بليت فروشي شركت واحد كفاف هزينه هاي اتوبوسراني را نمي دهد ؛ تحليل مهر از مشكلات ناوگان حمل و نقل عمومي تهران

به گزارش خبرنگار اجتماعي خبر گزاري مهر ، طي دهه هاي 30 و 40 اتوبوس هاي دو طبقه و در دهه 70 طرح هايي وارداتي نظير استفاده از اتوبوس هاي شهري پا به عرصه سيستم حمل و نقل عمومي گذارد كه هر يك به دلائلي نظير ناتواني در پيمودن شيب هاي تند ، دشواري نظافت ، فضاهاي غير متناسب خيابانها ، پيش بيني هاي اشتباه ، عدم مديريت اداره ترافيك و... از گردونه خارج شده يا در حال خارج شدن است.

از سوي ديگر فرهنگ غالب و متداول ميان مسافران اتوبوس مبني بر پرداخت رقم ناچيز و حتي استفاده رايگان از اين وسيله است. اما سئوال مهمي كه در اين ميان مطرح مي شود ، اين است كه آيا دخل و خرج اين سازمان با يكديگر هماهنگي دارد يا در پشت پرده ماجراهاي ديگري در حال وقوع است كه شايد كمتر مسافري از آن اطلاع داشته باشد

مديرعامل شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه ، در اين باره به خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر گفت: حداقل هزينه جاري سالانه اين شركت 200 ميليارد تومان و تنها منبع درآمد آن فروش بليت و كمك هاي شهرداري است و با اين محاسبات اعتبارات موجود تنها مي تواند يك دهم هزينه هاي جاري سالانه اين شركت را فراهم نمايند.

محمد احمدي بافنده ادامه داد: براي جبران كمبود اين اعتبارات از سوي شوراي شهر تهران ، افزايش نرخ بليت از 20 به 30 تومان پيشنهاد شد اما واقعيت امر اين است كه تاكنون و تا هنگام خروج تعداد زيادي از اتوبوس هاي فرسوده ، حاضر به اين افزايش قيمت نشده ايم.

وي موضوع افزايش بهاي بليت را بسيار حساس عنوان كرد و افزود: هدف از بيان اين كسري بودجه ها ، ايجاد تنش و استرس در ميان مسافران هر روزه اتوبوس نيست. چرا كه اتوبوسراني تصميم ندارد اين كمبودها را با فشار وارد كردن به مسافران جبران نمايد.

به گزارش خبرنگار اجتماعي مهر ، پيمودن مسافت هاي طولاني به وسيله اتوبوس با هزينه هاي اندك نه تنها باري بر مشكلات اين شركت و كاركنانش اضافه خواهد كرد ، بلكه تبعات آن مجدد گريبان شهروندان را خواهد گرفت. چرا كه با فرسايش اتوبوس هاي موجود و عدم جايگزين مناسب براي آنها ، همواره با روندي نزولي روبرو خواهيم بود كه بر پيكره حمل و نقل عمومي لطمه هاي فراواني وارد خواهد ساخت.

از طرف ديگر يك كارشناس امور شهري با نگاهي تحليلي در اين باره به خبرنگار اجتماعي مهر گفت: طبق آمارهاي رسمي و غير رسمي ، تهران با سطح غير مسطح و شبكه راههاي كوهستاني ، برفگير و بزرگراهي ، روزانه با جمعيتي حدود 15ميليون نفر در روز و نزديك به 8 تا 10 ميليون نفر در شب با بار عظيمي از مشكلات حمل و نقل ، استهلاك فراوان و كاهش عمر مفيد اتوبوس ها مواجه است.

علي گرانمايه تاكيد كرد: منابع مالي و درآمد فعلي پاسخگوي نيازهاي شركت اتوبوسراني نيست و ارئه راه حل هايي مانند جذب آگهي و استفاده از صنعت تبليغات و واحد گشت ها در دوره هاي مختلف مديريتي و اعمال سليقه هاي متفاوت و نبود مديريت واحد و بنا به دلائل ديگر ، نتوانسته موفقيت هاي چشمگيري به دنبال داشته باشد.

كارشناس امور شهري ، واگذاري يا ورود اين شركت به بخش خصوصي ، استفاده از فاينانس يا پول براي كمبود كسري بودجه ها ، استفاده از اتوبوس هاي كاملا دولتي ، ايجاد بليت هاي عتباري ، روزانه ، كارتي ، مقصدي و... را ، راهكارهاي موثري دانست كه كشورهاي ديگر از آن بهره مي برند.

گرانمايه در ادامه ضمن اظهار تاسف از نبود شركت هاي  خصوصي متفكر و رواج شركت هاي خصوصي سودگرا ، گفت: پايه بخش خصوصي در كشور ضعيف است و از همين رو به اين نتيجه مي رسيم كه ورود پول به همين سيستم گره گشاي مشكلات خواهد بود.

وي استفاده از تجربيات كشورهاي خارجي در تنظيم ميزان دخل و خرج ، مطرح شدن جدي موضوع در شوراي اسلامي شهر تهران ، تخصيص اعتبارات لازم از صندوق ذخيره ارزي براي خريد اتوبوس هاي داخلي و خارجي و تدوين برنامه هاي جامع و كارشناسي شده را پيشنهاد داد.

كارشناس امور شهري ياد آور شد: استفاده از بليت هاي كارتي ، اعتباري و... قبل از هر نكته اي نيازمند فرهنگ سازي مناسب و اطلاع رساني كامل رسانه اي است. چرا كه مدت زيادي است موضوع " تحويل بليت نشانه شخصيت شماست " ، براي تعدادي از افراد به شكل شعار غير قابل اجرا درآمده و جا افتادن درست اين معنا در ميان افكار عمومي مستلزم ايجاد سيستم هاي نرم افزاري و سخت افزاري همه جانبه است.

وي بسياري از فعاليت هاي مديران شهري را تا امروز مقطعي دانست و گفت: تهران با جمعيت و مساحت گسترده اي كه دارد نيازمند مديريت منسجم حمل و نقل عمومي به مراتب بيشتر از شرايط فعلي است. چرا كه با نگاهي دقيق تر به اين نتيجه خواهيم رسيد كه تكميل نبودن شبكه مترو و تاكسيراني يكي از مهم ترين دلائل گرايش شهروندان به استفاده از اتوبوس و پيامدهاي بعدي آن است و اين در حالي است كه ديگر كشورهاي دنيا با متعادل سازي سيستم حمل و نقل عمومي ، به رفع مشكلات خود مي پردازند.

درهر حال فرصت زيادي براي تعارف كردن وجود ندارد ، چرا كه گوشه گوشه شهر و تك تك شهرندان در فصول گرم و سرد سال در انتظار رسيدن به حداقل هاي امكانات حمل و نقل عمومي هستند.