كيوان نخعي كه دو نمايشنامه "چاه، نخل، تنهايي" اثر محمدحسين ناصربخت و "مردي با چتر روي درخت" را براي اجرا در تئاتر شهر ارائه كرده، به خبرنگار "مهر" گفت: "اعلاميه شوراي نظارت و ارزشيابي مبني بر اينكه كليه كارگرداناني كه براي اولين بار تقاضاي اجرا در تئاتر شهر داده اند با مشاركت سازمان فرهنگي هنري شهرداري و حمايت اداره كل هنرهاي نمايشي تنها امكان اجرا در فرهنگسراها را دارند، درست نيست و بهتر بود مسئولان قبل از اعمال اين سياست موضوع را به كارگردانان اعلام مي كردند."
وي ادامه داد: "در اين صورت اگر كارگردان تمايلي به اجرا در فرهنگسرا نداشت، تقاضا نمي داد يا حداقل سالني غير از تئاتر شهر تقاضا مي كرد. بر اساس اين قانون، كارگرداناني كه تاكنون چند اجرا در تالارهاي سنگلج، هنر و ... داشته اما به دليل آنكه تاكنون در تئاتر شهر اجرا نداشته اند، بايد بروند در فرهنگسراها اجرا كنند و اين به نظر من درست نيست. مسئولان ارائه كننده اين قانون بايد ببينند فرهنگسراها محل كشف استعداد هستند يا نه؟ آيا اداره كل هنرهاي نمايشي براي اين نمايش ها آگهي چاپ و از آنها حمايت مي كند و سالن هاي اين فرهنگسراها از نظر امكانات و تجهيزات نوري شرايط اجراي تئاتر را دارند؟"
مدير سابق تالار سنگلج با بيان اينكه بايد تالارهاي نمايشي تعريف شوند، خاطرنشان كرد: "در سال هاي گذشته همواره سعي شده تالارهاي تئاتر تعريف شوند. اما تنها دو تالار سنگلج و هنر تعريف خاصي پيدا كردند و تالار سنگلج براي اجراهاي آئيني سنتي و تالار هنر براي نمايش هاي كودك تعريف شد. بنابراين مسئولان اين تالارها هم كارگردانان را مي شناختند و هم مي دانستند با چه جور تماشاگري مواجهند و چگونه بايد براي آنها تبليغات انجام دهند."
مدير روابط عمومي اداره تئاتر همچنين متذكرشد: "اداره كل هنرهاي نمايشي اين احترام را براي ما قائل شده كه امسال بر اساس كارهاي مان سالن اجرا را انتخاب كنيم. اما الان كه چنين قانوني را ارائه داده، ممكن است خيلي از كارگردانان برايشان امكان اجراي اثرشان در فرهنگسرا به خاطر كمبودهاي نوري و صوتي نباشد. من با شيوه ايجاد تمركز نمايشي در تئاتر شهر مخالف و معتقدم سالن هاي ديگري براي اجراي تئاتر وجود دارد. اما يك كارگردان بر اساس شيوه نگارش اجرايي خود سالن اجرا را انتخاب مي كند."
نظر شما