پيروز قاسمي، نويسنده حوزه ادبي كودك و نوجوان در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، ضمن بيان اين مطلب افزود: اين انجمن همزمان با شكل گيري جمهوري هفتم و در فضايي آكنده از اميد و نشاطي كه آن پيروزي بزرگ براي موافقان و مخالفان خود به ارمغان آورده بود، پا گرفت.
وي با اشاره به فضاي فرهنگي بوجود آمده پس از سال 1376 و تلاش اهالي مطبوعات و كتاب براي رسيدن به خواسته هاي خود، اضافه كرد: با گذشت زمان و با فشارهاي وارد آمده بر اهالي قلم و مطبوعات و نيز آشكار شدن نقاط ضعف دولت، تضادهاي داخلي اعضاي انجمن نيز به تدريج آشكار شد تا جايي كه از شاخ و برگ اين درخت، دسته اي براي تبر تيز مميزي ساخته شد و پا به پاي آن، بر آتش اختلافات ريز و درشت بيشتر و بيشتر دميده شد و آتش اختلاف بخش هايي از لايه هاي فعالتر انجمن را گرفت.
اين نويسنده تصريح كرد: اكنون مي توان پرسيد كه اين انجمن در طول اين سالها براي ما چه كرده است؟ مي توانيم پا را فراتر بگذاريم و با پاسخي سخت نگران كننده، برخي دوستان خود را به انحصارطلبي و استفاده و سوءاستفاده هايي متهم كنيم و حتي به راه اندازي دعواهاي پيش پا افتاده و بچه گانه متهم شويم اما با همه اينها نمي توان اين نكته را منكر شد كه ما هنوز در كنار هم هستيم و اين "با هم بودن" به عنوان هدف اوليه انجمن، محقق شده است.
وي به تجارب و دستاوردهاي فرهنگي انجمن نويسندگان كودك اشاره كرد و ادامه داد: ساختار دموكراتيك انجمن اين امكان را داده است تا در ميان جمع متنوعي جاي بگيريم. مولفان، مترجمان، شعرا و منتقدان از يك سو و وابستگان به صنف هاي مختلف فكري و عقيدتي از آزادي خواه و سكولار گرفته تا محافظه كار و مذهبي، در عمري نزديك به يك دهه دوران سختي را زير يك چتر با هم گذرانديم. با هم بحث و حتي نزاع كرديم ولي با اين همه، همچنان قطار خود را بر ريل هاي ادبيات كودك و نوجوان رانديم تا به مقصد برسيم.
پيروز قاسمي در پايان به بحث درباره حقوق و حدود نويسندگان در شرايط كنوني پرداخت و گفت: رسميت بخشيدن به حرفه نويسندگي به عنوان يك شغل، برخورداري از آزادي فكر و بيان و قلم، دارا بودن حقوق يكسان و امكانات تثبيت شده دائمي و به تبع آنها تخصيص امكانات مادي و معنوي فراخور با آن، از جمله اهدافي است كه مي توان امروز براي انجمن تعريف كرد.
نظر شما