دكتر عبدالحسين خسروپناه ، پژوهشگر پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامي در گفتگو با خبرنگار " مهر " باور ديني را پيوند قلب با خداوند متعال عنوان كرد و گفت: تا زماني كه قلب انسان با خداوند ارتباط نگيرد و هستي و روح او با مفاهيم ديني و ماورايي عجين نشود، به باور ديني نرسيده و تنها به معرفت ديني دست مي يابد.
وي تصريح كرد: اگر كسي تنها وجود خدا را بپذيرد و در اين مورد به چون و چرا بپردازد تنها معرفت ديني حاصل كرده است در صورتي كه باور ديني همان پيوند عاطفي و قلبي بين انسان و خالق او است كه بي ترديد علاوه بر تأثير در روح و روان شخص بر زندگي اجتماعي او نيز تأثيرگذار خواهد بود .
خسروپناه به تأثير باورهاي ديني بر زندگي فردي انسانها اشاره كرد و گفت: همه ما انسانها احساس تنهايي مي كنيم و هر قدر ارتباطمان با اجتماع بيشتر باشد، اين حس در ما تقويت مي شود كه كمتر كسي در اين دنيا ما را به خاطر خودمان و نه منافع خود ، دوست دارد، اما اگر كسي به خدا باور داشته باشد و بداند كسي هست كه عاشق اوست هرگز احساس تنهايي نمي كند و دچار آسيب هاي رواني نمي شود.
نظر شما