"سيدنژاد" - دبير شوراي كارشناسان فرهنگي دانشگاه هاي منطقه يك كشور در گفتگو با خبرنگار دانشگاهي مهر با بيان اين مطلب افزود: يك سال از فعاليت شوراي كارشناسان مي گذرد ولي مصوبات اين شورا تا كنون محلي براي عملياتي شدن نداشته است كه يكي از دلايل آن را مي توان عدم تشكيل شوراي مديران فرهنگي در يكسال گذشته دانست. اخيرا شوراي مديران بعد از توقف يكساله شروع به كار كرده است.
وي با بيان اينكه "مسئله مهمي كه با مديران داريم تعريف شدن جايگاه كارشناسان است"، افزود: كارشناسان بايد تلاش مضاعفي داشته باشند تا جايگاه اصلي خود را بازيابند چرا كه كارشناسان فرهنگي از سوي غالب مديران فرهنگي دانشگاه ها به عنوان نيروهاي پشتيبان نگاه مي شوند در حالي كه مسئولين وزارتخانه از كارشناسان فرهنگي داراي انتظار كار اجرايي هستند.
دبير شوراي كارشناسان فرهنگي منطقه يك ادامه داد: منظور از"جايگاه پشتيباني" اين است كه كارشناس فقط جنبه حمايتي از كارهاي فرهنگي دارد ولي چنانچه "جايگاه اجرايي" را براي كارشناس متصور باشد كارشناس مي تواند بر روي برنامه ها كار كارشناسي انجام دهد.
"سيدنژاد" تأكيد كرد: تفاوت هاي اساسي ديدگاه هاي سطوح مختلف مديران باعث كاهش بازدهي كارشناسان فرهنگي مي شود و اين ضرورت احساس مي شود كه ديدگاه ها در خصوص جايگاه مديران به يكديگر نزديك شوند.
نظر شما