مسعود جاهد - نوازنده ني در گفتگو با خبرنگارموسيقي مهر ، با بيان اين مطلب اظهار داشت : تصنيف يك پديده هنري - اجتماعي است كه علاوه بر هنري بودن و اجتماعي بودن به ارتباط ميان تصنيف ساز و تصنيف سرا بستگي دارد .
وي با ابراز اين كه تصانيف امروزي ريشه درگذشته ما ندارد ، افزود : تصنيف زبان موسيقايي مردم است و به سادگي و رواني مردم نياز دارد . يك تصنيف واقعي را درهله اول بايد مردم بپسندند.
وي در ادامه افزود : تصنيف بايد بر لبان مردم جاري باشد . تصنيفي ماندگار خواهد شد كه ساده باشد و خواننده بتواند آن را - مثل لالايي مادر- بدون اركستر آن را بخواند .
جاهد معتقد است تصنيف سازي اوج هنر يك آهنگساز است چون علاوه بر ريتم وموسيقي از كلام نيز بايد به نحوي شايسته سود برده باشد .
اين نوازنده با اشاره به اين كه روحيه جمعي بايد در ساختن تصنيف لحاظ شود گفت : لحن يك تصنيف بايد ريشه در فرهنگ ما داشته باشد وبتواند به بعضي از نيازهاي روز پاسخ دهد .
وي خصوصيات يك تصنيف ماندگار را چنين ذكر كرد : تصنيف علاوه برداشتن غناي شعري و ساختار ساده ملوديك بايد از ترجيع بند و زمان كوتاه برخوردار باشد . البته نبايد فراموش كرد كه فرهنگ واژگاني تصنيف سرايي بايد به فرهنگ مردم نزديك باشد تا بتواند همدلي ايجاد كند .
جاهد با اشاره به تكيه بيش از حد بعضي از موسيقيدان ها براي پنهان كردن ضعف هاشان، افرود : تصنيف هايي كه امروزه ساخته مي شود به قدري دشوار است كه خواننده چند بار در استوديو آن ها را مي خواند و در نهايت اين دستگاه هاي صدابرداري هستند كه تعيين كننده اند . در حاليكه بزرگاني چون عارف وشيدا با سادگي هرچه تمام تر و با اتكا به رديف موسيقي از پيچيدگي دوري مي كردند ؛ ضمن اينكه آثارشان از طراوت و تنوع هميشگي برخوردار بوده و هست .
مسعود جاهد در پايان گفت : تصنيف از اركان اصلي موسيقي ايراني است كه متاسفانه مورد غفلت و بي توجهي واقع شده است .
نظر شما