به گزارش خبرنگار مهر، یداله مهرعلی زاده ظهر امروز شنبه در جمع خبرنگاران در ارتباط با برگزاری کنگره ملی همکاری های دولت، دانشگاه و صنعت برای توسعه ملی اظهار کرد: روابط بین دانشگاه، صنعت و دولت در کشور ایران وضعیت خاصی پیدا کرده و با وجود پنج برنامه توسعه قبل از انقلاب از سال ۲۷ تا ۵۶ و پنج برنامه توسعه بعد از انقلاب از سال ۶۸ تا ۹۴ هنوز رابطه مناسب و بهینه ای بین این سه ضلع مثلث به وجود نیامده است.
وی در ارتباط با نقش دانشگاه گفت: دانشگاه ها در جهان و ایران به طور کلی در سه زمینه تربیت نیروی انسانی، پژوهش و ارائه خدمات مشاوره علمی به صنعت و دستگاه های اجرایی فعالیت دارند.
استاد دانشگاه شهید ادامه داد: دانشگاه ها در دو حوزه نظری (مانند دانشگاههای دولتی، آزاد و غیرانتفاعی) و علمی کاربردی و فنی و حرفه ای (دانشگاه علمی کاربردی، فنی و حرفه ای، دانشگاههای صنعتی و وابسته به دستگاه های اجرایی) در خصوص تربیت و پژوهش های نظری و کاربردی در کشور ایران نقش آفرینی می کنند.
مهرعلی زاده بیان کرد: مرور تاریخ آموزش عالی در ایران نشان می دهد که تلاش های متعددی برای پیوند میان صنعت و دانشگاه صورت گرفته اما عمدتا به نتیجه ای ایده آل نرسیده ایم. بیگانه بودن صنعت و دانشگاه باعث عدم برآورده نشدن نیازهای تخصصی بازار کار از یک سو و بروز پدیده بیکاری دانشآموختگان از سوی دیگر می شود.
وی عنوان کرد: تشدید این نارسایی باعث شد تا از اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ توجه به آموزش های فنی ـ حرفه ای و علمی ـ کاربردی در برنامه کار کشور قرار بگیرد.
مدیرعامل شرکت دانش بنیان جندی شاپور خوزستان گفت: دانشگاه های کشور بی هدف و بدون توجه به مبانی نظری و مأموریت مشخصی در کشور به صورت کمی گسترش پیدا کردهاند. به طورکلی تفاوت بین دانشگاه علمی کاربردی و دانشگاههای نظری در حوزههای ماهیت آموزش، محیط آموزشی، مدرسین، دانشجو، برنامه مبتنی بر الگوی مهارت ـ محور، ارزشیابی، شرایط اجرا و متقاضیان اجرای دوره قابل توصیف است.
مهرعلی زاده اضافه کرد: مشکل اصلی دانشگاه های کشور این است که در هشت عامل فوق به صورت ناهماهنگ و نامشخص دانشگاه های نظری و علمی ـ کاربردی و فنی و حرفه ای مأموریت و وظایف اصلی خود را کم کرده و هم اکنون شاهد یک بی نظمی مفهومی و مأموریتی در کلیت نظام آموزش عالی کشور هستیم.
این استاد دانشگاه یادآور شد: چنین بی نظمی موجب شده تا دانشگاه ها بهخوبی نتوانند در سه حوزه تربیت نیروی انسانی، پژوهش و ارائه خدمات مشاوره به صورت مطلوب انجام وظیفه کنند. لذا دانشگاه (هم دانشگاههای نظری و هم علمی کاربردی و فنی و حرفهای) از مسیر و ریل اصلی خود خارج شده اند.
وی تأکید کرد: چنین روندی موجب شده است در دانشگاهها سیستم مناسبی برای تحقیق شکل نگیرد و با توجه به توسعه تحصیلات تکمیلی اما موضوعات رساله در سطح و مرز دانش و کاربردی نباشند. تاکنون برنامه های متنوع و روشنی در نظر گرفته نشده که افراد در حال تحصیل و فارغ التحصیل شدگان را به تحقیق وادارد.
مهرعلی زاده تصریح کرد: افراد تحصیلکرده از دل صنعت بیرون نیامده اند تا کارآزموده باشند و استادان دانشگاه ها که به تحقیق می پردازند نیز بیشتر کسانی هستند که از صنعت اطلاعات کمی دارند. اکنون در موقعیتی هستیم که دانشجو، استاد و دانشگاه به دلیل دوری از صنعت از آن آگاهی زیادی ندارند.
مدیرعامل شرکت دانش بنیان جندی شاپور خوزستان اظهار کرد: اصولاً دانشگاه های زمانی رشد می کنند که تقاضایی از بیرون برای درخواست پژوهش و مشاوره وجود داشته باشد. صنعت ایران به دلایل ساختاری، سیاسی، مدیریتی، فرایند و از همه مهمتر بینالمللی در طی پنج برنامه بعد از انقلاب دچار آسیب های جدی شده است.
وی افزود: تجارب کشورهای پیشرفته و در حال توسعه به ویژه كشورهای جنوب شرق آسیا نشان می دهد كه با وجود دیدگاههای مختلف سیاسی در آن کشورها رابطه مطلوبی بین دولت، صنعت، نظامهای آموزش و مهارت سازی شکل گرفته است. چنین رابطه ای در كشور ایران هنوز شكل نگرفته است.
مهرعلی زاده یادآور شد: به دلیل تعهد پایین کارفرمایان برای کارآموزی به ویژه در شرکت های کوچک و متوسط در خیلی از بخش های اقتصاد کارفرمایان برای سرمایه گذاری در فناوری های جدید یا بالا بردن سطح مهارت های نیروی كار بی میل و رغبت هستند.
این استاد دانشگاه بیان کرد: به دلیل شرایط اقتصادی بیمار كشور و وجود انحصارت ویژه می توانند بدون سرمایه گذاری در نیروی انسانی و مهارت سازی به سود مدنظر خود دست پیدا کنند. چنین شرایطی موضوع ارتقای مهارت را در كشور با مشكل روبرو كرده و این مسئله در سطح آموزش عالی كشور حادتر است.
وی با اشاره به اینکه ارتباط بین دانشگاه و صنعت مستلزم برخی پیش نیازهاست و به نهادهای میانجی نیاز دارد، گفت: مراکز علمی برای آنکه بتوانند ایده های دانشجویان را به ثروت تبدیل کنند شرکتهای تازه تأسیسی را مثل شرکت های دانش بنیان و پارک علم و فناوری تشکیل داده اند. امروزه بیش از ۱۳۴ مرکز رشد در دانشگاه ها و بخش های صنعتی وجود دارد و ۳۳ پارک علم و فناوری نیز در مراکز استان شکل گرفته است.
مهرعلی زاده تأکید کرد: دولت باید تلاش کند تا به دنبال یافتن راه حل منطقی پارکهای علمی و فناوری را با صنعت مرتبط سازد زیرا تقاضا و عرضه در کنار یکدیگر ارتباط درست و پایداری را ایجاد می کنند. تبدیل دانشگاه به دانشگاه های صنعتی یار می تواند ایده خوبی برای افزایش هرچه بیشتر صنعت و دانشگاه شوند و در واقع دانشگاه های استان را به صنایع استانی گره بزنیم.
مدیرعامل شرکت دانش بنیان جندی شاپور خوزستان ادامه داد: البته باید به این نکته نیز توجه داشت که در یک نگاه کلان و ساختارگرایانه ایجاد ارتباط مطلوب و ارگانیک میان صنعت و دانشگاه مستلزم آن است که دو نهاد صنعت و دانشگاه بتوانند نیازهای یکدیگر را پاسخ دهند. به عبارت دیگر اگر شرط ارتباط مناسب میان این دو برآورده کردن نیازهای هر یک توسط دیگری است این امر در کوتاه مدت و به راحتی امکانپذیر نیست.
نظر شما