نقشه جديد آمريكا براي رويارويي با ايران درپوشش تغييرات دموكراتيك

به گزارش خبرگزاري مهر ، روزنامه هوستون كرونيكل درباره توطئه جديد كاخ سفيد براي مقابله با رشد و شكوفايي و يپشرفت روزافزون ملت ايران به ويژه موفقيت بزرگ اخير در زمينه چرخه توليد سوخت هسته اي نوشت: در حالي كه دولت جرج بوش در مورد برنامه هسته اي ايران با دولت اين كشور درگير است، دفتر تازه تاسيس امور ايران در وزارت خارجه آمريكا برنامه هايي را طرح ريزي كرده است تا با استفاده از اين برنامه ها روند سياسي در داخل ايران را تغيير دهد.

چنانچه كنگره آمريكا درخواست براي 85 ميليون دلار هزينه اين طرح را كه از سوي دولت درخواست شده، تصويب كند، اين پروژه كه در سال مالي كنوني 7 ميليون دلار هزينه در بر خواهد داشت، در سال آينده به طور بسيار وسيع تري به اجرا در خواهد آمد.

اين تلاش كه از سوي اليزابت چني دختر ديك چني و معاون وزير خارجه دنبال مي شود، از سوي ايران به عنوان دخالت در امور رد شده است.

اين روزنامه آمريكايي آورده است: اجراي چنين طرحي اختلافات ميان ايران و آمريكا را دامن خواهد زد.

هوستون كرونيكل در انتها خاطرنشان كرد: وزارت خارجه آمريكا براي جذب همكاران بيشتر براي اجراي اين پروژه اقدام به برگزاري برخي فعاليت هاي رقابتي كرده است.

اين در حالي است كه دولت آمريكا در ماه فوريه(بهمن 84) از كنگره خواست كه 75 ميليون دلار بودجه در اختيار راديوهاي دولتي اروپاي آزاد وصداي آمريكا قرار دهد تا براي ارتقاء به اصطلاح دموكراسي در ايران فعاليت كنند . 

وزير امورخارجه آمريكا در دفاع از اقدامات مداخله جويانه و خرابكارانه كشورش در مسائل داخلي ايران از اختصاص بودجه 75 ميليون دلار براي آنچه ارتقاء دموكراسي در ايران اعلام كرد، دفاع كرد.

كاندوليزا رايس در كميته مجلس نمايندگان آمريكا در دفاع از بودجه پيشنهادي سال 2007 كاخ سفيد  در پاسخ به نگراني يكي از قانونگذاران مبني بر اينكه طرح برنامه راديو و تلويزيوني آمريكا براي پخش برنامه هاي فارسي زبان(بر ضد جمهوري اسلامي ايران) ممكن است در آمريكا به عنوان دروغ پراكني تعبير شود، اظهار داشت كه " تصور نمي كنم بتوان از مشكل دموكراسي در ايران چنان به نرمي صحبت كرد كه واقعا در مسير مناسبي قراردارد".

جرج بوش رئيس جمهوري آمريكا با شعارهاي فريبنده دفاع ازآزادي، دمكراسي و حقوق بشر، جنگ غير قانوني و نامشروعي را عليه عراق و افغانستان به راه انداخت و اين دو كشور را به اشغال نظامي در آورد؛ اما با گذشت حدود سه سال از اشغال عراق و 4 سال از اشغال افغانستان، مردم اين دو كشور نه تنها هنوز هيچ يك از شعارهاي وعده داده شده بوش را عملي نديده اند، بلكه از همان امنيت و ثبات و رفاهي كه پيش از تجاوز نظامي واشنگتن بهره مند بودند، نيز محروم شده اند و ناامني و تروريسم در سايه حضور دهها هزار نظامي اشغالگر همچنان آنها را آزار مي دهد.