زبان و ادبيات فارسي مهجور است

"د كتر مريم حسيني "استاد دانشگاه وپژوهشگر ادبيات با بيان اين مطلب به خبر نگار ادبي " مهر" افزود : وضع ادبيات فارسي در دانشگاه رضايت بخش نيست . روش تدريس ادبيات فارسي در دانشگاه يك شيوه غلط و اشتباه است كه باعث خواهد شد ما در زمينه ادبيات در جا بزنيم و از كشورهايي كه تا ديروز از ادبيات ما سود مي بردند عقب بمانيم.
وي گفت : ما در دانشگاه چيزهايي را به دانشجويان ياد مي دهيم كه چندان زنده و پويا نيست . براي مثال ما در دانشگاه نقد  حقيقي نداريم . اگر به ادبيات نگاه كنيم متوجه مي شويم بخش عظيمي از آن متعلق به داستان و شعر است ، ولي اين دو مقوله مهم چقدر در دانشگاه هاي ما جا دارند . چند واحد درسي به داستان نويسي و شعر معاصرمر بوط مي شود، دانشجوي امروز چهار نويسنده و شاعر معاصر خود را نمي شناسد.
حسيني كه به تازگي بعد از 50 سال« حديقه » سنايي را تصحيح كرده است اظهار داشت : تدريس آثار گذشتگان لازم است امانبايد ادبيات معاصر را فرا موش كنيم. ادبيات يعني آنچه عرضه مي شود . اما دانشگاههاي ما به اين موضوع توجه چنداني ندارند .

متاسفانه ما با ادبيات بر خورد سياسي مي كنيم . بايد از مسوولان دانشگاهها پرسيد در حال حاضر چند داستان نويس يا شاعر نامدار معاصر در دانشگاه ها مشغول تدريس هستند .چقدر به دانشجويان آموزش داستان نويسي داده مي شود.

اين استاد دانشگاه گفت : در حال حاضر بايد از مسولان دانشگاهها پرسيد چند داستان نويس يا شاعر نامدار معاصر در دانشگاه ها تدريس مي كنند . چقدر به دانشجو آموزش داستان نويسي داده مي شود . عدم حضور شاعران و نويسندگان معاصر در دانشگاهها صدمه جبران ناپذيري به ادبيات فارسي خواهد زد .
حسيني تصريح كرد : متاسفانه ما با ادبيات برخود سياسي مي كنيم و اين چندان درست نيست . وقتي يك جامعه نام نويسندگان و شاعران خود را براي مردم خود محدود كند مطمئنا" ادبيات آن كشور به زوال كشيده خواهد شد . اگربه هردليلي به اثر يك نويسنده بزرگ در دوره زنده بودنش توجه نشود يعني جامعه داراي منتقد ادبي و ادبيات زنده اي نيست. 
حسيني با انتقاد از برخورد بعضي از استادان زبان و ادبيات فارسي در دانشگاهها با همديگر ، گفت : بسياري از استادان در دانشگاه ها تنها حرف خودشان را قبول دارند و فكر مي كنند هرچه كه آنها مي گويند درست است. كمتر ديده مي شود دو استاد با دو ديدگاه مخالف بنشينند و با هم گفت و گو و بحث ادبي داشته باشند. اينكه دو استاد دانشگاه با يك ديد گاه مشترك در كنار هم قرار بگيرند هيچ اتفاقي نمي افتد . بايد ديدگاه ها متفاوت باشد تا يك اتفاق ادبي بوجود آيد.  مسئله مذكور يكي ديگر از مسايل افت زبان و ادبيات فارسي درايران و دنيا است.
وي با اشاره به برخورد نادرست صاحبان تصميم در مورد فعاليتهاي ادبي ، اظهار داشت : در كشور ما به ادبيات فارسي بها نمي دهند . فارسي يك رشته مهجور است . متاسفانه يكي از دلايل پيشرفت نكردن ما در زمينه ادبيات فارسي عدم وجود گرايشهاي مختلف ادبي است . در حال حاضر ادبيات با گذشته فرق كرده است و شاخه هاي متفاوتي دارد. اما در كشور ما از مقطع كارشناسي تا مقطع دكتري تنها ادبيات فارسي تدريس مي شود. درحاليكه اين رشته بايد مانند علوم ديگر طبقه بندي ها و گرايشهاي خاص داشته باشد ، شاخه هاي زبانشناسي ، نقد ، ادبيات حماسي ، ادبيات غنايي و بسياري ديگر بوجود آيد و با ادبيات تخصصي تر برخورد كرد .
وي حركت ادبي را در خارج از دانشگاه ها بهتر و موفق تر توصيف كرد و افزود : برگزاري نشست هايي مانند« كتاب ماه ادبيات و فلسفه» يكي از كارهاي خوبيست كه در خارج از دانشگاهها در حال انجام است.دراين نشست ها تركيب ادبيات معاصر و كهن به خوبي صورت مي گيرد و علاقه مندان مي توانند با نويسندگان و شاعران رودر رو آشنا شوند و از نظرهاي آنها استفاده كنند. آشنايي جوانان با شاعران و داستان نويسان معاصر بسيار كار خوبي است. 
حسيني در پايان گفت : اگر روش برخورد مان را با ادبيات و اهل آن درست نكنيم ، نمي توانيم در عرصه گسترش زبان و ادبيات فارسي موفق باشيم.