به گزارش خبرگزاري "مهر"، انسانها در دنيايي پر از رسانه هاي همگاني زندگي مي كنند. از روزنامه و تلويزيون گرفته تا اينترنت و ماهواره، كه فضايي چند رسانه اي و شلوغ را ايجاد كرده اند. به دليل گستردگي رسانه هاي و تبليغات گويي ما در فراواقعيت و محيطي از توهم و واقعيت زندگي مي كنيم. در جهان رسانه اي، تصاوير، واقعي تر از خود واقعيت هستند. آنچه واقعيتها را به ما نشان مي دهند از چنان قدرت و پشتوانه اي برخوردارند كه همه چيز را با تصاوير و نمايي ژرف، عميق، برساخته و جدي تر از موجوديت و هستي مورد نظر ارائه مي دهند.
دنياي سياست به مدد رسانه و تبليغات چنان و چندان قدرتمند شده است كه تمام ابعاد زندگي را تغيير داده ومتأثر از خود ساخته است. تغييراتي كه رسانه ها درحيات سياسي انسانها به وجود آورده اند دامنه دار و اساسي هستند و فرآيند رسانه اي شدن سياست به معناي اين است كه رسانه يكي از مهمترين منابع قدرت به عنوان بنياد سياست هستند. سياستمداران با دراختيار داشتن رسانه ها و تبليغات از طريق آنها، همه چيز را كنترل مي كنند و حيات سياسي را كه خود مي خواهند ترسيم مي كنند. احزاب و نمايندگان سياسي آنها از طريق رسانه هاي مختلف با متأثر ساختن افكار مردم درانتخابات مختلف پيروز مي شوند و بعد نيز براي پيشبرد برنامه هاي خويش و بويژه سياست خارجي سعي مي كنند با آماده كردن افكار عمومي جهان از طريق رسانه ها، اهداف خويش پيش ببرند. بحث اساسي، دراين حوزه فرايندهاي فراملي و بين المللي رسانه هستند يعني سياست بين الملل و رسانه ، پس آنچه مطرح مي شود ويژگيهاي بين المللي شدن رسانه ها و تأثيرات عميق سياسي آنها هستند.
به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، رسانه ها امروز به صورتي فراينده در حوزه بين المللي دولتها هستند اما تفاوت آنها با گذشته در اين است كه رسانه ها در دنياي رسانه اي امروز براساس گستردگي و پهناي جهاني پخش برنامه هاي خود از طريق ماهواره كشورها بحث ناسيوناليسم و مليت را كمرنگ مي كنند و يك نوع حس جهاني و ملتي در مردم ايجاد مي كنند. همين احساس جهاني خود زمينه هاي استفاده كشورهاي قدرتمندتر را فراهم مي كند به طوري كه كشورهاي داراي ابزارهاي تبليغاتي بيشتر با هدايت احساس جهاني مردم از طريق رسانه، دست به اقدامات همه جانبه در ديگر كشورها مي زنند. يعني اينكه اين كشورها مي توانند با آماده كردن افكار عمومي جهان وبا گوشزد كردن خطرات جهاني به هر حوزه اي وبه هر كشوري وارد شوند واهداف و برنامه هاي خود را از طريق رسانه ها جا بيندازند.
در اين حوزه قدرت نابرابر رسانه اي كشورها زمينه اقدامات بيشتر قدرتمندان را فراهم آورده است به طوري كه حتي مي توان از كشورهاي وارد كننده وصادر كننده دراين گستره صحبت كرد. يعني اينكه برخي كشورها حتي براي رسانه هاي ملي خود به ساخته ها و برنامه هاي ديگر كشورها نيازمند هستند. به عنوان مثال ايالات متحده يكي از كشورهايي است كه به دليل توليدات زياد و شبكه هاي وسيع رسانه اي، سلطه اي رسانه اي برجهان دارد. همين قدرت رسانه اي آمريكا خود عاملي براي پيشبرد سياستهاي خارجي آمريكا است. با رويكرد رسانه هيچ كشوري نتواند از خطرات اجتماعي و فرهنگي رسانه هاي ديگر كشورها در امان باشد. بحث رسانه ها در دنياي امروز براي دولتها باعث امنيت ملي، اجتماعي، فرهنگي و سياسي مي شود چالشهاي فرهنگي و اجتماعي كه دولتها با آن درگير هستند ناشي از ورود عناصر فرهننگي ديگر كشورها از طريق رسانه ها است؛ عناصري كه اصولاً به دليل ماهيات آنها، عناصر نامتجانس و مشكل ساز براي فرهنگ مبدا هستند.
نظر شما