به گزارش مهر، در مقدمه كتاب آمده است كه در برخي از دوره هاي تاريخي نياز به شاهنامه فردوسي به حدي بوده است كه شاهنامه شناسان به انتخاب و به گزينش يا تلخيص آن همت مي گمارده و يا آن را به زبان نثر گزارش مي كرده اند .
در دوره اكبر شاه پسر همايون شاه چنين نياز به تلخيص شاهنامه در شبه قاره هند احساس مي شود و در سال 1063 هـ.ق تاريخ دلگشاي شمشير خاني يا شاهنامه منثور به همت ميرزا توكل بيگ منشي پديد مي آيد. تاريخ دلگشاي شمشير خاني كه به نام هاي ديگري نيز خوانده شده است، از جمله : تاريخ دلگشا، شاهنامه شمشير خاني، خلاصه شاهنامه، منتخب التواريخ و منتخب شاهنامه در خطه سرسبز و فرهنگي شبه قاره با اقبال مواجه مي شود به گونه اي كه تعداد پنجاه نسخه خطي در پاكستان و شصت نسخه در كتابخانه هاي هند از اين خلاصه شاهنامه گزارش شده است .
خانم دكتر طاهره پروين اكرم استاد زبان و ادب فارسي در دانشگاه ملي زبان هاي نوين (اسلام آباد) ، پيشتر اين اثر را به عنوان رساله دكتري پژوهش و تصحيح كرده بود. كتاب به تازگي توسط مركز تحقيقات فارسي ايران و پاكستان با تصحيح مجدد به چاپ رسيده است.
نظر شما