مشكل اصلي سفالگري پايبندي هنرمندان به شيوه‌هاي كهن است

كيانوش معتقدي، هنرمند سفالگر، در گفتگو با خبرنگار "مهر" درباره جايگاه رشته سفالگري در ايران گفت: "رشته سفال با توجه به پيشينه تاريخي خود از سال هاي دور حضور موثري در ايران داشته و هنرمندان زيادي را به خود جلب كرده است. اما بايد دقت داشته باشيم آثاري كه در اين زمينه ارائه مي شود با فرم ها و قالب هاي روز همخواني داشته باشد."

وي در ادامه افزود: "متاسفانه امروز بخشي از موادي كه براي ساخت آثار سفال به كار مي روند استانداردهاي لازم را ندارند. لعاب ها و كوره هاي موجود از حد و حدود استاندارد خارج هستند و طبعا اين مساله و ناهمگوني به پيكره سفالگري ما لطمه مي زند. واقعيت اين است كه اگر هنر سفالگري در وضعيت فعلي به رشد و مطلوبيت نرسيده به اين خاطر است كه برخي هنرمندان ما در اين حيطه هنوز دست از شيوه هاي سنتي و كهن خود برنداشته و همچنان در فضاي سنتي قرار دارند."

اين سفالگر تصريح كرد: "شايد يكي از دلايلي كه سفالگري ما در ايران نتوانست به پيشرفت و شكوفايي دست يابد وارد نشدن به اين رشته به شكل سيستماتيك، آكادميك و تئوريك بوده است. در واقع بيشتر هنرهاي سنتي ما امروز اين وضعيت را دارند. در حالي كه هنر سفالگري به واسطه آموزه هايي كه نسل به نسل و سينه به سينه به ما رسيده بايد حفظ و نقل شود. پژوهشگران هنر هم درباره هنرهايي از اين دست به خصوص سفالگري فعال نيستند. نبود آتليه و مكان مناسب براي فعاليت هاي اجرايي نيز از ديگر معضلات حوزه سفالگري ايران است."

معتقدي در ادامه خاطرنشان كرد: "تصور مي كنم بزرگترين معضل موجود رشته سفالگري به تعويق افتادن بي ينال سفال است كه امروز چهار سال از برگزار نشدن آن مي گذرد. گرچه حرف هايي در اين زمينه زده مي شود و قرار است اين بي ينال امسال برگزار شود. برگزاري اين بي ينال كانون توجه بسياري از سفالگران است و اميد هنرمندان به اين سمت است و برگزاري آن به هنرمندان انگيزه مي دهد."

اين هنرمند درباره سبك هاي موجود در اين رشته نيز گفت: "هنرمندان سفالگر علاوه بر استفاده از لعاب به تكنيك پتينه نيز روي آورده اند كه يك نوع پخت است. اما همانطور كه گفتم لعاب هاي موجود در ايران محدود است و با آنها نمي توان به سبك هاي متنوعي دست يافت. در حالي كه در لعاب هاي كشورهاي اروپايي اين تنوع بيشتر به چشم مي خورد. مواد مورد استفاده سفالگران هم به لحاظ كيفيت دائم در حال تغيير است و طبيعي است به كليت كار سفال لطمه مي زند."

معتقدي در پايان گفت: "با اين وجود مي توان گفت سفالگري رشته اي است كه بايد از حمايت هاي دولتي برخوردار و فضاي آكادميك براي اين رشته مهيا شود و در زمينه تحقيق و پژوهش نيز آثار مكتوبي براي آشنايي و شناخت بيشتر سفال گردآوري شود."