به گزارش خبرنگار مهر، دانشمندان دانشگاه هاروارد نشان دادند که آنزیم هگزوکيناز-۲ برای متابولیسم گلوکز در سلول های سرطانی عاملی حیاتی محسوب می شود. با از بین بردن این آنزیم، روش های درمان مانع مصرف گلوکز جذب شده و مواد مغذی ذخیره شده توسط سلول های سرطانی شده و بدین طریق منجر به مرگ آن ها می شوند.
سلول های سرطانی با استفاده از یک فرایند به نام اتوفاژی خود را در تومورهای داخلی زنده نگاه می دارند. با این فرایند، تمام قطعات آسیب دیده سلول هضم و بازیافت می شود. این فرایند با اینکه عامل مهمی در بقای سلول های سرطانی است ولی از بین بردن آن برای تضمین مرگ سلول های سرطانی کافی نیست.
در نتیجه، محققان به دنبال راه هایی هستند که از طریق آن سلول های سرطانی در برابر درمان آسیب پذیر شده و از وقوع اتوفاژی جلوگیری می گیرد.
کیزارتینیب (Quizartinib) دارویی است که در حال حاضر برای درمان لوسمی حاد میلوئید استفاده می شود. این دارو ترکیب موثری برای آسیب پذیرتر کردن سلول های سرطانی به اثرات مهارکننده های اتوفاژی بود. این دارو آنزیمی به نام FLT۳ را، که نقش مهمی در رشد صحیح سلول های بنیادی در خون دارد، مهار می کند.
نظر شما