خبرگزاری مهر – گروه استانها: نمایش «عزیزم دوست دارم حاضره» به نویسندگی و کارگردانی سحر مرادی یکی از نمایش‌های حاضر در جشنواره تئاتر استانی بود که بسیاری از مخاطبان اعتقاد داشتند در آیین اختتامیه این جشنواره به‌حق خود نرسیده است، نکته جالب‌توجه در مورد این نمایش این است که باوجود مطرح کردن یکی از مهم‌ترین مشکلات امروز جامعه که همان تهدید فروپاشی خانواده‌ها و آمار بالای طلاق است اما انگار این اثر موردپسند هیئت داوران قرار نگرفت.
نمایش «عزیزم دوست دارم حاضره» البته در جشنواره تئاتر استانی موفق به دریافت دو جایزه بازیگری شد، «نسا توافق» به خاطر بازی در این نمایش و «بطری بازی» جایزه نخست بازیگری زن را به دست آورد و همچنین آرش جمالدینی بازیگر مرد این اثر در لیست تقدیر شدگان بازیگری مرد بود.
اما باوجود دریافت دو جایزه بازیگری، بسیاری از تماشاگران جشنواره تئاتر استانی معتقد بودند که این نمایش می‌توانست جوایز دیگری در بخش‌های کارگردانی و یا بازیگری دیگر به دست آورد و البته نمایشنامه اثر یکی از مهم‌ترین موضوعاتی بود که می‌توانست موفق به دریافت جایزه شود، نمایشنامه‌ای که به موضوع فروپاشی ارکان خانواده پرداخته بود و درعین‌حال قصه‌ای جذاب را تعریف می‌کرد.
این نمایش داستان‌های جدایی زوج‌ها را به‌طور موازی با تهدید فروپاشی ساختمان‌ها و تلاش شهردار برای جلوگیری از این فروپاشی روایت می‌کند.
نگاه خوب نمایشنامه‌نویس و کارگردان و بازی خوب نوید جعفری، نسیم شیرزادی، مهدی اقبال و خود سحر مرادی عاملی بود که شاید تماشاگر انتظار داشت این نمایش بیشتر دیده شود که البته توسط داوران این اتفاق رخ نداد.
«عزیزم دوست دارم حاضره» یک نمایش از زندگی زوج‌هایی است که به یکنواختی معمول می‌رسند و زندگی مشترک را مانعی برای رسیدن به علایق خود می‌دانند.
نمایشی که قصد دارد نشان دهد چه اندازه مردمان در مقابل حفظ ارکان خانواده دلسرد و بی‌انگیزه هستند و البته نشان دهد که تهدید ویرانی کانون‌های گرم خانواده یک آسیب جدی است.
در همین راستا با عوامل این نمایش به گفتگو نشستیم تا از اجرای این نمایش در جشنواره تئاتر استانی و برنامه‌های آینده عوامل نمایش جویا شویم، این نمایش به سرپرست گروهی افشین محمودی، نویسندگی و کارگردانی سحر مرادی، بازی آرش جمال‌الدینی، نسا توافق، سحر مرادی، نسیم شیرزادی، نوید جعفری و مهدی اقبال اجرا شد همچنین دستیار کارگردان و منشی صحنه نمایش رخساره صمیمی و موسیقی و مدیریت اجرایی کار به عهده نیما ممتحن بوده است.
*خانم مرادی از اجرای نمایش در جشنواره تئاتر استانی راضی بودید؟
اتفاقی که در جشنواره تئاتر استانی افتاد وضعیت و مقیاس سالنی بود که مدت‌زمان کوتاهی قبل از اجرا به دست ما رسید، این اندازه سالن برای ما مشکلاتی ایجاد کرد، به‌طوری‌که من مجبور شدم در مدت‌زمان محدود میزانسن ها و حتی محل ورود و خروج‌های کار را تغییر دهم که این موضوع مشکلاتی را برای ما ایجاد کرد.
*اینکه داوران جشنواره بر کار محلی تأکید کرده بودند در بیانیه خود را چطور ارزیابی می‌کنید؟
ببینید اینکه تئاتر باید درد و مشکلات جامعه اطراف خود را بیان کند یک حقیقت است و حرف درستی است، اما کار بومی تنها کاری نیست که دارای لهجه محلی باشد، در همین کار خود ما سعی شده به موضوع طلاق پرداخته شود، موضوعی که در مقیاس جغرافیای ما یک بحران جدی است.
بنابراین باید این موضوع را مدنظر داشته باشیم که تئاتر ملی با تئاتر آیینی و سنتی تفاوت دارد، هنرمند تئاتر اگر نخواهد به مباحث مهم اطراف خود بپردازد نمی‌تواند به رسالت خود عمل کند.
* درواقع شما در این اثر خواسته‌اید که یک بحران اجتماعی را نمایش دهید؟
یک بحران جدی در زندگی‌های مشترک؛ ببینید من معتقدم با زبان هنر می‌توان بسیاری از مشکلات را برطرف کرد، منظور من این است که این انصاف نیست که ما با یک نگاه ساده بگوییم در شهرستان‌ها باید تئاتر حتماً دارای لهجه محلی باشد و حالا موضوع یک تم ماورایی هم باشد مهم نیست، به نظر من تئاتر محلی نمایشی است که نسبت به اتفاقات اطراف خود خنثی نباشد.
*آقای جمال‌الدینی شما لطفا کمی از بازی در این اثر بگویید؟
در مورد این نمایش باید بگویم که من وقتی متن نمایش را خواندم و در مورد نقش باخانم مرادی صحبت کردم دیدم که این نقش کاراکتری آشناست که در اطراف همه ما بسیار دیده می‌شود.
نقش خوبی بود و من باوجود گرفتاری‌هایی که در رادیو و تلویزیون دارم و همین گرفتاری‌های کاری نیز باعث شده بود که کمتر تئاتر کارکنم اما نقش را که خواندم تحریک شدم تا دوباره‌کار کنم و فارغ از تقدیری که در جشنواره استانی شد واقعاً از بازی در این نقش لذت بردم.
*این کاراکترهای اطراف که فرمودید به نقش نزدیک بودند تا چه اندازه به شما کمک کرد؟
من برای بازی این نقش به سه نوع شخصیت مراجعه کردم و مشاهده و مطالعه آن‌ها مرا برای ایفای این نقش کمک کرد، افرادی که فقط در زندگی مشترک به دنبال مسخره کردن طرف مقابل هستند و یا افرادی که احساس می‌کنند در زندگی مشترک آرزوها و ظرفیت‌هایشان تلف‌شده است.
همان‌طور که تماشاگران دیده‌اند در این نمایش فروپاشی خانواده در کنار تمثیل فروپاشی ساختمان‌های شهر قرارگرفته که متن را به لحاظ دراماتیک بسیار جذاب ساخته است.
*از نتیجه کار راضی بودید؟
خروجی کار به نظرم خروجی قابل‌اعتنایی است، اگرچه در جشنواره دیدیم که تأکید هیئت داوران بر آثار بومی بود، اما همان‌طور که خانم مرادی گفتند تئاتر بومی به معنای داشتن صرف لهجه نیست، شما ببینید در جشنواره «ادینبرگ» اسکاتلند که هرساله برگزار می‌شود آثار اسیر لباس محلی یا لهجه محلی نیستند بلکه معیار نمایش رفتارها و زبان‌های روز جامعه است.
در اکثر جشنواره‌های دنیا همین فضا حاکم است، یعنی قرار نیست تئاتر حتما لباس محلی داشته باشد و زبان سنتی اتفاقا ما در این نمایش یک زندگی کاملاً ایرانی را نشان داده بودیم. همچنین در اثر در مورد خود نقش من شاهد فردی هستیم که به‌شدت تحت تأثیر رسانه است به‌هرحال همه رفتارهایی داریم که شاید مربوط به خود ما نیست و بسیاری را غیرمستقیم از رسانه یا شبکه‌های اجتماعی وام می‌گیریم، همه این‌ها در کار بود .
*خانم توافق شما برای بازی در این نمایش و نمایش خوب بطری بازی موفق به کسب مقام اول شدید.
بله؛ این اتفاق به‌نوبه خود برای من خوب بود اما آنچه برای من ارزش داشت تحقق نگاهی بود که به این کار داشتم، من به جایزه نیاز داشتم به این دلیل که تکلیف خودم باهنر تئاتر مشخص شود اما من در این کار یک نگاه آموزشی داشتم، این کار واقعاً برای من ارزش داشت و برای من مثل یک کارگاه آموزشی بود.
بازی در مقابل بازیگران خوب کار ارزشمند بود، در بسیاری موارد آقای جمال‌الدینی به من کمک می‌کردند و من همان‌طور که قبل گفته بودم کار باخانم مرادی را دوست داشتم و حتی اگر متن را هم نمی‌پسندیدم به خاطر خانم مرادی کار را قبول می‌کردم، این جایزه هم بی‌شک حاصل تلاش همه عوامل دو نمایش و کارگردان‌های کار است.
جمال‌الدینی: درواقع جوایز کار علاوه بر تلاش خوب خانم توافق حاصل یک پیرنگ همدلی گروه بود که حاصل شد.
*خانم مرادی این همدلی تا چه اندازه در موفقیت کار مؤثر بود؟
بسیار مؤثر بود، من همیشه معتقدم برای شکل‌گیری یک گروه همدلی بسیار مهم است و تیمی که قراراست مدیریت کنم باید همدلی و عشق به کار داشته باشند، خوشبختانه در این اثر این اتفاق افتاد و انرژی‌های فراوانی از سمت دوستان به نتیجه کار کمک کرد، این همدلی به من کمک کرد تا بتوانم به ظریف‌ترین نکات کار توجه کنم.
همان‌طور که دیدید ما از المان‌های مختلف بهره بردیم، یکی از این المان‌ها چمدانی زنانه بود که نشان می‌داد همه سهم زن در زندگی همین یک چمدان است و یا اتفاقات دیگر در کار، ما در کار برای موسیقی انرژی فراوانی را شاهد بودیم، آقای ممتحن آهنگساز کار برای این نمایش تنها به انتخاب آهنگ بسنده نکرد بلکه نت‌نوشت و آهنگ ساخت، حتی افکت‌های ما هم ساختنی بود و هیچ‌یک از آرشیو دریافت نشد.
*خانم صمیمی شما در مورد کار و جشنواره استانی توضیح دهید؟
این نمایش یک کار خوب و بامطالعه در مورد مشکلات روز جامعه بود، در جشنواره استان به دلیل کوچکی محل نمایش و تغییرات میزانسن بازیگران دچار کمی استرس بودند اما خوشبختانه شاهد اجرای خوبی بودیم که مورد استقبال مخاطبان قرار گرفت، انتظار همه ما توجه بیشتر به کار بود و با توجه به اینکه خانم مرادی تنها کارگردان زن در جشنواره بودند.
*همکاری عوامل چگونه بود؟
خوشبختانه شاهد یک گروه خوب و همراه بودیم و همه بچه‌های گروه انرژی خوبی گذاشتند نکته قابل‌توجه این بود که ایده‌های تمام بچه‌ها توسط کارگردان پذیرفته می‌شد و هر کس نظری داشت که به کار کمک می‌کرد مورداستفاده قرار گرفت.
مرادی: واقعاً بچه‌ها زحمت بسیاری کشیدند، هرکدام فراتر از حیطه وظایف خود عمل کردند، خود خانم صمیمی فراتر از یک دستیار برای من کارکرد، آقای قانع از بچه‌های سایه بازی اگرچه دیر به گروه اضافه شد اما انرژی بسیاری گذاشت.
*خانم شیرزاد شما از بازی در این اثر بگویید؟
من در نقشی بازی کردم که حکایت یک زن با مشکلات فراوان است اما می‌خواهد به زن‌های دیگر شهر کمک کند که البته این کمک‌ها هم نمی‌تواند مفید باشد و درواقع در آخر شاهد هستیم که کمک‌ها و مشاوره‌های او نتیجه خوب و مثبتی را هم در پی ندارد.
*از کار راضی بودید؟
من واقعاً از نتیجه کار راضی بودم و خوشحال هستم که در کنار یک گروه خوب و حرفه‌ای کارکردم، من قبل از خواندن متن دوست داشتم که باخانم مرادی همکاری کنم، ضمن اینکه بازیگران خوب کار هم یک تجربه شیرین را رقم زدند.
*نظرتان در مورد اختتامیه جشنواره چیست؟
داوری‌ها همیشه سلیقه‌ای است، اما تئاتر موفقیت خود را از تماشاگر می‌گیرد، درواقع این اجرای عموم است که ثابت می‌کند یک نمایش تا چه اندازه موفق بوده است، این نمایش به مشکلات زنان می‌پردازد و نویسنده و کارگردان آن هم یک زن است و من ایمان‌دارم که در اجرای عمومی ارتباط خوبی با تماشاگران برقرار می‌کند.
نظر شما