اين استاد دانشگاه با حضور در ميزگرد خبرگزاري مهر، با بيان اين مطلب گفت : بايد باور كرد كساني هم كه در غرب مي نويسند افرادي هستند كه دريافت هاي شخصي خود را كتاب مي كنند و الزاما آثار و نتيجه گيري هاي آنها حجت نيست . آهنگسازان ما بايد كار كنند ، مطالعه داشته باشند و بيابند، ولي موسيقيدان هاي ما گرفتار ترس شده اند.
دكترعمران در ادمه در خصوص اجرا نشدن آثار آهنگسازان ايراني گفت : اثري كه نوشته مي شود بايد اجرا شود وگر نه اجرا نشدن يك پارتيتور انگيزه را از آهنگساز سلب مي كند . وقتي اثري اجرا نمي شود مثل اين است كه يك آشپزغذايي را طبخ كند و بدون اين كه كسي آن غذا را بخورد ، مجبور شود به سطل آشغال بريزد، در حالي كه اگر افرادي آن غذا را بخورند و از شوري و ترشي و چاشني آن صحبت كنند آن آشپزهم منتفع مي شود.
وي در ادامه گفت : در مورد آهنگسازان هم همين شرايط حاكم است اگر آهنگسازي اثري بنويسد ولي هيچگاه مجال اجراي آن پيش نيايد اين اتفاق موجب افسردگي موسيقيدانان مي شود .
دكترعمران در پاسخ به اين پرسش كه اجراي آثار موسيقيدان هاي بزرگ غربي توسط گروه هاي ايراني مفيد است يا نه؟ اظهار داشت : حتما اين كار به نفع موسيقي و مردم ما خواهد بود . سي دي نمي تواند جاي كنسرت را در فرهنگ موسيقايي ما پر كند ، چون در كشور ما اغلب سالن ها توسط مهمانمان دعوتي پرمي شود و چنين افرادي كمتر تجربه كنسرت ديدن داشته اند و همين مساله به خودي خود باعث آشنايي آن ها با موسيقي مي شود .
عمران آنگاه با اشاره به كنسرت بزرگ اركستر سمفونيك اوكراين در تهران گفت : در آن كنسرت خانواده هاي زيادي بودند و بچه ها هم از اين سر سالن به آن سر مي دويدند واگر چه اينگونه صحنه ها ممكن است توهين به كنسرت و موسيقي باشد ولي از نظر من در شرايطي كه ما داريم اين صحنه هابد نيست چرا كه در اينگونه اتفاقات نادر، بچه ها و خانواده ها از نزديك ساز و موسيقي و فضاي اجراي كنسرت را مي بينند.
نويسنده كتاب هارموني در پاسخ به اين پرسش كه آيا نوازندگان ايراني مي توانند آثار بزرگان موسيقي غربي را به خوبي اجرا كنند، چنين ابراز داشت : موسيقي هر موزيسيني كه در ايران متولد مي شود ايراني است . نمي توان تلاش هموطناني كه موسيقي كلاسيك غربي را اجرا مي كنند ناديده گرفت . امروزه ديگر بتهوون متعلق به يك مملكت ويك فرهنگ نيست ، بلكه از آن تمام دنياست . نتيجتا نمي توان آن را اجرا نكرد. ضمن اين كه اگر نوازنده هاي ما تمرين مستمر و مداومي داشته باشند مي توانند با قدرت تمام آثار آهنگسازان بزرگ غرب را به اجرا در بياورند .
اين آهنگساز در ادامه درباره كمبود آهنگ و آهنگساز در ايران گفت : من بين "آهنگساز" و "هنرمند" تفكيك معنايي قائل مي شوم . امكان دارد هركس با پشت سر گذاشتن مدارج علمي ورشته موسيقي در دانشگاه ، مدرك آهنگسازي بگيرد ولي آيا اثري كه او مي نويسد الزاما هنرمندانه و جاودان است ؟ به طور معمول ما به كسي "آهنگساز"مي گوييم كه اصول ساخت آهنگ را رعايت كند ، اما آهنگساز واقعي هنرمندي است كه ممكن است ساختارهاي موسيقايي را تغيير دهد تا اثري جاودانه بسازد.
وي با اشاره به اين كه پرورش آهنگساز به آموزش صحيح نياز دارد تصريح كرد : توليد موسيقي به مقدمه اي به نام آموزش نياز دارد . وقتي ما در مدارسمان آموزش موسيقي نداريم خود به خود شنونده درست نداريم و وقتي شنونده درست نداشته باشيم مخاطب نداريم . پس اثري ساخته نمي شود تا كسي آن را گوش بدهد . من فكر مي كنم براي توليد اثر و تربيت آهنگساز به يك آموزش و برنامه ريزي طولاني مدت نياز داريم .
او با نقل قولي از استراوينسكي درباره نقش دانشگاه ها در تربيت آهنگسازمعتقد است ، آكادمي ها خيلي به سنت ها پاي بندند و كارشان در نهايت به كشتن ذوق ها مي انجامد . آهنگساز يك دريافت كننده است و اين دريافت راه هاي مختلفي دارد .
فريد عمران در پايان درباره موسيقي كامپيوتري گفت : به نظر من سينتي سايزر يك وسيله است . همانطور كه در زمان باخ پيانو اختراع شد و به تدريج ساز خانگي نوازنده ها شد . سينتي سايزر يك سري امكانات در اختيار نوازندگان مي گذارد كه خيلي خوب است ، اما اين امكانات نبايد تخيل وخلاقيت را از هنرمند سلب كند. من به خلاقيت اعتقاد دارم و اين خلاقيت مي تواند در موسيقي آكوستيك و موسيقي كامپيوتري هم وجود داشته باشد .
نظر شما