اين شاعر معاصر در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : ارتباط مردم با ادبيات معاصر يك ارتباط مستقيم نيست و به دلايل مختلفي ارتباط مستقيم بين توليد كننده اثر مصرف كننده اصلي ادبيات (مخاطب ) برقرار نشده است ، در نتيجه مخاطبان با ادبيات گذشته ارتباط بهتري تا ادبيات معاصر برقرار كرده اند كه البته قابل ذكر است كه تمام ادبيات ما، ادبيات ملي است اما اين ادبيات بايد دايره ارتباطي اش را با مردم وسيع تر كند .
خليل عمراني درخصوص لزوم شناساندن فرهنگ و آداب ما از طريق ادبيات ملي ، يادآور شد : اين مسئله از دو حوزه قابل بررسي است ، يكي از طريق ظرفيت هاي ادبيات در طول تاريخ ؛ و ديگري سنجش توان نويسنده به عنوان آفريننده اثري ملي ؛ يعني اگر ادبيات در دوران گذشته بازتاب دهنده انديشه ها، باورها و عقايده بوده ، امروزه هم اين توانش را دارد ، يا خير؟ آيا ما آداب و رسوم و انديشه هاي ايراني كه مبتني بر فرهنگ ايراني و اسلامي است مي شناسيم كه بتوانيم به درستي بازتاب دهيم؟
وي تصريح كرد : ادبيات ما نتوانسته بازتاب دهنده باورها و انديشه هاي ما باشد ، در دوره دفاع مقدس و انقلاب ، ادبيات ما مبتني بر نگاه مبارزه جويانه ملت ايران بوده است .
اين شاعر ادامه داد : آثار ادبي انعكاس دهنده افكار و عقايد خالق اثر است و اگر بعضي از متون ادبي در بردارنده باورهاي ايراني نيستند ، نشان دهنده اين است كه افكار مولف اثر خالي از عقايد و فرهنگ و اسطوره هاي ايراني است .
خليل عمراني خاطرنشان كرد : مجموعه دستگاه هايي كه متولي فرهنگ به معناي عام كلمه هستند ، در تقويت ادبيات موثرند ، مانند وزارت آموزش و پرورش ، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و تمام نهادهايي كه در گير با فرهنگ هستند ؛ البته در اين بين جاي يك گفتمان جدي كه نشان دهنده سهم دستگاه ها و نتيجه عمل آنها در فرهنگ است خالي مانده است .
نظر شما