شاعر " مولا ويلا نداشت " درگفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : ادبيات ملي چيزي معادل با ادبيات زبان فارسي است و با هويت ما شكل گرفته است ، همان طوركه زبان فارسي نماد مليت و هويت ماست و يك نمونه ادبيات ملي نيز زبان فارسي است اما متاسفانه درسالهاي بعد ازانقلاب ، تلاشي نشد كه تعريف مشخصي از ادبيات ملي صورت گيرد ، خصوصا بعد ازآن دوره كه امام خميني (ره) مطالبي ضد ملي گرايانه را مطرح كردند بعضي ها آن را خط قرمزي براي خودشان دانستند كه وارد اين مسائل نشوند ، در صورتي كه " مليت " با " ملي گرايي " فرق مي كند يعني دو تعريف جداگانه است .
علي رضا قزوه ياد آور شد : مليت باعث شكل گيري هويت است ، همان طوركه دين مهم است ، مليت نيزمهم و بخشي از هويت ماست مانند پرنده اي كه بايد با دو بال پرواز كند ، بنابراين ملي گرايي ربطي به اين قضايا ندارد ، ملي گرايي در اين تعريف بسيارجزئي تر ازمفهوم مليت است و اين اشتباه است كه بعضي ها فكركرده اند اگر وارد مقوله مليت بشوند ملي گرا شده اند متاسفانه اين ذهنيت اجازه نداده كه ما به سمت يك تعريف روشن حركت كنيم .
اين شاعر معاصر تصريح كرد : ما خيلي چيزها داريم كه كلمه " ملي " در كنار آن نشسته ، مانند فوتبال ملي و .. كه اين حساسيت را هم ايجاد نكرده است و من فكر مي كنم " ادبيات ملي " هم بايد تعريف شود و با همتي والا ، احيا . ما در دورنهاي مختلف بحران و آرامش داشته ايم و هر جا كه ايران يك دوره شكوفايي و رشد داشته آن وقتي بوده كه مليت و دين در كنار هم بوده و به هم كمك كرده اند ، دوراني كه با حضوربزرگاني چون : ابن سينا ، فارابي و فردوسي و ... همراه شده از جمله اين دورانهاست ، و دوران مغول ها كه ما انحطاط و ضعف داشته ايم از دورانهايي بود كه مليت و دين با هم جنگ داشته اند .
چهره آشناي شعر پس از انقلاب خاطرنشان ساخت : اگر دوران تاريخي گذشته ملت ايران را روشن نگاه كنيم ، دقيقا دوران شكوفايي اش درزماني است كه مليت با دين گره خورده است ، علامه اقبال درجايي مي گويد : اسلام وقتي شكوفا مي شود كه آن تمدن اسلامي با تمدن آريايي با هم گره مي خورد ، تمدن اسلامي را اگرنمادي از مذهب و دين تلقي كينم تمدن آريايي نمادي از مليت مي شود و وقتي اين دو با هم گره مي خورد اسلام جهاني شده و بيشتر معرفي خواهد شد .
به گفته قزوه ، بعضي ها كه دين را انكار مي كنند و در پي مليت هستند همان قدر خطرناك اند كه بعضي ديگرمليت را انكار مي كنند و در پي اثبات دين هستند ، بهترين شيوه همان است كه مولانا گفته : شير خدا و رستم دستانم آرزوست ، در اين شعر مولانا خدا را نماد دين مي داند و رستم دستان را نماد مليت و مي گويد بياييم وبه دنبال تلفيق مناسب اين دو باشيم .
وي خاطرنشان كرد : درادبيات ملي ما ادبيات بومي و بومي سروده ها وجود دارد كه خيلي مهم هستند ، اتفاقا جهاني ترين نوع ادبيات ، ادبيات بومي است ، در كشورخودمان شخصيت هايي مثل " نيما " كه شاعري كاملا بومي است و يا دولت آبادي با كارهايي مثل " كليدر " كه بومي است به ادبيات جهاني نزديك مي شود را مي توان مثال زد ، در ادبيات جهان " ماركز " را مي بينيم كه نگاه بومي دارد اما متاسفانه ما بومي سرودها را در جامعه خودمان جدي نگرفتيم مثلا حيدر بابا سروده " شهريار " كه او را به عنوان جهاني ترين شعر روزگار ما معرفي مي كند ، ممكن است شاعراني مثل نيما و فروغ آمده باشند و شاعراني جهاني هم باشند اما هيچ كدام توفيق " شهريار " را نداشتند ... ، بنابراين بايد بومي سرودها را جدي بگيريم كه بخشي از ادبيات ملي ماست .
علي رضا قزوه در پايان گفتگو با مهر، افزود : درمليت ، يك راز زيبايي خفته است و آن اين است كه ملت ما مليتي توام با قدمت ، تاريخ و پاكي داشته است ؛ تمدن آن 4000 ساله است و همواره ملتي موحد و توحيدي بوده و ناميده مي شده اند ، چراكه اگر كتيبه هاي گذشته را مرور كنيم ، مي بينيم كه با نام خدا و اهورا مزدا شروع مي شود و اينها بخشي از تاريخ و هويت ماست كه بايد به آن افتخار كنيم .
نظر شما