به گزارش خبرگزاری مهر، علی اصغر سرابی داریانی، مجری طرح گفت: با توجه به خسارات وارده ناشی از خوردگی سازه های فلزی و نیاز روز افزون به حفاظت و نگهداری هرچه بیشتر سازه های فلزی از روش های مختلف استفاده می شود.
وی افزود: یکی از این روش ها استفاده از پوشش های آلی مانند اپوکسی ها، پلی یورتان ها و غیره است و از آنجا که این پوشش ها در حضور رنگدانه های متداول ماندگاری بالایی در محیط های بسیار خورنده ندارند. بنابراین، امروزه با پیشرفت تکنولوژی و توانایی رسیدن به نانو ذرات و استفاده آنها در پوشش ها این امکان به وجود آمده که بتوان از قابلیت ها و اثرات بی نظیر این مواد، به علت ابعاد بسیار کوچک خود در بررسی رفتار مقاومت به خوردگی پوشش های صنعتی استفاده کرد.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: تحقیقات زیادی توسط محققین با استفاده از این نانو ذرات (مانند اکسید روی، اکسید آهن، کِلی و غیره) در پوشش شده است اما نانو ذرات کلی که در این طرح مورد استفاده است نانو ذراتی با ساختار صفحه ای شکل هستند که می توان به علت ساختار آنها و در حضور مقادیر بسیار کم از آنها مانع از نفوذ یون ها در داخل پوشش شد و همچنین مسیری پرپیچ و خم در مقابل نفوذ یونها ایجاد کرد تا فرایند خوردگی را به تعویق انداخت.
سرابی داریانی گفت: امروزه با پیشرفت علم برای افزایش مقاومت به خوردگی پوشش های آلی از ذرات نانو در پوشش استفاده می شود.
وی اضافه کرد: در این تحقیق با استفاده از بازدارنده ها آلی برای اصلاح نانو ذرات کلی جهت بهبود خواص مقاومت به خوردگی پوشش مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج بسیار خوبی در مقایسه با پوشش های متداول بدست آمد.
این پژوهشگر عنوان کرد: از این پوشش ها می توان در اتمسفر های بیرونی برای سازه های فلزی مانند لوله ها در صنایع نفت استفاده کرد.
گفتنی است، از این طرح تاکنون دو مقاله ISI به چاپ رسیده است.
نظر شما