راهکارهایی برای اشتغال پیشکسوتان/ «احدی» این موضوع را مهمتر کرد

به گزارش خبرنگار مهر، خداحافظی با رضا احدی عزیز مثل همیشه درد دل‌ها را به اوج رساند و انتقادها از خود و دیگران را باب کرد. متاسفانه در اینگونه مراسم است که همه یکدیگر را می‌بینند و از احوال هم باخبر می‌شوند این بار اما آقا رضا با رفتنش بیش از هر زمان دیگری همه را به فکر فرو برد که باید برای پیشکسوتان ورزش چه کرد؟

در این مراسم است که پیشکسوتان متوجه می‌شوند هم تیمی‌های قدیمی‌شان چه حال و روزی دارند، برخی به دنبال وام می‌گردند، بعضی مسافر کشی می‌کنند و البته بسیاری هم وضع مالی‌شان خوب است.

نکته اما اینجاست که چرا برخی از قهرمانان این کشور پس از سالها خاک خوردن در میادین ورزشی بیکار می‌مانند؟ این وظیفه چه کسانی است که از آن همه تجربه استفاده کنند؟ می توان در چند بخش به بررسی این موضوع پرداخت:

اول: باشگاه‌ها
باشگاه‌ها در ایران غالبا بودجه کافی برای سرمایه گذاری در این بخش را ندارند،  آنها غالبا خرج تیم بزرگسالانشان را هم نمی‌توانند بدهند. با این حال اگر و تنها اگر قانون و نظارت بر اجرای قانون بسیار محکم باشد، بخش خصوصی می‌تواند از این راه نه تنها خرج کل باشگاه را درآورد بلکه پیشکسوتان خود را هم سرکار ببرد. به عنوان مثال می‌توان مدارس فوتبال زنجیره‌ای تاسیس کرد آن هم با نام باشگاه و پیشکسوتان زیادی را به عنوان مربی در رشته ورزشی مورد نظر به کار گرفت یا استعداد یاب ها را در سراسر کشور پخش کرد.

حتی می‌توان از پیشکسوتان در رستوران‌ها، آژانس ها و فروشگاه‌های زنجیره‌ای و نمایندگی‌ها استفاده کرد تا هم مردم ستاره‌هایشان را از نزدیک ببینند و هم باشگاه سود ببرد و هم بازیکن بازنشسته شغل داشته باشد. اما واقعیت این‌است که در این مسیر سه مشکل وجود دارد:

۱- حق پخش تلویزیونی اگر پرداخت نشود باشگاه‌ها نمی‌توانند روی پای خود بایستند و سرمایه گذاری کنند.

۲- عدم اجرای قانون کپی رایت با تمام قدرت

۳- دولتی بودن باشگاه‌ها

دوم: فدراسیون‌ها
فدراسیون‌ها هم می‌توانند آکادمی‌های بزرگ، باشگاه‌های استعداد یابی و فروشگاه داشته باشند و از ملی پوشان‌شان در همه این ابعاد استفاده کنند

سوم:استفاده از فضای ورزشی مدارس
وزارت ورزش می‌تواند با هماهنگی با وزارت آموزش و پرورش، هم از فضای ورزشی بلا استفاده در نیمی از روز  در مدارس استفاده کند و کل کشور را با به کارگیری از پیشکسوتان به ورزش و تحرک وادارد و هم می‌تواند معلم ورزش کل کشور را تامین کند.

با این مسیر می‌توان مردم را به سمت ورزش کشاند وگرنه با حرف‌هایی که در مراسم وفات پیشکسوتان از نداری‌ها و مشکلات ورزش کاران شنیده می‌شود و عدم تامین آتیه این عزیزان، همه از ورزش دور می‌شوند.