ركود جشنواره دانشجويي با فروش بليت!

به گزارش خبرنگار تئاتر "مهر"، جشنواره تئاتر دانشگاهي يكي از جشنواره هايي است كه با حمايت وزات علوم اما با سياستگذاري و برنامه ريزي خود دانشجويان فعال در عرصه تئاتر شكل گرفت. تمام كادر برگزاركننده اين جشنواره دانشجو و اعضاي فعال كانون هاي تئاتر دانشجويي هستند. با توجه به اينكه فروش بليت در ساختار قبلي اين جشنواره وجود نداشت و ورود همه تماشاگران به سالن هاي تئاتر دانشگاهي در ايام جشنواره آزاد بود، ازدحام و بي نظمي يكي از آزاردهنده ترين موضوع ها در اين ايام بود. مسئولان دوره هشتم (سال گذشته) با هدف ايجاد نظم و كنترل رفت و آمد تماشاگران، فروش بليت آثار اين جشنواره حتي نمايشنامه خواني ها را با تخفيف ويژه  به دانشجويان رواج دادند و جشنواره امسال نيز با افزايش قيمت بليت ها شكل جديتري به اين موضوع داد.

ايرج محرمي، دبير نهمين جشنواره بين المللي تئاتر دانشگاهي ايران، به منظور كنترل نظم، حفظ ظرفيت سالن ها وافزايش ارزيابي تماشاگران از آثار دانشجويي فروش بليت در اين جشنواره را يك امر لازم مي داند و مي گويد: "بارها مشاهده كرده ايم كه دانشجويان براي ديدن نمايش هاي غيردانشجويي كه سطح كيفي آنها بسيار پايين تر از اين آثار است بليت مي خرند. در حالي كه ما معتقديم  آثار حاضر در جشنواره ما كه برگزيدگان تئاتر دانشجويي كل كشور هستند، بايد توسط كساني ديده شود كه براي اين آثار ارزش قائلند و براي ديدن آنها حاضر به خريد بليت هستند."

اين در حالي است كه يكي از دانشجويان دانشكده سينما تئاتر دانشگاه هنر معتقد است: "فروش بليت هيچ نقشي نمي تواند در افزايش جايگاه تئاتر دانشگاهي داشته باشد و حتي موجب كم شدن مخاطبان آن مي شود. سال هاي قبل تمام سالن هاي انتظار لبريز از تماشاگر بود، اما در اين دو سال جشنواره خيلي آرام برگزار مي شود و اين بي سر و صدايي از سال قبل همراه با فروش بليت آغاز شد و امسال شدت گرفته است."

رضا نيز كه دانشجوي رشته مهندسي عمران دانشگاه شريف است مي گويد: "امسال بهاي بليت ها خيلي زياد است. بليت 3 و 2 هزار توماني با تخفيف 50 درصدي بازهم براي ما دانشجويان گران است و برايمان امكان ندارد از همه آثار ديدن كنيم."

دانشجوي سال دوم دانشگاه آزاد شهركرد نيز مي گويد: "ديگر جشنواره تئاتر دانشگاهي هيجان خود را ندارد و نمي توان در آثار شاهد اتفاق بزرگي بود." او هم معتقد است فروش بليت از تب و تاب جشنواره كاسته و تماشاگران آن به ويژه دانشجويان شهرستاني به خاطر اين مشكل ديگر تمايلي به ديدن آثار جشنواره ندارند.

هرچند كه يكي ديگر از دانشجويان دانشكده سينما تئاتر معتقد است فروش بليت به جشنواره نظم خاصي داده و تماشاگران اصلي  اين رشته يعني دانشجويان مي توانند به راحتي و بدون درگيري و دعوا از اين نمايش ها ديدن كنند. وي مي افزايد: "سال هاي گذشته كه فروش بليت نبود به دليل بي نظمي ما از ديدن برخي نمايش ها محروم بوديم و دانشجويان چون نمي خواستند پولي براي ديدن نمايش ها بدهند بدون انتخاب وارد هر سالني مي شدند و مشكلاتي ايجاد مي كردند، اما اكنون چون بايد بليت بخري نمايش مورد علاقه خود را انتخاب مي كني و به سالن ها هجوم نمي آوري!"

در اين ميان عباس اقسامي، دبير اجرايي جشنواره، نيز به "مهر" مي گويد: "فروش بليت نظم خاصي به جشنواره داده و مشكلات اجرايي آن را كمتر كرده است. ما پس از فرستادن دانشجويان داراي بليت به داخل سالن، اگر ظرفيت سالن اجازه بدهد به افراد بدون بليت  هم اجازه ورود مي دهيم و در نهايت كسي پشت در نمي ماند."

جلال تجنگي معاون پژوهشي نهمين جشنواره بين المللي تئاتر دانشگاهي ايران كه در چندين دوره برگزاري اين جشنواره با دبيرخانه تئاتر دانشگاهي همكاري داشته، فروش بليت را براي ارزشگذاري به كار گروه دانشجويي لازم مي داند، اما معتقد است اين كار بايد با سوبسيد و تخفيف ويژه براي دانشجويان همراه باشد.

وي مي گويد: "فروش بليت به جشنواره رسميت مي دهد و مبلغ اندكي كه براي فروش بليت پرداخت مي شود در برابر اهميت اين رسميت دادن به جشنواره چيزي نيست." بخش نمايشنامه خواني نيز در دوره هشتم و نهم جشنواره فروش بليت داشت و در جشنواره امسال بليت نمايشنامه خواني 500 تومان اعلام شد.

سيدجواد روشن، مسئول بخش نمايشنامه خواني هاي جشنواره نيز معتقد است: "اين هدف از فروش بليت است كه اهميت دارد؛ در اين جشنواره با فروش بليت قرار است از دانشجويان و گروههاي نمايشي آنها حمايت شود. بنابراين بايد تماشاگران با فروش بليت به آنها كمك كنند." هر چند كه وي مي گويد: "البته بايد در اين ميان به دانشجويان تخفيف و امتيازاتي داده شود. به طوري كه گروه اجرايي براي دعوت از خانواده خود جهت ديدن اثرش مجبور نشود بليت بخرد."

روشن همچنين فروش بليت و افزايش قيمت آن در جشنواره امسال را در تغيير ميزان تماشاگران بخش نمايشنامه خواني جشنواره مؤثر نمي داند و مي افزايد: "خريد بليت اجراي نمايشنامه خواني براي كمك به گروه يك عادتي است كه از قبل وجود داشته، بنابراين اين موضوع مشكلي براي ما تاكنون ايجاد نكرده است."