جليل رسولي، هنرمند خوشنويسي و نقاشيخط، در گفتگو با خبرنگار "مهر" با اعلام اين مطلب گفت: "اگر مي بينيم خوشنويسي ما با گذشت سال ها همچنان به نگارش اشعار سنتي وفادار مانده به دليل پيوند عميقي است كه ميان خوشنويسي و ادبيات وجود دارد. در واقع كار روي اشعار سنتي به يك عادت ميان هنرمندان اين رشته تبديل شده است. به طوري كه دستمايه بسياري از آثار خوشنويسي امروز ما را اشعار حافظ، سعدي، مولانا و ... تشكيل مي دهند."
وي افزود: "من به شخصه شعر سنتي را بيشتر مي پسندم و بيشتر آن را در آثارم به كار مي گيرم و در اين سال ها كمتر از شعر نو بهره جسته ام. تصور مي كنم استفاده از اشعار سنتي يا نو به علاقه شخصي هنرمند برمي گردد. اينكه او چقدر در آثار خود به سمت و سوي كدام نوع شعر دلبستگي داشته باشد. البته ارتباط خوشنويسان با سنت نيز مي تواند دليل ديگر كاربرد اشعار سنتي در آثار هنرمندان خوشنويس باشد."
اثر جليل رسولي
اين خوشنويس باسابقه درباره كاليگرافي يا همان نقاشيخط نيز گفت: "در نقاشيخط هنرمند با خط و تصوير و گرافيك سر و كار دارد. در واقع به وسيله خط كارهاي گرافيكي انجام مي دهد كه اگر اصولي تصوير شود زيبايي و جلوه خاص خود را دارد."
رسولي تصريح كرد: "بر اين باورم كه خوشنويسي همواره فعال و پويا بوده است. گرچه در سال هاي اخير با ورود ابزار و رسانه هاي جديد خوشنويسي اندكي در سايه قرار گرفته، اما افرادي به شكل حرفه اي همچنان به كار خود ادامه داده اند. به هر تقدير، خوشنويسي كاري دشوار است كه تنها به ظاهر ساده مي نمايد. دست يافتن به درجات تعالي و ترقي در اين راه كوشش بسيار مي خواهد كه هنرمند بتواند اثري قابل قبول به مخاطب ارائه دهد."
اين هنرمند در پاسخ به اين پرسش كه ويژگي بارز يك اثر درخور اعتنا در زمينه خوشنويسي چيست گفت: "همين كه هنرمند قواعد خوشنويسي را بداند، آناتومي حروف را بشناسد و به جنبه هاي تصويري و بصري و رنگ و فرم و ريتم اشراف داشته باشد، اثري خلق مي كند كه خود به خود مورد توجه مخاطب قرار مي گيرد."
نظر شما