به گزارش خبرگزاري "مهر"، جايگاه علمي مدرسه علوم سياسي در روند علم سياست در ايران ازدو بعد قابل بررسي است. اين مدرسه به دليل ساختار منسجم و هدفمند خويش اصل را بر آموزش و تربيت افراد محدودي قرارداد كه از توانايي و دانش ويژه اي جهت كاردرساختار وزارت خارجه و سيستم آموزشي برخوردار باشند.
اين سخن بدين معنا است كه بحث كيفي تحصيلات مهمتر از كميت و توليد انبوه شاگردان بود. مدرسه تربيت ديپلمات با گزينش علمي اشخاص مناسب توانست در راستاي اعتلاي علمي سياست در ايران در دوران خود تاثيرگذار باشد. اين مدرسه با الگو برداري موفق از مؤسسات علمي غرب ، يك روند معقول و يك نظام علمي مرتبط با ساختار وزارت خارجه ايجاد كرد و با جمع كردن افرادي تحصيل كرده به عنوان مديرو مدرس يك فضاي علمي موفق را به وجود آورد. مديريت مدرسه يك شخصيت علمي وشايسته بود به طوري كه از ذكرنام اين افراد مي توان اين مسئله را فهميد و 7نفر در طول حيات مدرسه به سمت رياست يا مديريت رسيدند؛ ميرزا حسن خان پيرنيا كه هم به عنوان رئيس و هم به عنوان مدرس حقوق بين الملل عمومي فعاليت مي كرد. وي براي اولين بار در ايران كتابي نيز در اين زمينه منتشر كرد.
دومين تأثير مدرسه علوم سياسي اين است كه شاگردان مدرسه از مؤثرترين نهضت مشروطه وروشنفكري ايران هستند. مدرسه با آموزش وارائه انديشه هاي جديد توانست نقش مهمي در مشروطيت بازي كند. اين مدرسه به نوعي كانون انديشه هاي آزادي خواهانه و انقلابي بود افراد چون علي اكبر دهخدا به عنوان مدير مدرسه و محمد مصدق به عنوان معلم و مرتبط با مدرسه از نمونه اين افراد بودند.
نظر شما