به گزارش خبرگزاري مهر، تا مدت ها قبل تصور بر اين بود درياچه هايي كه در زير يخچال هاي قطب جنوب مدفون هستند محيط هاي بسته اي را تشكيل مي دهند. كارشناسان قصد داشتند تا حفاري هايي را در اين درياچه ها انجام دهند وليكن اين كشف كه اين درياچه ها يك سيستم واحد را تشكيل مي دهد باعث شده تا آنها در برنامه هاي خود تجديد نظر كنند. حفاري در هر يك از درياچه ها خطر انتقال به ديگري را بالا مي برد.
اين تصور وجود داشت كه قطب جنوب مكان بسيار سردي است كه آب به صورت مايع در زير يك سطح يخ زده نمي تواند وجود داشته باشد. اما از دهه 1960 تا كنون ماهواره ها و هواپيماها به وسيله رادارهاي بسيار قوي درياچه هاي بسياري را يافته اند كه در زير ضخامت زياد ورقه هاي يخي مدفون شده اند.
درياچه Vostok با طول حدود 250 كيلومتر، پهناي 40 كيلومتر و عمق 400 متر يكي از بزرگ ترين اين درياچه هاي مدفون در قطب جنوب است.
در آخرين تحقيقات، اندازه گيري هاي دقيقي توسط رادار آژانس فضايي اروپا بر روي ضخامت يخ در ناحيه اي از شرق قطب جنوب انجام گرفته است. ضخامت هاي بدست آمده از ارتفاع يخ ها اختلافات قابل توجهي با هم دارند.
محققين بيان كردند: تنها مكانيسم امكان پذير جريان هاي آب در زير ضخامت زياد يخ ها بود. آنها معتقد هستند جريان هاي بزرگي از آب يك درياچه به درياچه ديگر در امتداد رودخانه هاي بزرگ وجود دارد.
در اغلب اوقات جابجايي بسيار كم آب وجود دارد اما اگر در يك درياچه افزايش فشار داشته باشيم، يك جريان بسيار بزرگ مانند سيل به وجود مي آيد كه توسط رودخانه ها به درياچه بعدي منتقل مي شود.
نظر شما