به گزارش خبرنگار مهر، دکتر عطاءالله رفیعی آتانی شامگاه سه شنبه در نشست هم‌اندیشی فعالان الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت تأکید کرد: نظریه اسلامی پیشرفت، یک نظریه برآمده از فروض بنیادی اسلامی است که در قالب مجموعه‌ی از مفاهیم و گزاره‌های به هم مرتبط بر آمده از خصوصیات فرد و جامعه‌ی انسانی، به نحو قیاسی ماهیت و واقعیت پیشرفت را تبیین و پیش‌بینی می‌کند و برای مدیریت آن تجویز و توصیه نیز خواهد داشت.
وی افزود: این نظریه با اضافه شدن فروض کاربردی به نظریه‌های کاربردی و نظریه‌های کاربردی با لحاظ واقعیات عینی ـ مثلاً واقعیات جامعه‌ی ایرانی ـ برای طراحی مدل پیشرفت اسلامی ـ مثلاً مدل اسلامی پیشرفت ایران ـ تبدیل خواهد شد
معاون مرکز پژوهش های علوم انسانی اسلامی صدرا با بیان اینکه ماهیت پیشرفت و یا توسعه با هر تعریفی، بر حرکت، تغییر و تحول جهت‌دار زندگی فردی و اجتماعی انسان استوار است به تبیین رویکردهای مختلف ایرانی از اواخر دوره قاجار پرداخت و گفت: احساس عقب ماندگی نسبت به غرب، احساس عقب‌ماندگی و تأخر تاریخی، اصالت و ریشه داری تاریخی ایرانیان، آموزه‌های دینی، رویکرد مثبت به تجربه غربی توسعه در ذیل مفهوم ترقی، رویکرد مثبت به چارچوب نظری مارکسیستی در ذیل مفاهیم انقلاب و تکامل، رویکرد ملی با تلاش برای بازتولید ایران قبل از اسلام و رویکرد دینی با دو جلوه اساسی رویکردهای مختلف ایرانی به شمار می‌روند.
وی در ادامه با بیان اینکه رویکرد دینی دو جلوه اساسی انفعالی و فعال دارد ادامه داد: رویکرد انفعالی ناظر به رویکرد غربی توسعه، از منظر فرهنگی منتقد و از منظر علمی و اقتصادی منفعل، ناظر به رویکرد مارکسیستی، عدالت‌خواه و غرب‌ستیز و ضدیت با تمام مظاهر توسعه با تجربه غربی و شرقی است؛ رویکرد فعال نیز رویکرد اصلاحی و عملگرایانه به تجربه غربی و شرقی توسعه، رویکرد بنیادی همراه با خلأ نظریه پردازی و فقدان پیشینه عینی نظریه پردازی حتی در قلمرو مبانی و بدون اتکا به علوم اسلامی متعارف و نظریه پردازی بر اساس مبانی و معارف اسلامی موجود است.
رفیعی آتانی در بخش دیگری از سخنانش در تبیین جایگاه نظریه در پیشرفت توضیح داد: نظریه مبنا به گفتمان سازی، گفتمان سازی به کنش های فردی و اجتماعی، کنش های فردی و اجتماعی به پژوهش های اجتماعی این پژوهش ها به تربیت فردی و بازمهندسی نظام های اجتماعی و تربیت و بازمهندسی به سیاست گذاری، برنامه ریزی و مدیریت پیشرفت منجر می‌شود.
این استاد دانشگاه علم و صنعت در ادامه سخنانش نظریه اسلامی پیشرفت را این گونه تعریف کرد و گفت: نظریه مجموعه‌ای از مفاهیم و قضایایی است که در یک سیستم قیاسی به هدف تبیین، پیش‌بینی و تجویز ارتباطات جنبه‌های معینی از جهان، سازماندهی شده است.
وی گفت: اسلامی‌بودن نیز اسلامی به مثابه خصوصیت موضوع، به مثابه غایت، به مثابه خصوصیت نظریه‌پرداز و به مثابه خصوصیت نظریه(مبنای این پژوهش) است.
وی در همین راستا اضافه کرد: ماهیت پیشرفت و یا توسعه با هر تعریفی، بر حرکت، تغییر و تحول جهت‌دار زندگی فردی و اجتماعی انسان استوار است.
رفیعی با بیان اینکه هرعلمی موضوعش را از فلسفه و تفکری فلسفی می‌گیرد؛ فلسفه به معنای معرفت شناسی و هستی شناسی را اولین گام در نظریه‌پردازی برشمرد و افزود: پس از تعیین موضوع، فروض بنیادی و روش نظریه‌پردازی مشخص می‌شود؛ نظریه‌ای که مبتنی بر فروض بنیادی است می‌تواند به نظریه بنیادی بینجامد.
وی ادامه داد: پس از تولید نظریات بنیادی، این نظریات با استفاده از فروض ساده‌سازی به نظریات کاربردی تبدیل شده و نظریات کاربردی نیز با استفاده از فروض عملیاتی به ارائه مدل منجر می‌شود که پس از انجام این مراحل، انتظار می‌رود که این مدل، واقعیت را تبیین، پیش بینی و طراحی کند.
نظر شما