زندگی میلاد برای آغازی نو برای هموطنی دیگر به اتمام رسید.
وی ادامه می دهد: در بیمارستان سینا برای خداحافظی به بالای سر میلاد رفتم و آنجا احساس کردم او نیز به پیوند اعضا راضی است و در همانجا رضایت دادم تا قلب، کلیه ها و کبد میلادش به دیگران پیوند زده شود و امروز فقط آرامش روح میلاد را از خدا می خواهم.
این مادر داغدار که می خواهد اشک هایش را از همه مخفی کند، ادامه می دهد: من این وصیت را برای خودم هم داشتم البته قبل از اینکه این اتفاق برای میلاد بیافتد امافکر نمی کردم برای پسرم این اتفاق بیافتد.
شبستانی با بیان اینکه روزهای خیلی سختی را می گذارنم، می گوید: پسرم را از دست دادم اما تنها امیدم این است که میلاد با نامی نیک از دنیا رفته است.
وی می افزاید: امروز آرزو دارم سعادت بچه هایی را ببینم که اعضای بدن میلاد در وجودشان است لذا از اینکه رضایت به انجام این کار داده ام بسیار خوشحالم و از خدا تنها آمرزش میلاد را می طلبم.
فرزندم صبور، خوش اخلاق و با ایمان بود
پدر علی بحرینی دیگر اهدا کننده عضو نیز در خلال این مراسم می گوید: بعد از فوت فرزندم فهمیدم چه عزیزی را از دست داده ام زمانی که نوشته ها و یادداشت هایش را خواندم به این نتیجه رسیدم علی تا پاسی از شب بیدار و مشغول نوشتن مطالب ادبی در خصوص ائمه اطهار بود که امروز افسوس آنرا می خورم که چرا به او نزدیکتر نبودم.
محمد بحرینی ادامه می دهد: همیشه به ما می گفت پدر و مادر ممنون که اسم مرا علی گذاشتید و درست در شب اول ماه رجب دچار سانحه تصادف شد، رفت و برای اهدای اعضایش تصمیم سختی را در پیش روی ما گذاشت.
وی ادامه می دهد: امروز قلب پسر من در سینه کسی می تپد که اگر علی نبود شاید دو هفته دیگر بیشتر به زندگی اش باقی نمانده بود و از دنیا می رفت این جوان هفته دو تا سه بار با من تماس می گیرد و می گوید شما پدر و مادر من هستید چرا که اگر شما نبودید و قلب علی را به من اهدا نمی کردید پسرم بی پدر می شد.
در خاتمه این همایش استانی از تعدادی خانواده های ایثارگر عرصه اهدای عضو، تقدیر به عمل آمد.
نظر شما