به گزارش خبرنگار مهر، زنگ مهربانی که نواخته می شود نباید صبر کرد، دویدن برای به دنیا آوردن طفل خوشبختی نیاز به دکتر و متخصص ندارد، فقط قدری عاطفه و حس درک لازم است تا به نهایت روشنی برسی.
در شهر قروه نزدیک به شب یلدا درست زمانی که مسئولان و دولتمردان به فکر تدارک برای برگزاری انتخابات هستند و به دنبال مشارکت مردم برای انداختن برگه سبز انتخاب به صندوق اعتماد به آینده، زن و شوهری جوان ضامن همدردی را در بلوار امام خمینی (ره) نرسیده به انتهای خیابان پروین اعتصامی میان سوز سرد هوا کشیده اند.
مهدی الماسی و یاسمین نوری نیک زوج جوانی که این روزها نطفه نفسهایشان به حلقه ایثار و همدردی وصل شده است. با تشکیل اتاق فکر قروه و به راه انداختن دیوار مهربانی دفتر نیک اندیشی در شهر را ورق زده اند. دفتری که فرهنگ لغت جاودانگی در این منطقه نام گرفته است.
دلت همچو لباسی خیس از عشق به آفتاب، زیر توده ای از ابر سیاه، روی بند رختی روبه سوی نیاز پهن که باشد و یک کلاغ دم سیاه با قیچی ترس به جان خنده های مستانه بده بستانهای زندگی ات بیفتد آن وقت است که می فهمی این کار خیر چقدر می تواند کارگشا باشد و آسوده خاطری برای نیازمندان بیاورد.
نمای سبز رنگ دیوار و لباسهای آویزان شده و مردمی که یا می آورند و یا می برند، هیجان کمک را در آدمی بیشتر می کند، نزدیکتر که می شوی گرمی خاصی وجودت را در بر می گیرد انگار فرهنگ مهربانی که تا دیروز تا خورده بود و در طاقچه ها خاک می خورد حالا اطو کشیده و مرتب به درون مردم بازگشته است.
به گفته مهدی الماسی جرقه ابتدایی این کار از همسرش آغاز شده است، بانویی که فرزند جاویدالاثر سبزعلی نوری نیک می باشد و از دو ماهگی تا کنون فقط با عکس وی سخن می گوید و درد نبودنش را می سراید.
یاسمین نوری نیک که عروس این دیار شده است به بیان حس و حالش می پردازد:«من همیشه دغدغه این را داشتم که پدرم حتماً برای مسئله مهمی جان خود را فدا کرد و چون خیلی از آرمانها و دلایل شهدا و ایثارگران را برای رفتن به جنگ نمی دانستم تصمیم گرفتن با پی بردن به عمق وجود این بزرگواران عظمت شهادت آنان را بفهمم و برای تداوم راهشان کاری کنم شادی آفرین...»
وی وقتی سرمای هوا را می بیند با این اندیشه که برای مردم نیازمندی که تعدادشان هم کم نیست چه می توان کرد و چگونه راه کمک را باید جست تصمیم می گیرد دیوار مهربانی را دایر و آغاز به کار می کند.
نوری نیک با همفکری اعضای اتاق فکری که دارند از فکر خیرش پرده برداری کرده، می گوید:«این تنها فکر و کاری بود که ابتدا به ذهنم رسید، کاری که از دستمان بر می آید و برای دیگران هم هزینه نداشته و باری را به دوش افراد نیانداخت».
حرکت وی با استقبال ویژه ای مواجه می شود و همین انگیزه ای بود تا راهکارهای دیگری برای رفع معضلات جامعه به ذهن اعضای اتاق فکر بیفتد.
نوری نیک مسئله اشتغال را برای رفع نیاز مردم جامعه مهم می داند و معتقد است:«ما به دنبال این هستیم که با ماهی به دست دادن افراد نیازمند، ماهیگیری را یادشان بدهیم به همین دلیل مسئله اشتغال را جدی گرفته و برنامه هایی را برای این امر در نظر داریم، البته شاید اعضا به تنهایی نتوانند اما تا جایی که بتوانیم کمک کرده و از همه اقشار و حتی دولت نیز برای داشتن یک شهر پویا کمک و همیاری می طلبیم».
این بانوی نیک اندیش دوست دارد مردم خود نیاز خود را رفع کنند نه اینکه منتظر دیگران باشند.
ترویج فرهنگ مهربانی اولویت نخست ماست
امروز در عرصه مبارزه فرهنگی به سر می بریم و متأسفانه مهربانی و عطوفت در میان خانواده ها فرش زیر پا شده و رنگ باخته است. مهدی الماسی حین گفتن این جمله لباسهایی را به دیوار آویزان می کند و ادامه می دهد:«با این کار سعی داریم با نامهربانی مبارزه کرده و مردم را ترغیب به همیاری کنیم».
وی با تشکیل اتاق فکر از یک ماه پیش به فکر رصد مشکلات و ارائه راهکار در این زمینه پرداخته و دیوار مهربانی هم نتیجه همفکری و دغدغه انسانی اعضای اتاق فکر بوده است چرا که اولین مشکل را کمرنگ شدن مهربانی در جامعه دانستند و دیوار مهربانی بهانه ای بود برای اینکه در واقع مهربانیهای خفته در وجود مردم بیدار شود.
قدم بعدی این اتاق فکر تأمین سبد آذوقه شب یلدای خانواده های بی بضاعت بود که شب گذشته ۱۵۰ خانوار نیازمند سبد شب یلدای خود را تحویل گرفتند که این امر با کمکهای نقدی اعضا و نیز اهدای یک تن سیب زمینی توسط کشاورزان خیر منطقه محقق شد به این امید که این خانواده ها خوشحال باشند و امسال شب یلدایی متفاوت تر داشته باشند.
الماسی نگاهش به دوردست هاست و امیدوارانه می گوید:«با کمک و حمایت مردم می توان این حرکت را ادامه داد و به ترغیب بیشتر فکر کرد و آرزو دارم که به روزی برسیم دیگر نیازی به دیوار مهربانی و تهیه سبد غذایی نباشد و نیازمندی در سطح جامعه باقی نماند».
اتاق فکر گام به گام سراغ مشکلات بعدی می رود و مشکلات را با اجماع جمعی رصد و حل می کند البته در این میان آن طور که این جوان برومند خیر می گوید خیلی از مشکلات قابل حل نیستند لذا رصد کردن و ارائه راهکار و گزارش تهیه کردن از آن نیز می تواند مرهمی بر زخم نشسته بر قبل جامعه باشد.
الماسی که همچنان به همراه همسرش لباسها را با وسواس خاصی مرتب می کند، می افزاید:«در اتاق فکر آدمهای متفاوت با وزنه های فکری مختلف هستند و تا آنجا که امکان دارد از مسئولان و مردم عادی کمک می گیریم».
وی ذهنیت اتاق فکر را در همیاری مردم با مسئولان می داند و می گوید:«نمی توان همیشه انتظار کمک از مسئولان داشته باشیم چرا که محدودیتهای مالی و کاری و قانونی وجود دارد، بهتر است مقداری هم مردم برای حل مشکلات شهری درگیر باشند و تلاش کنند».
الماسی قبل از اینکه ادامه سخنانش را بگوید با کشیدن نفسی عمیق اطرافش را نگاه می کند و با چشمانی پر از تفکر، مردم قروه را از لحاظ روحی با احساس می داند و معتقد است:«همیشه با اتفاق افتادن یک حرکت خاص این مردم اند که پای کارند و حاضر در صحنه اما با مرور زمان خستگی و ناامیدی در آنان رخنه کرده و باز می گردند به دوران ناامن نامهربانی‌ها، بنابراین هدف ما این است که واقعاً نگذاریم این حرکت شروع شده مسکوت بماند و از جریان بیفتد».
وی نیاز به تدوین برنامه های مختلف برای کمک به این جریان را مهم می داند و حضور مسئولان را نیز حیاتی می خواند و از آنان می خواهد که حضور مردم را قدر بدانند تا جایی که مردم نا امید نشده و به زشتیهای فکری در جامعه پناه نبرند.
دغدغه اصلی این زوج جوان و تمامی اعضای اتاق فکر توسعه شهر و نابودی فقر و زدودن غبار غم از چهره جامعه است و حالا پس از این دیوار مهربانی، یخچالی برای پذیرش غذای دوستان خیر و توزیع آن میان مستمندان است که در فکر این افراد ریشه گرفته و به فکر عملی کردن آن هستند.
حمایت و تقویت کارهای خیر لازم است
وقتی با سکوت به ذوق و شوق افراد برای انجام کارهای خیر نگاه می کنی انگار چرخه روزگار برایشان طوری دیگری می چرخد و خالق سرنوشت نت به نت حس زیبایشان را می نوازد.
هر کار خیری با یک نیت است که شکل می گیرد و برای یک هدف به نام ایثار، عشق، همدلی و همیاری...
و این درست همان چیزی است که رئیس بهزیستی شهرستان قروه در گفت و گو با خبرنگار مهر به آن اشاره کرده و می گوید:«نفس و نیت کار خوب است و جای تقدیر دارد و باید این فرهنگ را در زمینه های مختلف توسعه داده و به نیازهای اساسی بیشتر توجه شود».
به گفته حسین رسولی این کار با رعایت برخی مسایل توسط مردم ادامه دار و روند خوبی را در پیش خواهد گرفت.
وی چنین کاری را نیازمند هدفمندی دانست و بیان کرد:«از طریق سازمانهای مردم نهاد که در سطح شهر وظیفه رسیدگی به اقشار نیازمند را بر عهده دارند این کار قابل هدفمندی می باشد».
رسولی با تأکید بر توسعه دادن این حرکت ها افزود:«یک خانواده نیازمند تنها نیازشان پوشاک نیست، کسی که نیازمند است مشکلات مسکن، درمان، تحصیل و ... دارد لذا خیرین باید در منطقه به فکر توسعه و هدفمند کردن این کارها باشند».
وی دقت به عمر مصرف وسایل اهدا شده به نیازمندان را ضروری خواند و اظهار داشت باید علاوه بر تأمین نیازهایشان به فکر حفظ آبروی آنان نیز باشیم.
رسولی ادامه داد:«در این شهر ما هم نیازمند داریم و هم خیرین لذا باتوجه به اینکه نسبت به سالهای گذشته در بحث فرهنگسازی بسیار خوب و عالی عمل شده گرچه خیرین به سطح عمومی جامعه توجه دارند اما انتظارها بیش از اینهاست و این عزیزان خیر می توانند مشارکت بیشتری داشته باشند».
به گفته این مقام مسئول خیرین باید با همت بیشتر دست نیازمندان را در زمینه های مختلف بگیرند به خصوص در فصل زمستان و سرما که یک فصل خاص از لحاظ کار و زندگی است و افراد نیازمند در این فصل بیشتر در مضیقه هستند خواهان درک بیشتر می باشند.
آنچه که بیان شد وصف نیت خیری بود که عده ای از شهروندان قروه ای تنپوش ذهنشان شده و سفره نوری پهن کرده اند که مردمان این دیار با دستانی خالی اما دلی پرمهر آن را رونق می بخشند.
این روزها مهربانی در کمین مردم قروه چشم بسته به انتظار نشسته است... وقتی از کوی نور می گذری کنج خلوت مقدس نگاهت را به دستانی نیازمند می دوزی تا شاید ذهنت درگیر خورشید شود.
نظر شما