شادی اسدپور کارگردان نمایش «وقتی زنجره ها شیهه می کشند» درباره اجرای این اثر نمایشی که در حوزه هنری روی صحنه است به خبرنگار مهر گفت: این نمایش اجرای خود را از ۲۷ بهمن ماه به مدت ۱۰ شب در تماشاخانه مهر حوره هنری آغاز کرده است. «وقتی زنجره ها شیهه می کشند» برای شرکت در نوزدهمین جشنواره تئاتر دانشگاهی ارایه شده است و بعد از حضور در جشنواره در سال ۹۵ قرار است اجراهای اصلی خود را آغاز کند.
وی درباره داستان این نمایش توضیح داد: این اثر نمایشی حکایت آخرین بازمانده های قاجار است. زنی به نام عمه خانم که با احتشام خان که یک معلول است و توان صحبت کردن ندارد، زندگی می کند. این زن برای ادامه زندگی و بقای نسل قاجار تصمیم می گیرد پرستاری به نام لیلا را وارد عمارت کند تا از طریق او نسل آنها بتواند ادامه پیدا کند. لیلا نماینده ای از دنیای امروز است و به تدریج او هم شبیه آدم های خانه می شود و جایگاه عمه را تصاحب می کند.
وی متذکر شد: فضای این نمایش واقعی نیست و زمان مشخصی را مطرح نمی کند. در این نمایش شاهد فانتزی در زمان هستیم به شکلی که عمه خانم و احتشام را می توان به نوعی بازماندگان ایل قاجار در دنیای امروز به حساب آورد که برای بقا مبارزه می کنند. این دو همچنان با ادبیات و لباس های آن دوران زندگی می کنند اما لیلا از دنیای امروز وارد خانه آنها می شود. همچنین در این خانه افرادی زندگی می کنند که در اصل مرده اند و فقط عمه خانم و احتشام قادر به دیدن آنها هستند. وجود همین فانتزی های جذاب در اثر من را ترغیب به اجرای این متن کرد.
اسدپور درباره فضاسازی غالب بر اثر عنوان کرد: در این نمایش لیلا تنها بازیگری است که بدون ماسک بازی می کند بقیه شحصیت ها یا عروسک های غول پیکر در ابعاد انسانی هستند و یا بازیگرانی که از ماسک استفاده می کنند. در اجرای این نمایش هرچه جلوتر می رویم با فانتزی بیشتری روبه رو خواهیم شد. تلاش من این بوده که عروسک ها را بدون دلیل وارد فضای نمایش نکنم و دلیلی برای عروسکی کردن نمایش بیابم.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: این قصه کاملا به صورت تراژیک روایت می شود و مخاطب شاهد حضور لیلا در این عمارت است درحالی که او هم شبیه آدم های عمارت شده است، افراد مرده را می بیند و مثل بقیه کاراکترها ماسک به چهره زده و در یک کلام مسخ شده است. این نمایش در تلاش است با وجود نبود هارمونی در زمان و مکان و ارتباط آدم ها با هم تماشاگر را دچار آشفتگی نکند و مصداق این جمله است که «هیچ چیزمان به هیچ چیزمان نمی خورد.»
وی درباره اجرای ۱۰ روزه این نمایش توضیح داد: این نمایش قرار است در جشنواره تئاتر دانشگاهی شرکت کند و جزو قواعد شرکت در جشنواره نیز این است که یک نمایش نباید از یک تعدادی بیشتر اجرا داشته باشد. بعد از اجرا در جشنواره تازه برنامه ریزی ما برای اجرای نمایش آغاز خواهد شد. در واقع این ۱۰ روز اجرا به عنوان رونمایی و معرفی این نمایش به حساب می آید و خوشبختانه حوزه هنری برای اجرای کار همکاری بسیار خوبی با ما داشته است.
اسدپور در پایان صحبت هایش متذکر شد: در تبلیغات این نمایش عنوان شده که «وقتی زنجره ها شیهه می کشند» پرهزینه ترین نمایش دانشجویی سال بوده است. از این نظر این حرف مطرح شده که برای اجرای این اثر نمایشی به اندازه یک کار حرفه ای تلاش کرده ایم به این مفهوم که موسیقی نمایش ساخته شده و برای طراحی نور، صحنه، لباس و ... نمایش از افراد حرفه ای و متخصص استفاده شده است. تلاش شده همه چیز در راستای فکر و ایده اصلی کار حرکت کند.
رهام بیگ لو، محمد رخشانفر، میلاد یارمحمدی، نسترن باقری، شهرزاد حسین پور، نوشین آلباد و مرجان زارعی به عنوان بازیگر و شیلا نظری و رویا الماسی مهر به عنوان عروسک گردان در این پروژه حضور دارند.
نمایش «وقتی زنجره ها شیهه می کشند» به نویسندگی محمود خسروپرست، کارگردانی شادی اسدی پور و تهیه کنندگی علی منجزی پور از روز سه شنبه ۲۷ بهمن ماه در راستای حمایت های مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری از پروژه های موفق دانشجویی برای مدت ۱۰ شب در تماشاخانه مهر حوزه هنری روی صحنه رفته است.
علاقه مندان به دیدن این نمایش می توانند به تماشاخانه مهر در ساختمان حوزه هنری به نشانی خیابان سمیه، تقاطع خیابان حافظ مراجعه کنند.
نظر شما