فرزاد موتمن در گفتگو با خبرگزاري "مهر" در مورد حضور كمرنگ ادبيات اقتباسي در سينماي ايران گفت: "در ادبيات ما داستان هايي هست كه مي توانند تبديل به فيلم شوند. حتي آثار برخي نويسندگان معاصر ما مي تواند نمونه بسيار خوبي براي ساخت يك فيلم پرتعليق و حادثه اي باشد."
اين فيلمساز در ادامه افزود: "البته عوامل مختلفي باعث مي شود سينماگران نتوانند به طرف ادبيات بروند. بخشي از اين عوامل اقتصادي هستند، به اين صورت كه شمارگان كتاب در كشور ما پائين است و حتي كتاب هايي كه داراي چاپ هاي متعددي هستند در نهايت شمارگان آنها به زحمت به ده هزار نسخه مي رسد. در نتيجه از تعداد چاپ ها و شمارگان يك كتاب نمي توان حدس زد كه آن كتاب خواستار بالقوه زيادي داشته باشد. اين امر باعث مي شود تهيه كنندگان در وهله اول مقداري با ترديد به موضوع اقتباس ادبي نگاه كنند."
سازنده "هفت پرده" افزود: "اين مساله درست خلاف آن چيزي است كه در غرب اتفاق مي افتد و شمارگان بالاي كتاب ضامن فروش فيلم است. در كشور ما كتابي به آن صورت پرفروش نداريم كه احساس كنيم نسخه سينمايي آن با استقبال رو به رو مي شود. مشكل ديگر اين است كه در شرايطي كه سينماي ما از فقر اقتصادي لطمه مي خورد و معدود تهيه كنندگان حرفه اي سرمايه محدودي دارند، در نتيجه همه به ناچار براي توليد فيلم محافظه كارانه برخورد مي كنند. چون احساس مي كنند اگر فيلم شان در گيشه شكست بخورد در ادامه ديگر نمي توانند در سينما فعاليت كنند."
موتمن تاكيد كرد: "در چنين شرايطي تهيه كننده فكر مي كند چرا بايد دو هزينه براي فيلمنامه فيلمش متقبل شود. از يكسو داستاني را بخرد و از طرف ديگر يك فيلمنامه نويس بر اساس آن فيلمنامه بنويسد. از طرف ديگر نويسندگان هم براي استفاده از اثرشان پول بالايي طلب مي كنند، چون يا از شرايط اقتصادي حاكم بر سينما بي خبرند يا اينكه اين موضوع چندان براي شان مهم نيست."
سازنده "شب هاي روشن" تاكيد كرد: "مشكل ديكر برمي گردد به اينكه وقتي آثار مهم نويسندگان اين روزها را مي خوانيم، تفاوت چنداني بين كار اين نويسندگان با فيلمنامه هايي كه در سينماي ايران نوشته مي شود احساس نمي كنيم. واقعيت اين است كه ادبيات ما حتي يك قدم جلوتر از فيلمنامه نويسي ما نيست. در فيلمنامه هاي ما گاهي مواقع به آثار شاخصي نظير "خانه اي روي آب" نوشته بهمن فرمان آرا برمي خوريم. آيا چنين نمونه اي در ادبيات معاصر ما هم هست؟ به نظرم در جاهايي ادبيات ما از سينما عقب تر هم هست."
فرزاد موتمن در پايان گفت: "مشكل ديگري كه در سينماي ما وجود دارد، مشكل ديالوگ نويسي است. ديالوگ ها خيلي روزمره و شلخته هستند و چندان به ياد ماندني هم نيستند. البته ادبيات ما هم همين مشكل را دارد و ديالوگ هايش در همين حد است. مجموع اين عوامل باعث مي شود در سينماي ايران كمتر اقتباس ادبي صورت بگيرد."
نظر شما