توان واژه كجا و مديح گفتن او
قلم ، قناري گنگي است در سرودن او
كشاندنش به صحاري شعر ، ممكن نيست
كميت معجزه لنگ است پيش توسن او
چه دختري ، كه پدر پشت بوسه ها مي ديد
كليد گلشن فردوس را به گردن او
چه همسري ، كه براي علي به حظ حضور
طلوع باور معراج داشت ديدن او
چه مادري ، كه به تفسير درس عاشورا
حريم مدرسه كربلاست دامن او
بميرم آن همه احساس بي تعلق را
كه بار پيرهني را نمي كشد تن او
دمي كه فاطمه تسبيح گريه بردارد
پيام مي چكد از چلچراغ شيون او
از آن ز ديده ما در حجاب خواهد ماند ؛
كه چشم را نزند آفتاب مدفن او
* غلامرضا شكوهي
خبرگزاري مهر - گروه فرهنگ و ادب : سوگ بانوي بزرگ اسلام حضرت فاطمه زهرا (س) اين روزها با لحظه هايمان گره خورده است ، بانويي كه صلابت ، ولايتمداري و پرهيزگاري اش تا هميشه زبانزد تاريخ است ، بزرگان ، سخندانان و خردورزان و عالمان دين در توصيف آن وجود بي بديل آسماني فراوان گفته و بسيار قلم زده اند ، اما باز هم بايد گفت و نوشت تا رايحه جاودان نام و خاطره آن حضرت ، همچنان فضاي عطشان اعصار به معنويت و عدالت را معطر سازد .
کد خبر 342009
نظر شما