پاهای احمد عزیزی تغییر حالت داد/ حرف خانواده شاعر با وزیر ارشاد

به گزارش خبرنگار مهر، احمد عزیزی شاعر انقلاب و مداح اهل بیت(ع) ۱۵ اسفندماه ۱۳۸۶ به دلیل کاهش سطح هوشیاری ناشی از تشنج، بیماری قلبی و کلیوی به وضعیت کما رفت و از آن روز تا کنون ـ یعنی بیش از ۷ سال و نیم ـ در بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه بستری است.

عزیزی که هم اکنون ۵۶ سال دارد، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به دعوت شمس آل‌احمد (برادر جلال آل‌احمد) به تهران آمد و با شهید مطهری هم دیدار کرد. پس از پیروزی انقلاب و با آغاز جنگ این بار همراه خانواده‌اش راهی تهران شد و سپس برای مدتی ساکن شهرستان نور شد و بعد از آن دوباره به پایتخت بازگشت و در آن اقامت گزید و به همکاری با روزنامه جمهوری اسلامی پرداخت.

«کفش‌های مکاشفه»، «شرجی آواز»، «باغ تناسخ»، «ترجمه زخم»، «باران پروانه»، «رودخانه رویا»، «ملکوت تکلم» و «سیل گل سرخ» از جمله دفترهای شعری این شاعر انقلاب و مداح اهل بیت است. این روزها اما احمد عزیزی شرایط سختی را پشت سر می‌گذارد و بیماری صعب‌العلاج وی پس از بیش از ۷ سال همچنان آزارش می‌دهد.

زینب عزیزی خواهر احمد عزیزی امروز دوشنبه ۲۳ شهریور درباره آخرین وضعیت جسمی برادرش به خبرنگار مهر گفت: علائم حیاتی احمد بد نیست اما وضعیت جسمی او بغرنج است و به شدت دچار ضعف جسمی شده است. بعد از یک عمل change که روی پاهای احمد انجام شد، تقریباً به همان شکل ماند و پاهایش خشک شد و در واقع الان تغییر حالت داده است.

خواهر این شاعر با اشاره به شکستگی پای خودش در همان ایام افزود: من به خاطر این مشکل خودم، نمی‌توانستم به احمد سر بزنم و خواهرم هر روز چند ساعتی را کنار احمد می‌ماند و از او مراقت می‌کرد و از لحاظ غذا و دارو به او رسیدگی می‌کرد اما به هر حال پاهای او در این مدت تغییر شکل پیدا کرد.

وی درباره وضعیت هوشیاری عزیزی هم گفت: هوشیاری احمد مانند سابق و روی عدد ۱۰ و ۱۱ در نوسان است و تقریباً در یک وضعیت نیمه کما قرار دارد. البته در این چند ساله وضعیت هوشیاری احمد رو به بهبود بوده و ابتدا از صفر به ۳ و بعد هم به سطح فعلی از هوشیاری رسید و الان واکنش‌های احساسی مثل خنده و گریه را هم نسبت به اتفاقات پیرامونش از خودش بروز می‌دهد.

زینب عزیزی در ادامه درباره رسیدگی مسئولان و میزان توجه آنها به این شاعر انقلاب و مداح اهل بیت(س) نیز ضمن بیان این جمله که من نیز مانند آن شاعر بزرگ بر این باورم که «از دل برود هر آنکه از دیده برفت» یادآور شد: من نباید بگویم که احمدِ ما این مشکلات را دارد، او یک درویش بود و کمترین توجه را به مسائل مادی نشان نمی‌داد اما من در نیمه راه متوجه شدم که واقعاً از پسِ حل این قبیل مشکلات مالی او برنمی‌‌آیم.

خواهر احمد عزیزی اضافه کرد: من نمی‌توانم بدون هیچ پشتوانه‌ای برای درمان احمد، پول قرض کنم و واقعاً در خیلی جاها من مستاصل شده‌ام و به همین خاطر این مشکلات را با مسئولان مطرح کرده‌ام بلکه آنها هم کاری بکنند. البته اینکه گفته شد من به وزیر ارشاد نامه نوشته‌ام، به آن شکل نبوده و من نامه‌ای خطاب به ایشان ننوشته‌ام؛ دو روز پیش تلفنی با آقای زنگنه مدیرکل ارشاد استان کرمانشاه صحبت کردم و او گفت که از قضا می‌خواهد به تهران برود و از من خواست که مشکلاتی را که در رابطه با روند درمان احمد دارم، روی یک کاغذ بنویسم تا به آقای جنتی بدهد و من هم همین کار را کردم.

وی افزود: در رابطه با دفترچه تامین درمان احمد، به من گفتند که مدارکش را ببرم تا برایش دفترچه سلامت صادر کنند ولی تا جایی که من می‌دانم داروهایی که احمد نیاز دارد، با این دفترچه به راحتی و با هزینه کم قابل تامین نیست. احمد یک مستمری از کارافتادگی هم دارد که حدود یک میلیون در ماه می‌شود که کفاف هزینه‌های سنگین درمان او را نمی‌دهد.

خواهر این شاعر انقلاب و مداح اهل بیت در پاسخ به این سوال که آیا کتاب‌های این شاعر تجدید چاپ شده تا بتوان بخشی از هزینه‌های درمان او را از این طریق تامین کرد؟ گفت: متاسفانه نه. اگر کتاب‌های احمد تجدید چاپ می‌شد، من مشکلی نداشتم و برای هر کتابش، حداقل سه، چهار میلیون تومان دست ما را می‌گرفت ولی متاسفانه هیچکدام از کتاب‌های او تجدید چاپ نشده است.

زینب عزیزی ضمن قدردانی از مردم که همواره به برادرش توجه داشته‌اند و برای سلامتی او دعا کرده‌اند، از پرسنل بیمارستان امام رضا(ع) کرمانشاه هم برای رسیدگی مطلوب به وضعیت بیماری برادرش صمیمانه قدردانی کرد و گفت: پرستارهای احمد هیچوقت کم نگذاشته‌اند و خدا را شاهد می‌گیرم که مثل یکی از برادرهای خودشان به احمد توجه می‌کنند.