دكتر فربد فدايي ، روانپزشك و استاد دانشگاه علوم پزشكي تهران در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر ، گفت: در دوران نوجواني شخص نياز دارد كه وجود خود را اثبات كند. بنابراين ممكن است درگيري هايي بين نوجوان و والدين بروز كند.
وي افزود: اگر پدر و مادر با متانت و بردباري تغيير رفتار نوجوان را تحمل كنند و با احترام و محبت خويش به او اعتماد نفس اعطا كنند ، نوجوان بر اين بحران غلبه خواهد كرد.
اين روانپزشك با اشاره به ساير مراحل زندگي ، در خصوص اهميت ابراز محبت به كودكان تا قبل از 5/1 سالگي ، خاطر نشان كرد: در 5/1 سال ابتدايي زندگي ، كودك به محبت بي قيد و شرط مادر نياز دارد. اگر اين نياز كودك برآورده شود ، او نسبت به جهان پيرامون خود اعتماد اساسي و بنيادي پيدا مي كند . اما اگر مادر به نيازهاي كودك بي اعتنايي كند ، بناي بي اعتمادي كودك نسبت به دنيا در بزرگسالي و بدبيني او به ديگران گذارده مي شود.
فدايي درباره مضرات افراط در ابراز محبت ، تصريح كرد: ادامه توجه و محبت بيش از حد مادران به كودكان پس از 5/1 سالگي ، باعث عدم رشد مهارتهاي فرزندان مي شود.
وي با اشاره به نقش پدران در سلامت رواني فرزندان ، يادآور شد: از حدود 3 تا 6 سالگي نقش پدر در بهداشت رواني كودك اهميت پيدا مي كند . به اين نحو كه پدر به عنوان نماينده دنياي خارج از خانه قواعد و ارزشهاي اجتماعي را به كودك مي آموزد و باعث شكل گيري وجدان در كودك مي شود.
اين روانپزشك تاكيد كرد: احتمال بروز شخصيت ضد اجتماعي در نوجواني و بزرگسالي ، در كودكاني كه در اين دوره بحراني رشد از وجود پدر محروم باشند ، بالاست .
نظر شما