به گزارش خبرگزاري "مهر" ، دادگاه صدام بار ديگر به دليل عدم تكميل گزارش كارشناسان در مورد مقايسه امضاي دستور قتل عام جنايت دجيل (كشتار 148 شيعه در سال 1982) به امروز چهارشنبه موكول شد .
از زمان برگزاري اولين جلسه دادگاه صدام در تاريخ 19 اكتبر( 27 مهرماه ) 2005 تاكنون روند دادگاه بيست و يك جلسه را سپري كرده است و به رغم گذشت شش ماه و استعفاي قاضي نخست دادگاه همچنان جلسات محاكمه در پرونده دجيل در جا مي زند .
اين در حالي است كه پرونده دجيل يكي از 12 مورد اتهامي است كه مورد تفهيم قرار گرفته و هنوز رسيدگي به ساير موارد همانند بمباران شيميايي كردها در حلبچه در سال 1988 ، سركوب خشونت آميز قيام شيعيان در سال 1991، كشتار دسته جمعي كردها و شيعيان بعد از جنگ خليج فارس در سال 1991 ، حمله به ايران در بين سالهاي 1988-1980، تجاوز به كويت در سال 1990 ، كشتار اعضاي قبيله كرد بارزاني در دهه 1980 ، قتل رهبران مذهبي شيعه بين سالهاي 1980 تا 1999 ، خشكاندن مردابها محل سكونت شيعيان در سال 1991 و غيره در هاله اي از ابهام قرار دارد .
با توجه به روند حركتي جلسات دادگاه در صورتي كه به طور متوسط 6 ماه در خوشبينانه ترين حالت به هر پرونده وقت اختصاص داده شود 6 سال زمان لازم است تا مسير دادگاه به مرحله پيش از راي گيري برسد . با نگرش به تحولات محاكمه صدام تعلل در نحوه پردازش به اتهامات به وضوح قابل مشاهده است .
آمريكا و انگليس به خاطر برخي مسايل كه بيشتر به عدم بازخواني روابط اين قدرت ها با ديكتاتورهايي چون صدام بر مي گردد ، مايل نيستند محاكمه شخصيتي چون صدام انتهايي داشته باشد و بيشتر مايل به محتوم شدن سرنوشت صدام به دست عوامل طبيعي و يا عوامل رواني مي باشند .
هنوز واسطه گري قدرت هاي بزرگ در حمايت از صدام و يارانش كشف نشده و بسياري از حمايت هاي آمريكا در جنگ هشت ساله با ايران از عراق و چراغ سبز حمله به كويت داراي ابهاماتي است كه سران آمريكا حاضر به بر ملا شدن آن نيستند .
تلاش براي حذف كيفر خواست ايران در دوران نخست وزيري موقت اياد علاوي گوشه اي از تلاشهاي آمريكا براي مخفي نگه داشتن برخي معماهاي پشت پرده دادگاه صدام بود .
ارزيابي "مهر" حاكي است به هر حال بنيان مكانيسم دادگاه صدام با توجه به حضور نيروهاي آمريكايي در اين كشور به گونه اي ريخته شده است كه روند محاكمه مشمول قاعده اي بنام اتلاف زمان گردد و بيشتر بر روي مسائل جنايات ضد بشري گردش پيدا كند تا در مقطع كنوني و يا آينده حساسيت هايي عليه نيروهاي آمريكايي از جانب معدود حاميان صدام بر انگيخته نشود و بسياري از اما و اگرهاي همكاري آمريكا ، انگليس و فرانسه با رژيم صدام در لابلاي گذر زمان فراموش شود و در بوته نقد و تحليل قرار نگيرد .
نظر شما