محمدمهدی تندگویان در گفتگو با خبرنگار مهر با انتقاد از عدم ساماندهی مشاغل شهری و تاثیر آن در ایجاد ترافیک درون شهری، گفت: بارها اعلام کرده‌ام که مشکل اصناف در شهر تهران بسیار جدی است ضمن اینکه ساماندهی مشاغل شهری نیز وظیفه شهرداری نیست، بلکه نیاز به ورود جدی وزارت صنعت و بازرگانی و اتاق اصناف داریم.
وی تصریح کرد: یکی از مشکلات تهران، اختصاص خیابان‌های خاص به صنف مشخص است. مثلا در مرکز شهر یک راسته به لاستیک‌‌فروش‌ها اختصاص دارد، یک راسته به اغذیه‌فروش‌ها و یک خیابان طولانی به تزئینات اتومبیل. این شکل را در هیچ کجای دنیا نمی‌بینیم و یکی از ایرادات آن ایجاد ترافیک شهری است.
عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران در ادامه با اشاره به استقرار نامناسب بانک‌ها، گفت: در پهنه‌های اصلی شهر به دلیل اینکه عدد و رقم تصاحب املاک بسیار بالاست، شاهد رشد چشمگیر و بی‌برنامه بانک‌ها هستیم. شما در خیابان اصلی می‌بینید که ۱۰ تا ۱۵ بانک کنار همدیگر چیده شده‌اند.
تندگویان افزود: توجیه صنفی این چیست و کجای دنیا نظیر چنین موضوعی وجود دارد؟
وی با تاکید بر اینکه اصناف باید ورود جدی به این مساله داشته باشند، گفت: ما در پمپ‌بنزین‌ها قوانین مشخص داریم. مثلاً فاصله دو پمپ‌بنزین از هم باید شعاع خاصی داشته باشد. آیا دیده‌اید پنج پمپ‌بنزین کنار همدیگر ایجاد شده باشند؟ در مورد اصناف هم این مساله باید رعایت شود.
این عضو شورای شهر تهران با اشاره به طرح تفصیلی شهر تهران، گفت: من این طرح را مطالعه کرده‌ام و خوشبختانه پهنه‌بندی تجاری در این طرح انجام شده اما سئوال این است که نوع صنوف را چه کسی باید هماهنگ کند؟ ما اصلاً برنامه‌ای در این حوزه نداریم و هیچ‌کس عهده‌دار این مسئولیت در شهر تهران نیست.
تندگویان ادامه داد: درواقع خود مردم و صاحبان مشاغل هستند که یک مکان یا راسته را تبدیل به یک صنف خاص می‌کنند و معلوم نیست چه کسی این مساله را تعریف می‌کند.
وی در ادامه گفتگو با اشاره به بازار تهران گفت: مساله بازار موضوع کاملاً متفاوت است. ما بحث هویت شهری را داریم که هر چقدر مطالعات به روز داشته باشیم و بخواهیم شهر را مدرن کنیم، باید بومی‌شناسی هم انجام شود.
عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران افزود: ممکن است شهرداری به این جمع‌بندی برسد که بلوار کشاورز برای دسترسی بهتر، به اتوبوس‌هایی با مسیر ویژه نیاز دارد، اما چون خود بلوار با معماری خاص، کانال‌کشی شده و درختان میانه بلوار، هویت شهری آن هستند، نمی‌توانیم این طرح را اجرایی کنیم.
هویت و اصالت شهر را نمی‌توانیم فدای ترافیک کمتر کنیم
تندگویان تصریح کرد: بازار هم همین‌طور است. در همه دنیا مراکز تجاری، کاخ‌ها و ... حفظ شده‌اند هرچند ممکن است بار ترافیکی ایجاد کنند اما هویت و اصالت شهر را نمی‌توانیم فدای ترافیک کمتر کنیم.
وی تاکید کرد: البته باید بگویم که بازار نیاز به ساماندهی جدی دارد؛ از نظر مدل تردد، بهره‌برداری و اصنافی که در آن فعالیت می‌کنند اما با اینکه بخواهیم حالت و موقعیت بازار را از بین ببریم، اصلاً موافق نیستم، چون بازار از معدود مکان‌های هویتی تهران است که باقی مانده است.
بازار از نظر مدل تردد، بهره‌برداری و اصنافی که در آن فعالیت می‌کنند، نیاز به ساماندهی جدی داردتندگویان در پاسخ به این سئوال که چه اقداماتی برای ساماندهی بازار صورت گرفته است؟ گفت: تقریباً هیچ. ضمن اینکه این بحث مربوط به شهرداری نیست بلکه بحث صنفی است. من ندیده‌ام اتحادیه‌ها و صنوف وارد شوند، بنشینند و جمع‌بندی کنند. باید پهنه‌های بازار، معلوم و ساماندهی شغلی صورت گیرد.
مدیریت شهری باعث کوچ بازارها شده است
وی با انتقاد از مدیریت شهری که باعث کوچ بازارها شده است، گفت: یک واقعیت دیگری که با آن روبرو هستیم، کوچ درون شهری بازاری‌هاست.
عضو کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران درباره دلیل این کوچ گفت: مزایای شهرنشینی تهران تغییر کرده و ممکن است یک بازاری معتقد باشد که محل کسب و کارش برای سکونتش مناسب نیست.
تندگویان افزود: از سوی دیگر چون بافت اجتماعی را به هم زدیم، بازاری‌ها کوچ کردند.
وی با اشاره به دو نوع کوچ گفت: ما در زمینه کوچ دو بحث متفاوت داریم؛ یکی کوچ شهر به شهر و از روستا به کلانشهرهاست که وظیفه دولت است که آن را ساماندهی کند و دیگری کوچ درون شهری است که اتفاقاً شهرداری باید برای آن اندیشه کند، اما متاسفانه هیچ مطالعه‌ای در این زمینه نداریم.
عضو شورای شهر تهران ادامه داد: شهرداری یکسری مناطق را از سرمایه پر کرده و پررونق ساخته و در واقع خودش به کوچ درون شهری دامن زده است.
تندگویان با انتقاد از شیوه فعلی گفت: متاسفانه هویت محله‌های خوب را از دست داده‌ایم و حالا بازار تبدیل شده به محله‌ای که هیچ کدام از بازاری‌ها در آن حضور ندارند.
وی در پاسخ به این سئوال که قالیباف عنوان کرده در دوره مدیریتش فاصله شمال و جنوب تهران را کم کرده است، گفت: ممکن است با ایجاد مترو و شبکه‌های اتوبوسرانی، فاصله دسترسی کم شده باشد اما فاصله اجتماعی و فرهنگی هرگز کم نشده و به سادگی هم قابل جبران نیست.
نظر شما