وي درگفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر با بيان اين مطلب افزود : همه ما درگيرجنگ بوديم درحالي كه درجنگهاي ديگر دنيا همه مردم درگير نبودند ، مثلا جنگ جمهوري خواهان در فرانسه و جنگ انفصال و اتصال درامريكا وحتي درجنگ ويتنام كه مردم حضور داشتند ، باز هم مانند جنگ ايران جنگي همه گير و مردمي نبود ، اين مسئله باعث شد كه كسي فرصت تفكر را در آن برهه نداشته باشد .
مريم صباغ زاده ايراني ياد آور شد : بعضي ها هم به دليل اينكه ( به نظر خودشان ) ريا يا بزرگنمايي نشود ؛ كمتر در مورد مسائل آن دوران صحبت و اطلاع رساني كردند بنابراين يك نويسنده و هنرمند از كجا آموزه و اطلاعات بياورد ؟ تا راجع به آن حادثه بزرگ بنويسد و آثار ادبي خلق كند .
وي تصريح كرد : در مورد خرمشهر كه موقعيتي استراژتيك و مهم دارد و به صورت غريبي به اسارت رفت و در يك غافل گيري جالب و اسرار آميز از اسارت در آمد ، مي توان آثار زيادي را خلق كرد .
اين نويسنده ادامه داد : بخش عظيمي از نوشتن ذوقي و تخيلي است يعني واقعيت خارجي ندارد و ما هم به عنوان داستان نويس حق داريم كه در آن تغييراتي دهيم و اصل داستان نويسي و نويسندگي همين است ، در يك نوشته بخشي ذوق نويسنده و تخيل ، و بخشي هم مستندات است ، در آثاري چون : بينوايان ، كلبه عمو توم و ... ، از زمينه هاي تاريخي بهره گرفته شده ، اما ذوق نويسنده تغييراتي را درآن به وجود آورده است .
مريم صباغ زاده ايراني يادآور شد : به عقيده من بايد عده اي در امر تحقيق هميارو كمك نويسندگان باشند ، خاطرات جمع آوري شده عاري از هرگونه افت و خيز داستاني است و اين اطلاعات خشك به سختي دستمايه كارنويسنده قرار مي گيرد و چه بهتر است كه مركزي با كمك چند نهاد و سازمان براي جمع آوري اين اطلاعات وارد كار شود و مسلما جمع آوري اطلاعات توسط افراد زبده مانند خبرنگاران درمنتقل كردن آنها به نويسندگان بسيار مهم است چرا كه نكته هايي بايد در گفته ها شناسايي و پرداخته شود كه ازعهده افراد عادي خارج است .
نظر شما