به گزارش خبرگزاری مهر، این مطالعه پزشکی که توسط دانشمندان دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا انجام شده می تواند دریچه ای نوین به سوی تشخیص و درمان آلزایمر به عنوان یکی از بیماری های اصلی زوال عقل در دنیا بگشاید.
آلزایمر در سراسر دنیا در حال شیوع پیدا کردن است. هم اکنون تخمین زده می شود که ۵.۳ میلیون تن تنها در آمریکا به این بیماری مبتلا باشند. تاکنون تلاشهای پزشکی زیادی برای درمان این بیماری صورت گرفته اما یافته هایی که حاصل شده بسیار اندک بوده است. استفاده از داروها و همچنین درمان مافوق صوت برای مقابله با پلاکهای ساخته شده در مغز از جمله این یافته ها بوده است.
اما در خلال این تحقیقات کمتر به ریشه اصلی بروز این بیماری پی برده شده است و آنچه که دانشمندان در استرالیا انجام داده اند چیزی نیست جز نگاه عمقی به این بیماری و علل شکل گیری آن.
آنها از چنین زاویه ای به بیماری آلزایمر نگاه کرده اند تا به درک بهتری از چگونگی متلاشی شدن برخی بافتها در مغز از جمله ساختار ارتباطی نورونها موسوم به سیناپسها دست یابند.
این ارتباطات برای عمکلرد مغز حیاتی هستند، به ویژه برای شکل گیری خاطرات. تصور دانشمندان بر این است که این ارتباطات در مراحل ابتدایی شکل گیری آلزایمر نابود می شود اما اینکه این رویداد چگونه رخ می دهد همواره به مثابه یک راز بوده است.
دانشمندان در این بررسی بر روی پروتئینی متمرکز شدند که در واقع می توان آن را مولکول چسبنده سلول عصبی نامید. آنها با بررسی دقیق بافتی از هیپوکامپوس مغز، یعنی جایی که نخستین نشانه های آلزایمر در آن روی می دهد متوجه شدند که سطح این پروتئین در بافت مغزی بیماران آلزایمری به مراتب کمتر از مغزهای سالم است.
از این رو دانشمندان دانشگاه نیو ساوت ولز استرالیا به این باور رسیده اند که کم شدن میزان این پروتئین در سیناپسهای مغزی می تواند نقش مهمی در ابتلای فرد به آلزایمر ایفا کند.
نظر شما