مرز بين تماشاگر و صحنه در تئاتر امروز آلمان از بين رفته است

به گزارش خبر نگار هنري " مهر "  ،"هارموت كروگ " در نشست امروز خانه هنرمندان در ابتداي سخنان خود با اظهار تأسف از اين كه نتوانسته فيلم ويدئويي از تئاتر روزآلمان باخود بياورد تا به صورت نمايشي توضيح دهد،گفت: تئاتر در آلمان نقش بزرگي را بازي مي كند هر شهر متوسط آلمان حتما يك خانه تئاتر داردو گروه هاي بزرگي مانند " باله " ،" اپرا " و گروه هاي نمايشي مختلفي را درخود دارد و در شهر هاي بزرگ گروه هاي تئاتري بزرگ تفكيك شده هستند وروي پاي خود  ايستاده اند .
وي در ادامه افزود: 150 تئاتر حرفه اي در آلمان وجود دارد و هر شهر براي خود تئاتر بزرگي داردواين تئاتر ها از اينجا شكل گرفته اند، كه در زمانهاي قديم ، آلمان تك واحدي نبوده و ايالتي بوده است و هر ايالت دوست داشته براي خود يك تئاتر واحد داشته باشد در گذر زمان حاكميت ها به اين نتيجه رسيدند كه تئاتر مي تواند ابزاري براي معرفي شان باشد و حتي مي توانند از آن براي بيان مفاهيم عميق تر هم استفاده كنند و به اين ترتيب تئاتر ها در آلمان دو كاربرد داشتند اول اين كه جامعه حقيقت غايب هويت خويش را با آنها نگه مي داشت و دوم اين كه سعي مي كردند از تئاتر به عنوان آرماني در جهت ارائه دنيايي بهتر بهره گيرند .
"كروگ" با اشاره به اين كه ، 150 تئاتري حرفه اي آلمان كاملا مستقل هستند و بودجه اي از دولت نمي گيرند ، تصريح كرد: در كنار اين 150 تئاتر، تئاتر هاي آزاد ديگري هم وجود دارند كه از طرف جوانان حمايت مي شوند به طوري كه انها يك كارگاه ويا خانه متروكه را بازسازي مي كنند و با توقع كم و بودجه اندك كار تئاتر مي كنند واين تئاتر آزاد آلمان از سال 1968 به اين طرف تولد يافت و هدفش ارائه فرمهاي جديدي تئاتري بود . 
وي گفت : سخن گفتن درباره تئاتر آلمان به معناي آن است كه درباره دو جمهوري و سنت مختلف يعني آلمان فاشيست و آلمان آزاد صحبت كني  به عنوان مثال تئاتر آلمان شرقي به شدت تحت تأثير برشت بود و افكار سوسياليستي با گرايش سياسي درآن مطرح مي شد بنابراين مي توان گفت موضوع تئاتر آلمان تعامل بين شهروندان آلماني وحكومت ويافتن ريشه هاي حكومتي در گذر زمان است .
 اين منتقد و روزنامه نگار آلماني درادامه تصريح كرد : تئاتر آلمان در ده سال اخير دچار دگر گوني و تغييرات زيادي شد و به سمت جوان گرايي سوق پيدا كرد تا اواخر سال 80 ميلادي ، يك شكل تئاتري واقع گرايانه و روانكاوانه در آلمان رواج  يافت به طوري كه از اجراي يك اثر كلاسيك هدف اين بود كه كار كلاسيك به همان شكل واقعي خود اجرا شود اما طي سالهاي اخير به واسطه جهاني شدن همه امور اين المانهاي قديمي تئاتر كه مبتني بر واقع گرايي محض بود بر اثر روند شكل گيري جامعه جهاني تغيير اساسي كرد و در كناراين نوع تئاتر يك  شيوه جديد تئاتري به نام " پستا دراماتيك " شكل گرفت و هيچ كدام از اين سبك ها موجب حذف ديگري نشد و هردو در كنار هم به حيات خود ادامه مي دهند .
وي افزود: شيوه تئاتري " پست دراماتيك" به هيچ عنوان تنها به نشان دادن وقايع قديمي بسنده نمي كند بلكه انعكاس تازه اي از اين وقايع ارائه مي دهد و يك فرم و دكوپاژجديدي از تئاتر در صحنه ظهور مي يابد. به عنوان مثال در اين نمايشها ديگر بازيگر يك هنرپيشه نيست بلكه يك انسان است و به تماشاگر مي گويد من يك انسان هستم كه مي خواهم نقش بازي كنم ونقش را به عرصه هاي مختلفي مي برد . واقعيت بر روي صحنه وفرم جديد يك حالتي پيدا مي كند كه منتقدانه است و بازيگر به تماشاگر نشان مي دهد كه همزمان با ارائه نقش فكر هم مي كند كه چگونه نقشش را بازي كند. و اين فرايند خلاقانه به اين شكل صورت مي گيرد كه دوربين هاي فيلمبرداري كه در انجا قرار دارند از بازيگر فيلم مي گيرند و همزمان بر روي پرده نشان مي دهند و شما آنچه بازيگر خلق مي كند همزمان با اجراي صحنه به صورت فيلم هم تماشا مي كنيد .
"كروگ" گفت : يكي ديگر از تغييرات مهم تئاتر آلمان جوان گرايي بود و گروهي ازبازيگران و كارگردانان تئاتري جوان كه بين 20 تا 30 سال سن دانشتند شيوه جديدي در تئاتر را بوجود آوردند و تئاتر" پاپ"-مردمي- را در شهر هاي آلمان پايه گذاري كردند و در شيوه بازي و كار تئاتر آلمان تغيرات اساسي داده شد و موسيقي پاپ استفاده ازويدئوكلوپ وشيوه هاي نوين تكنولوژي در تئاتر آلمان رواج يافت.

وي يكي ديگر از تغييرات اخيرتئاتر آلمان را رابطه سياستمدران با مقوله تئاتر دانست و گفت : آلمان فقير شده مجبور است در هزينه اي خود صرف جويي كند و اولين قرباني اين صرفه جويي تئاتر است كه موجب بسته شدن و محدود شدن تئاتر ها مي شود تئاتر كشور ما الان در شرايطي است كه مدام بايد به سياستمداران تأكيد كند كه من تماشاگر دارم و در اين شرايط طبيعي است كه ديگر دغدغه هاي قديم  وجود ندارد و پرداختن به واقعيات كنار رفته و تئاتر امروز آلمان بيشتر به جذب مخاطب مي انديشد تا موفقيت هنري . ما منتقدان به اين تئاتر، تئاتر     سرگرمي مي گوييم .   
اين روزنامه نگار و محقق تئاتر متذكر شد: از لحاظ هويتي مرزبندي مشخصي در تئاترآلمان وجود ندارد كه به راحتي بتوان گفت اين يك تئاتر آلماني است يا نه ؟ زيرا در برخي آثار رد پاي نويسنده كاملا محو شده است و ديگراين گونه نيست كه مانند تئاتر كلاسيك در كنار يك كارگردان يك نمايشنامه نويس وجود داشته باشد و كارگردان از چنان قدرت و صلابتي برخوردار است كه مي توانديك نمايشنامه راحذف كند و با متن نمايشي مثل يك كالا برخورد كند. يا نمايشنامه نويساني هستند كه در اثارشان كلام وجود ندارد همچنين در تئاتر امروز آلمان زبان هم مورد كنكاش قرار گرفته و تلاش بر اين است كه دنيا را به همان گونه كه هست به روي صحنه بياورند .
وي درپايان گفت: صحنه نمايش در تئاتر آلمان براساس سليقه و مفهوم نمايشنامه انتخاب مي شود و جاي مشخصي ندارد مثلا ممكن است يك تئاتر در اطراف هتلي اجرا شود و بازيگران ازداخل اتاقهاي خود به وسيله تلويزيون نمايش را ببيند يا تئاتري در سطح شهر اجرا شود يا گاهي اوقات تماشاگر و بازيگران سوار ترموا مي شوند و تئاتر انجا اجرا مي شود در واقع بايد گفت تمام اين تلاشها براي اين است كه مرز بين تماشاگر و صحنه تئاتر ازبين برود.
در اين نشست ، خانم دكتر" كريستيانه كرامر هوس " رايزن فرهنگي سفارت آلمان  و دوتن از خبرنگاران آلمان و برخي از اعضاي خانه تئاتر حضور داشتند .